اکونومیست؛ نقشه ظریف برای خنثی‌سازی سناریوی شوم/ حمله حزب‌الله به اسرائیل یک موفقیت غیرمنتظره برای پزشکیان بود؟

به گزارش اکوایران، در یک سلسله حملات هوایی و موشکی در ساعات اولیه 25 آگوست، اسرائیل و حزب الله درگیری آتشین خود را به نقطه جوش رساندند. به نظر می‌رسد که حملات برای جلوگیری از جنگ همه جانبه تنظیم شده بودند، اما این یک بازی خطرناک است.

به نوشته اکونومیست، درست قبل از ساعت 5 صبح، دو موج از هواپیماهای جنگی اسرائیل ده‌ها نقطه را در جنوب لبنان بمباران کردند، که ادعا شد سایت‌های پرتاب موشک بوده‌اند. دقایقی بعد حزب الله دست کم 300 موشک و پهپاد به سمت شمال اسرائیل پرتاب کرد.

با طلوع خورشید، هر دو طرف روایت‌های خود را ارائه کردند. اسرائیل ادعا کرد که پس از شناسایی تدارکات حزب الله برای پرتاب هزاران موشک و پهپاد، یک حمله «پیشگیرانه» را آغاز کرده است. این موشک‌ها عمدتاً پایگاه‌های نظامی در شمال اسرائیل را هدف قرار داده بودند، اما مجموعه‌ای از موشک‌های دوربرد و پهپادها برای مجتمع گلیلوت در شمال تل‌آویو در نظر گرفته شده بود، جایی که ساختمان مرکزی موساد، سازمان جاسوسی اسرائیل، و واحد 8200، اداره اطلاعات سیگنال اسرائیل در آن قرار دارد.

حزب الله اعلام کرد که 11 پایگاه اسرائیلی را در «مرحله اول» واکنش تلافی جویانه خود به ترور فؤاد شکر، فرمانده نظامی خود هدف قرار داده است. آن‌ها اعلام «موفقیت کامل» کردند، حمله اسرائیل را بی اهمیت دانستند و احتمال انتقام بیشتر را باز گذاشت.

چهار هفته تمام منطقه در انتظار انتقامی بود که حزب الله و ایران برای ترور شکر و اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی حماس وعده داده بودند. این تأخیر تا حدی نشان دهنده دشواری موقعیت است. پاسخی در سطح حمله موشکی و پهپادی گسترده به اسرائیل در ماه آوریل ممکن است رهگیری شود و از تاثیرگذاری انتقام بکاهد. از طرف دیگر، اگر یک حمله مستقیم بزرگتر انجام شود، می‌تواند یک جنگ همه جانبه با عواقب ویرانگر را آغاز کند. به بهانه بازدارندگی، آمریکا اکنون دو ناو گروه هواپیمابر تهاجمی را به خاورمیانه منتقل کرده است.

حملات راکتی و پهپادی توسط حزب الله یک جایگزین کم خطر است. و بعید است که حزب الله هم به دنبال جنگی تمام عیار با اسرائیل در لبنان باشد.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، گفت که حمله اسرائیل «پایان ماجرا» نیست، اما مقامات اسرائیلی مشتاق هستند تاکید کنند که علاقه‌ای به تشدید بیشتر ندارند. پس از آزمودن حمله مستقیم به اسرائیل در ماه آوریل، شاید ایران به استراتژی قبلی خود برای مبارزه با اسرائیل با کمک متحدان بازگشته باشد. اگر چنین باشد، ممکن است این یک پیروزی غافلگیرکننده برای خط نسبتا معتدل رئیس جمهور جدید ایران، مسعود پزشکیان، در برابر نیروهایی باشد که خواستار انتقام گیری شدید بوده‌اند.

هیچ‌یک از طرفین نمی‌خواهند به خاطر به هم خوردن مذاکرات پرزحمت بر سر آتش‌بس در غزه مقصر شناخته شوند. اندکی پس از پایان حملات در لبنان، اسرائیل اعلام کرد که تیم مذاکره کننده آن طبق برنامه برای دور دیگری از مذاکرات به قاهره می‌روند.

اما این که آیا آتش بس در غزه باعث خنثی شدن درگیری بزرگتر بین ایران و متحدانش با اسرائیل می‌شود، کمتر محتمل به نظر می‌رسد. دیدگاه غربی این است که کل منطقه ممکن است از لبه پرتگاه جنگ عقب نشینی کند و آتش بس مسیری را به روی عربستان سعودی باز کند که اسرائیل را به رسمیت بشناسد و به دنبال آن آمریکا، اسرائیل و کشورهای عربی خلیج فارس همکاری خود را عمیق‌تر کنند.

با این حال ناشناخته‌های زیادی وجود دارد: چه کسی کاخ سفید را اشغال خواهد کرد. چه کسی در نهایت در مبارزه بین میانه‌روها و تندروهای داخل ایران پیروز خواهد شد. و اینکه آیا اسرائیل حملات موشکی روزانه به جوامع شمالی خود را تحمل می‌کند یا در نهایت برای راه اندازی یک کارزار بزرگتر علیه حزب الله با هدف نابودی زرادخانه عظیم موشکی آن بسیج خواهد شد. حتی اگر آخرین مبادله خصومت‌ها پایان یابد، بعید است که جنگ طولانی‌تر پایان یابد.