چگونه بن‌سلمان و پوتین غرب را به سخره گرفتند؟

به گزارش اکو ایران: در شرایط کنونی و همزمان با شکست های پوتین در میدان اوکراین، بالاخص در سرزمین‌هایی که به خود ضمیمه کرده اما کنترلش را در اختیار ندارد، رئیس جمهوری روسیه با تکیه بر اهرم انرژی تلاش دارد تا غرب را در تگنای سختی قرار داده و بدین طریق آنها را وادار کند تا دست از حمایت نظامی و لجستیکی و دیپلماتیک  کی‌یف بردارند.

این همان حقیقتی است که توماس فریدمن، ستون نویس نیویورک تایمز در مقاله ای تحت عنوان «پوتین و بن سلمان به آمریکا می خندند» به تفصیل بدان پرداخته و با اشاره به انفعال آمریکا و چند صدایی و عدم اتخاذ استراتژی منسجم در این باب در اروپا نوشته است که این اهرم پوتین امروز به شکل معما درآمده اما در عمل موجب شده تا ائتلاف مسکو و ریاض شاید در بازه زمانی  کوتاه مدت، غرب را به واسطه سردرگمی حاکم در باب استفاده از انرژی های جایگزین به سخره بگیرند.

اتحادهای شگفت‌انگیز

جنگ‌ها اتحادهای شگفت‌انگیزی را رقم می‌زند.امروز ما آمریکا و متحدانش را در ناتو داریم که از اوکراینی های شجاعی حمایت می کنند که برای نجات کشورشان از تجزیه شدن توسط پوتین در حال نبرد هستند. همزمان ما روسیه، عربستان سعودی، برنی سندرز، گروه پیشرو کنگره و تمامی جمهوری خواهان را در طرف دیگر داریم همه تلاش می کنند- عامدانه یا به دلیل آن که فریب خوردند- در باب این مسئله اطمینان حاصل کنند که پوتین پیش از هر زمان دیگری درآمد نفتی دارد تا اوکراینی ها را کشته و اروپایی ها را در زمستان امسال و تا زمانی که از کی یف خارج شوند، منجمد کند.در گوشه تاریک دیگری، پوتین و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان نیز احتمالا امیدوارند که تورم فزاینده به واسطه افزایش بهای انرژی که از زمان حمله روسیه ایجاد شد، به جمهوری خواهان تحت رهبری دونالد ترامپ کمک کند تا کنترل مجلس نمایندگان را در انتخابات ماه آینده را در  دست بگیرند. این مقوله برای هر دو آنها( بن سلمان و پوتین) به سان شیرینی روی کیک است چرا که از منظرشان ترامپ رئیس جمهوری است که نفت خام را به انرژی خورشیدی سبز ترجیح می دهد.به باورتان این نگاه خیلی بدبینانه است؟ نه متاسفم. فقط باید به حقایق نگاه کنید.

روز چهارشنبه در حالی که جهان پیش از قبل به سمت رکود پیش می رود و بازار جهانی نفت و گاز طبیعی در حال حاضر در تنگنا قرار گرفته است، کارتل اوپک پلاس که شامل بازیگرانی چون عربستان و روسیه می شود، توافق کرده که به شکلی جمعی تولید خود را به میزان دو میلیون بشکه در روز کاهش دهد- تا قیمت نفت را بار دیگر به محدوده 100 دلاری نزدیک کرده و در همان وضعیت نگاه دارد. در حالی که کاهش واقعی تولید به احتمال بالا  نزدیک به یک میلون بشکه در روز خواهد بود، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک تر اوپک در حال حاضر کم تر از سهمیه شان تولید می کنند، از همین رو در بازار امروز همچنان این تصمیم تاثیری منفی می گذارد.همانگونه که فاینننشال تایمز خاطر نشان کرد: با بهای حدودی 90 دلاری در ازای هر بشکه در روز، نفت خام تولیدی بسیار کم تر از سطحی است که بلافاصله پس از حمله روسیه به اوکراین بدان رسید. هرچند بالاتر از هر نقطه ای میان سال های 2015 و اوایل 2022 است.

