سیارکی با خطر برخورد به زمین؛‌ تأیید آورده شدن خاک «بنو» به‌وسیله ناسا

به گزارش اکوایران، آژانس فضایی آمریکا (ناسا) تأیید کرد که نمونه خاک خطرناک‌ترین سیارک منظومه شمسی به زمین آورده شده است.

به نوشته بی‌بی‌سی، ناسا توانست روز یکشنبه (2 مهر) کپسول حاوی این نمونه سیارک را در صحرای یوتا واقع در ایالات متحده فرود آورد. این نمونه از سطح سیارک «بنو» (Bennu) و به‌وسیله کاوشگر «اسیریس-رکس» (OSIRIS-REx) در سال 2020 جمع‌آوری شده است. در آن زمان، عملیات تماس این کاوشگر با سطح سیارک بنو و جمع‌‎آوری ده‌ها گرم گرد و غبار و مواد از سطح آن، با موفقیت انجام شد.

برآورد دانشمندان نشان می‌دهد سیارک بنو در 10 میلیون سال نخست تاریخ منظومه شمسی شکل گرفته است.

کاوشگر اسیریس-رکس روز یکشنبه کپسول حاوی نمونه سیارک بنو را در ارتفاع حدود 100 هزار کیلومتری زمین آزاد کرد. این کپسول با سرعت بیش از 44 هزار کیلومتر بر ساعت و پس از 14 دقیقه از اتمسفر سوزان زمین عبور کرد و دو چتر نجات، مانع از فرود سخت آن بر زمین شدند.‌ طبق گزارش‌ها، کپسول حاوی نمونه این سیارک در ساعت 8:52 صبح به وقت محلی در صحرای یوتا فرود آمده و این فرود سه دقیقه زودتر از پیش‌بینی ناسا انجام شده است.

ناسا قصد دارد اطلاعات بیشتری از سیارک بنو به دست آورد، چراکه امکان برخورد این سیارک با زمین طی 300 سال آینده وجود دارد. علاوه بر خطر یادشده، این نمونه‌ها می‌توانند درک بهتری از چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی در حدود 4.6 میلیارد سال پیش و حتی پیدایش حیات در کره زمین فراهم کنند.

اکنون دانشمندان مشتاق هستند هرچه سریع‌تر به این نمونه‌ها دست پیدا کنند. طبق تخمین ناسا،‌ کاوشگر اسیریس-رکس حدود 250 گرم نمونه از سطح سیارک بنو جمع‌آوری کرده است. اگرچه به نظر می‌رسد مقدار نمونه جمع‌آوری شده کم است، اما این مقدار با توجه به نوع آزمایشاتی که ناسا انجام می‌دهد،‌ بیش از مقدار مورد نیاز است.

به گفته دانشمندان،‌ این نمونه احتمالا حاوی کانی‌های رس، کانی‌های سیلیکات و کانی‌های کربنات است که می‌توان در ساختار آن‌ها آب یافت. ‌این نمونه همچنین حاوی نخستین مواد جامدی است که در منظومه شمسی شکل گرفتند.

مدیر علوم سیاره‌ای ناسا اعلام کرده: «یکی از مهم‌ترین بخش‌های آورده شدن نمونه سیارک بنو به زمین شامل جدا کردن 75 درصد از این نمونه و حفاظت از آن برای نسل‌های آینده است؛ برای دانشمندان آینده که هنوز متولد نشده‌اند و در آزمایشگاه‌های بسیار پیشرفته‌ و با ابزارهایی کار خواهند کرد که هنوز ساخته نشده‌اند.»