گزینه‌های بهتر پیش پای کی‌یف و ضربه به عمق خاک روسیه؛ آیا پوتین دست از جنگ می کشد؟

به گزارش اکوایران، گاهی اوقات سیاست خارجی صرفاً به معنای جلوگیری از فاجعه است. شاید این معیاری برای عملکرد واشنگتن در هفته گذشته باشد. تأیید کمک ۶۱ میلیارد دلاری به اوکراین تضمین می‌کند که سال ۲۰۲۴ سالی نخواهد بود که آمریکا کی‌یف را به دست مسکو رها کند؛ نتیجه‌ای که می‌توانست شوک‌های ژئوپلیتیکی بزرگی را در سراسر جهان ایجاد کند. با این حال، این واقعیت تغییر نکرده که ماه‌های آینده بسیار سخت خواهند بود و این مبلغ برای پیروزی در جنگ یا متقاعدکردن ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه مبنی بر اینکه نمی‌تواند به سادگی غرب را خسته کند، کافی نخواهد بود.

خیزش بین‌الملل‌گرایی در لحظه‌ای سرنوشت‌ساز

به نوشته هال برندز، تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل در بلومبرگ، کمک ۶۱ میلیارد دلاری آمریکا به اوکراین با اکثریت قابل توجهی از هر دو حزب (تقریباً ۸۰ رأی در سنا و بیش از ۳۰۰ رأی در مجلس نمایندگان) به تصویب رسید و نشان داد تا زمانی که دونالد ترامپ جمهوری‌خواهان را به سمت انزواطلبی جدید سوق نداده باشد، حمایت از بین‌الملل‌گرایی آمریکایی همچنان قوی است. این کمک درست زمانی تصویب شد که تلاش‌های جنگی اوکراین به لحظه‌ای سرنوشت‌ساز و ناامیدکننده رسیده بود.

سناریویی که به طور فزاینده‌ای مقامات آمریکایی را نگران می‌کرد این بود که اوکراین که از جنگ ضربه خورده و سپس توسط قدرتمندترین حامی خود رها شده، متحمل شکست‌های نظامی فزاینده‌ای شود؛ زیرا نیروهای کم‌تعداد و کم‌اسلحه آن در برابر تهاجم آینده روسیه کم خواهند آورد. با نتیجه‌گیری نیروهای نظامی و غیرنظامی اوکراین مبنی بر غیرممکن‌بودن پیروزی، ممکن است فروپاشی‌های متوالی در خطوط مقدم کی‌یف را مجبور به امضای یک صلح نامطلوب کند.

کمک آمریکا به طور قابل توجهی احتمال فروپاشی نظامی نیروهای اوکراین را به دلیل کمبود مهمات یا روحیه ضعیف کاهش داد. تأمین تسلیحات پیشرفته‌تر، به ویژه موشک‌های دوربرد که واشنگتن پیش از این از ارائه آن‌ها خودداری می‌کرد، به کی‌یف گزینه‌های بهتری برای ضربه‌زدن به اهدافی در عمق خاک روسیه را می‌دهد.

امید تازه

دیدگاه واشنگتن این است که اگر اوکراین بتواند تا پایان سال ۲۰۲۴ مقاومت کند، سال ۲۰۲۵ ممکن است چندان وحشتناک نباشد. روسیه برای کسب پیشرفت‌های سرزمینی اندک، متحمل تلفات وحشتناکی شده است. این کشور برای جایگزین‌ ساختن خسارات خود، به انبارهای سلاح و تجهیزات قدیمی روی آورده است. هزینه‌های نظامی سر به فلک کشیده و احتمالاً بنا به تخمین برخی کارشناسان، ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی روسیه را تشکیل بدهد. استقامت روسیه چشمگیر بوده اما بی‌پایان نیست. شاید فشار اقتصادی و سایر فشارها با ادامه جنگ، شروع به تأثیرگذاری کند.

کی‌یف به این امید نیاز دارد، زیرا ماه‌های آینده بسیار خشن خواهند بود. ایالات متحده در حال ارسال مهمات توپخانه‌ای است، اما با این حال، اوکراین از نظر تسلیحات با نسبت دو به یک یا حتی سه به یک در موضع ضعف قرار خواهد گرفت. سیستم‌های دفاع هوایی مورد نیاز اوکراین برای محافظت از شهرها و نیروهایش کم است.

