آخرین اخبار ایران عربستان

اکوایران: با وجود عادی‌سازی روابط، همچنان بین ریاض و تهران بی اعتمادی‌هایی نسبت به پایبندی به توافق پکن وجود دارد. اگرچه چین موفق به نهایی کردن توافق شد، مکانیسم‌های نظارتی بر آن، در صورت وجود، فاش نشده است.
اکوایران: سیاست خارجی ایران در سال‌های اخیر تغییرات قابل‌توجهی داشته است که هم منعکس‌کننده مسائل داخلی و هم تغییر فاکتورهای ژئوپلیتیکی است. جمهوری اسلامی ایران که سابقه‌ای طولانی در انقلابی‌گری و غرب ستیزی دارد، به طور ادامه‌داری در حال بازنگری در اهداف سیاست خارجی خود، در تلاش برای همگامی با تغییر شرایط محلی و جهانی است.
اکوایران: ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای نشان می‌دهد که تهران به طور فزاینده‌ای خود را با نظمی جهانی به رهبری روسیه و چین همسو می‌بیند، که این خود تغییری در جهان‌بینی قدیمی‌تر، غیر متعهدتر و پان اسلامی ایران است.
۴۰:۵۶
حمید زادبوم رئیس سابق سازمان توسعه تجارت ایران به «اکوایران» می‌گوید: از دهه 70 تا اوایل دهه 90 یعنی پیش از قطع روابط تهران و ریاض، ایران هیچ نقشه راه مدون و دقیقی برای پیشبرد اهداف اقتصادی و تجاری با عربستان سعودی نداشت. نوشتن برنامه مدون تجاری با کشورها در سال‌های اخیر شروع شده است.
اکوایران: در ادامه تنش‌ها میان چین و کشورهای غربی، پکن محدودیت‌هایی را بر صادرات فلزات گالیوم و ژرمانیوم اعمال کرده است.
اگرچه انقلاب‌های بهار عربی با شکست مواجه شدند، اما به دلیل تلاش بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی برای رسیدن به نتایج متفاوت در کشورهای مختلف، سایه ژئوپلیتیکی طولانی ایجاد کردند. این تحولات نشان از ظهور سه بلوک ائتلافی سست منطقه‌ای داشت: یکی به رهبری عربستان سعودی و امارات، دیگری با حضور ایران و متحدانش و سومی توسط ترکیه و قطر.
اکوایران: تهران زیر سایه تحریم‌های ایالات متحده که از سال ۲۰۱۸ پس از خروج یکجانبه واشنگتن از توافق هسته‌ای ایران با قدرت‌های جهانی در سال ۲۰۱۵ اعمال شد، سیاست بهبود روابط به‌ویژه روابط اقتصادی در سراسر منطقه را دنبال می‌کند.
اکوایران: اکونومیست می‌گوید اگر ایران زندانیان آمریکایی را آزاد کند و آژانس گزارش دهد که تهران انباشت اورانیوم غنی شده در سطح بالا را متوقف کرده است، نشانه‌‌ای از پیشرفت مذاکرات خواهد بود. هر حرکتی از سوی غرب که فشار بر اقتصاد ایران را کاهش دهد، نیز همین معنی را خواهد داشت.
اکوایران: عادی سازی روابط اسرائیل و عربستان دستاوردی برجسته خواهد بود اما نه به اندازه‌ای که بتوان از آن تحت عنوان رخدادی تحول آفرین یاد کرد.