معمای پوتین

انگیزه پوتین برای افزایش قیمت معما نیست. با لحاظ کردن این واقعیت که ارتش او در اوکراین متحمل تلفات پی در پی ارضی شده است-بخش هایی از اوکراین را ضمیمه کرده اما حتی کنترل آنها را هم در دست ندارد- پوتین یک امید دارد قبل از آن که مجبور به انجام کاری پر خطر شود: کاهش عرضه و افزایش قیمت نفت و گاز به اندازه ای که اتحادیه اروپا را وادار کند که کی یف و واشنگتن را ترک کرده و در ازای آتش بس و از سرگیری صادرات انرژی روسیه، الحاقات کرملین را پذیرا شوند.

در چنین شرایطی  سعودی‌ها نیز بر این موج سوار شدند. استراتژی پوتین به دلیل دو دهه ناتوانی کشورهای غربی برای تفکر استراتژیک درباب انرژی نه استراتژی دیوانه واری است و نه ناامیدانه. آنها( اروپا) با اراده به دنبال جهانی است که دیگر در اسرع وقت به سوخت های فسیلی وابسته  نباشد، با این همه این گروهی از بازیگران برای نیل به این هدف روش باثباتی نداشتند تا در یک بازه زمانی مشابه امنیت آب و هوایی، امنیت انرژی و امنیت اقتصادی خود را به حداکثر برسانند. در اروپا اینگونه وانمود شده است( با تشویق ها و محرک های پنهان پوتین)، از سوخت های فسیلی رها شوند، این که می توانند انرژی های بزرگ و عمدتا بدون آلایندگی مانند انرژی هسته ای را کنار گذاشته و مستقیما به سوی انرژی های بادی، خورشیدی و سایر انرژی های تجدید پذیر حرکت کنند. اینگونه همه چیز شبیه هلو می شود.

بروید آرام بمیرید!

آلمانی ها در انجام این کار بسیار فعال و موفق به نظر می رسند، بدون آن که اذعان کنند که تنها دلیلی دور شدنشان از رویای لوله کشی این بود که پوتین قبلا به آنها گاز ارزان می فروخت تا تفاوت را جبران کند. زمانی که پوتین به این ماجرا پایان داد، این اتفاق افتاد: در 28 سپتامبر، رویترز از فرانکفورت گزارش داد: کابینه آلمان روز چهارشنبه دو فرمان برای تمدید عملیات نیروگاه های تولید برق با سوخت ذغال سنگ سخت تا 31 مارس 2024 و تا 31 مارس 2024 تصویب کرد. ظرفیت زغال سنگ قهوه ای را تا 30 ژوئن بازگردانید تا عرضه را افزایش دهید.

در آمریکا، ما نسخه خودمان  را ارائه کردیم. متقریان سبز، صنعت نفت و گاز را شیطانی جلوه دادند- در برخی موارد به دلیل این که این صنعت منکر واقعیت تغییرات اب و هوایی است. از همین رو  به صنعت نفت و گاز گفته شد: لطفا بروید و در جایی آرام بمیرید چراکه ما به سمت استفاده از انرژی باد و خورشید حرکت کردیم. از همین رو بود که سرمایه گذاران و بانکداران نفت و گاز سرمایه گذاری در تولید نفت و گاز جدید در داخل را به تعویق انداخته یا توقف کردند و بر کسب سود هر چه بیشتر از چاه‌های موجود متمرکز شدند.

انفعال فرصت‌ساز

همانطور که در خبرنامه گلدمن ساکس در ماه آوریل آمده: «به دلیل تأخیر در سرمایه‌گذاری در پروژه‌های جدید نفت و گاز، 10 میلیون بشکه در روز نفت، معادل تولید روزانه عربستان سعودی و سه میلیون بشکه در روز گاز طبیعی مایع (LNG)، معادل بیش از تولید روزانه قطر در آمریکا از دست دادیم. یعنی اگر از سال 2014 تصمیمات جدید سرمایه‌گذاری در نفت و گاز به تعویق نمی‌افتاد، اساسا یک عربستان سعودی و یک قطر جدید نفت و گاز اضافی در جهان وجود داشت.

در حالی که امروزه آمریکا برخلاف اروپا همچنان می‌تواند از نظر تئوری بیشتر نیازهای خود به نفت و گاز را تامین کند، این کشور به اندازه کافی از این سوخت‌ها برای صادرات و جبران کاهش پوتین و اوپک پلاس و تسهیل گذار اروپا به آینده کربن زدایی ندارد.اما مترقی های رادیکال حامی انرژی های سبز، هرگز این پیام را دریافت نکردند.