اوکراین همچنین با کمبود نیروی انسانی مواجه است، زیرا در بسیج نیروهای جدید تعلل کرده که به این معنی است که ماه‌ها طول می‌کشد تا پرسنل مورد نیاز خود را بسیج و آموزش دهد. اگر این واقعیت را اضافه کنیم که اوکراین برای سنگرگرفتن در خط مقدم خیلی صبر کرد، این کشور با حمله قریب‌الوقوع روسیه با آزمونی جدی روبرو خواهد شد.

لازم اما نه کافی

حتی اگر به طور کلی خطوط دفاعی اوکراین شکسته نشود، ممکن است پیش از پایان سال، این کشور قلمروی بیشتری را از دست بدهد. هر چه اوکراین سرزمین بیشتری را از دست بدهد، پایان‌دادن به جنگ با شرایط قابل‌قبول دشوارتر می‌شود.

بدون شک کمک‌های آمریکا از دفاع اوکراین مؤثر خواهد بود. این امر احتمالاً برای کمک به نیروهای نظامی اوکراین که تاکنون استعداد کمی برای انجام عملیات پیچیده علیه مواضع کاملاً آماده نشان داده‌اند کافی نخواهد بود تا دشمن را از خاک خود بیرون برانند. حتی اگر اوکراین حملات روسیه را متوقف ساخته و تلفات وحشتناکی به نیروهای آن وارد کند، هیچ تضمینی وجود ندارد که پوتین دست از جنگ بکشد.

موضوع کمک به اوکراین در واشنگتن دشوارتر شده است، بنابراین انتظار کمک‌های کلان بیشتری برای کی‌یف نداشته باشید. اگر ترامپ در نوامبر پیروز گردد، سیاست ایالات متحده می‌تواند به طور چشمگیری تغییر یابد. ایالات متحده شاید تنها پوتین را متقاعد کرده باشد که امسال به طور پیش‌فرض برنده جنگ نخواهد شد. اما احتمالاً او را متقاعد نساخته که نتواند در طول زمان بر غرب و اوکراین چیره شود.

آزاردهنده‌ترین پرسش

حتی اگر پوتین با مشکلات فزاینده‌ای در سال ۲۰۲۵ و پس از آن مواجه شود، او همچنان کشوری بزرگ‌تر و قوی‌تر را در مقابل کشوری کوچک‌تر و ضعیف‌تر اداره می‌کند. و هر دردی که تحریم‌های غرب ایجاد کرده، با مقادیر قابل توجه کمک‌های اقتصادی و نظامی که برادران خودکامه او در کره شمالی و چین مایل به ارائه آن بوده‌اند، جبران شده است.

با نگاهی فراتر از سال جاری، چشم‌انداز دستیابی به نتیجه‌ای مناسب در اوکراین به سؤالات دشواری بستگی دارد. آیا کی‌یف می‌تواند ارتشی بسازد که قادر به شکستن خطوط دفاعی چندلایه و مستحکم روسیه باشد؟ آیا اروپا می‌تواند تولید مهمات را برای تأمین نیروی نظامی اوکراین در صورت دست‌کشیدن آمریکا از کمک‌ها افزایش دهد؟ آیا ایالات متحده و متحدانش موافقت خواهند کرد دارایی‌های بلوکه‌شده روسیه را مصادره کرده و به اوکراین تحویل دهند؟ آیا آن‌ها مایل به اقداماتی، مانند حذف نفت روسیه از بازار جهانی یا تحریم بانک‌های چینی مرتبط با روسیه، هستند؟

شاید آزاردهنده‌ترین سؤال این باشد که اگر پوتین نتواند اوکراین را فتح کند، اما از جنگ دست برندارد، آمریکا و ناتو تا کجا برای پایان‌دادن به جنگ به روسیه فشار وارد خواهند کرد؟

کمک ۶۱ میلیارد دلاری آمریکا زمان لازم برای رسیدگی به این مسائل را فراهم ساخته، اما پاسخی آسان ارائه نداده است. با کاهش احتمال فاجعه قریب‌الوقوع در اوکراین، معضل‌های بلندمدت دوباره نمایان شده‌اند.