به گزارش اکوایران؛ داستان چایکاران را گندمکاران هم تجربه کردند، با این تفاوت که استراتژیک بودن گندم موجب شد تا بدهی‌ تولیدکنندگان گندم با سرعت بیشتری پرداخت شود اما چایکاران همچنان در انتظار وعده‌های داده شده‌اند. تاخیر در پرداخت مطالبات نگرانی‌های را در میان کشاورزان به وجود آورده و فعالان اقتصادی معتقدند تداوم این روند می‌تواند عواقب نامطلوبی داشته باشد.   

تاخیر در پرداخت مطالبات چایکاران در حالی است که در نیمه نخست سال جاری 27 هزارو 301 تن چای وارد کشور شده که این میزان واردات نسبت به مدت مشابه در سال گذشته 67,7 درصد رشد داشته است.

براساس داده‌های اعلام شده از سوی سندیکای کارخانجات چای شمال کشور در سال زراعی جاری تاکنون ۱۲۵ هزار تن برگ سبز چای به ارزش دو هزار و ۱۷ میلیارد تومان از چایکاران خریداری شده که از این میزان 28 هزار تن چای خشک تولید شده است.

اما مجموع پرداخت مطالبات چایکاران به گفته مدیر اجرایی سندیکای کارخانجات چای شمال کشور تنها 60 درصد است و 40 درصد مطالبات این بخش باقی مانده است.

شورای قیمت‌گذاری و اتخاذ سیاست‌های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی قیمت خرید تضمینی هر کیلوگرم برگ سبز چای درجه یک از چایکاران گیلان و مازندران ۱۸ هزار تومان و برگ سبز درجه دو  ۱۵ هزار تومان تعیین کرد. قدر السهم کارخانجات چای‌سازی نیز برای خرید برگ سبز چای در سال جاری ۷۵ درصد است.

همچنین اعلام شده است که برای حمایت از تولیدکنندگان چای و رونق بازار چای ایرانی، تجار و بازرگانانی که در خرید چای تولید داخل مشارکت داشته باشند در اولویت دریافت مجوز برای واردات چای خارجی هستند.

با توجه به تاخیر در پرداخت مطالبات گندمکاران مدیر اجرایی سندیکای کارخانجات چای شمال به این نکته اشاره می‌کند که حال روز چای ایرانی به هیچ وجه خوب نیست و اگر تدبیری برای صنعت چای کشور نشود این صنعت در سال‌های آینده با بحران جدی مواجه خواهد شد.

عدم پرداخت بهزراعی برای مزارع چای

مدیر اجرایی سندیکای کارخانجات چای شمال گفت: عمده مشکل حوزه چای کشور سیاست‌های نابخردانه است.

علاوه بر عدم پرداخت مطالبات چایکاران حسنی معتقد است عدم پرداخت بهزراعی یکی دیگر از مشکلات چایکاران محسوب می‌شود.

اعتبارات بهزراعی باغات چای هر ساله در ردیف بودجه لحاظ می‌شود اما متاسفانه دولت این اعتبارات را پرداخت نمی‌کند و این امر موجب شده تا به روز رسانی مزارع چای با مشکل مواجه شود. به گفته فعالان این بخش برنامه‌هایی که برای بهزراعی باغات چای و بهسازی کارخانجات چای تعریف شده تا میزان و کیفیت محصول چای ارتقا پیدا کند و در عین حال از صادرات چای یک دلاری خودداری و واردات چای شش دلاری به یک معنا کمتر شود متاسفانه اعتبارات لازم برای تحقق این برنامه‌ها اختصاص پیدا نمی‌کنند.

مدیر اجرایی سندیکای کارخانجات چای شمال گفت: این در حالی است که که چای تولیدی در کشور از کیفیت و بازارپسندی بسیار بالایی برخوردار است.