گزاره‌هایی که روز پوتین را ساخت!

دو هفته پیش در جلسه استماع کمیته مجلس نمایندگان حدود رشیده طلیب نماینده مجلس نمایندگان خواست که بداند که ایا جیمی دیمون، مدیر بانک جی پی مورگان و جیمی دیمون و سایر مدیران بانکی که در جلسه حاضر شده بودند سیاستی برای مقابل و تامین مالی محصولات جدید و نفت گاز دارند.دیمون پاسخ داد: مطمئنا نه و این راهی به سوی جهنم برای آمریکا خواهد بود. طلیب سپس به دیمون گفت که دانشجویانی که وام های دانشجویی و حساب های بانکی در جی پی مورگان دارند باید با بستن حساب های خود این شرایط را تلافی کنند.

شک نکنید: این نوع تظاهرات اخلاقی جوانان پیشنهادی طلیب، روز پوتین را ساخت. از منظر طلیب هیج جا به اندازه حزب جمهوری خواه بد نیست . سناتورهایی که سال ها از اکسون موبیل الهام گرفته بودند و دروغ می گویند که تغییرات آب و هوایی یک فریب است و از همین اهرم برای جلوگیری از گذار ما به انرژی پاک استفاده کردند.در چنین شرایطی آنچه که پوتین را بیش از هر زمان دیگر سربلند کرد، تماشای برنی سندرز بود؛ دموکرات پیشرو مجلس و همچنین حزب جمهوری خواه بود.

استراتژی خروج از بحران انرژی

هفته گذشته همه این‌ها گردهم آمدند تا لایحه ای را با حمایت بایدن و رهبری دموکرات ها برای ساده سازی فرایند صدور مجوز برای پروژه های انرژی داخلی به ویژه صدور مجوز برای خطوط لوله گاز و خطوط انتقال بادی و خورشیدی- یکی از بزرگ ترین موانع ما برای انتقال سبز پایدار- گام هایی بردارند.این که بدانیم چه کسی بدتراست، سخت است. مترقیانی که نمی دانستند چه مقدار انرژی خورشیدی و بادی به مجوز انتقال سریع نیاز دارند تا انرژی پاک را ایمن کنند یا جمهوری خواهانی که می دانستند شرکت های نفت و گاز برای رشد تولید گاز به مجوز سریع خطوط لوله نیازمند هستند، آما آن را انکار کردند. بنابراین بایدن در این وضعیت موفقیت دیگری به دست نخواهد آورد. همانطور که جو مانچین، دموکرات دوستدار سوخت فسیلی که از این لایحه حمایت کرد، گفت: چیزی که من انتظار نداشتم این بود که میچ مک کانل، دوستان جمهوری خواه من با برنی هم صدا شوند یا سعی کنند با تصویب نکردن مجوز اصلاحات، به نتیجه ای مشابه دست یابند.

 در مجموع پوتین ماه بدی در اوکراین را سپری کرد اما ماه خوبی در کنگره ایالات متحده داشت. این مقوله پیچیده ای نیست. مردم: ایا می خواهید نکته ای را مطرح کنید یا می خواهید تفاوت ایجاد نمایید؟ اگر می‌خواهیم تغییری ایجاد کنیم باید امنیت انرژی، امنیت طبیعی و اقتصادی خود را به یکباره به حداکثر برسانیم. تنها راه برای انجام این کار به شکلی موثر این است که بازار خود را برای تولید یک عرضه پایدار و مطمئن انرژی با کم ترین میزان انتشار ممکن با کم ترین هزینه ممکن در سریع ترین زمان ممکن، تشویق کنیم.

تنها راه موثر برای انجام این کار، ارسال سیگنال قوی است- مالیات بر چیزهای کثیف یا تعریف مشوق برای چیزهای تمیز- به علاوه افزایش مداوم استانداردهای انرژی پاک برای تولید برق در امتداد خطوط پیشنهادی؛ مقوله ای  که هال هاروی و جاستین گیلیس در کتاب جدیدشان تحت عنوان « راه حل بزرگ: هفت گام عملی برای نجات سیاره ما» بدان پرداختند.تا زمانی که آماده انجام این کار نباشیم، فقط آن را جعل می کنیم و بر سیگنال های افراطی در چپ و راست متمرکز می شویم. اینگونه پوتین و ولیعهد سعودی به همه راه های منتهی به بانک می‌خندند.