به گزارش اکوایران، دولت شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، در ماه‌های گذشته سعی داشت از طریق معرفی بسته‌های محرک اقتصادی این مشکلات را حل کند؛ اقداماتی که سرمایه‌گذاران را بر آن داشت بیشتر از همیشه خواهان اقدامات تعیین‌کننده از سوی پکن برای نجات اقتصاد باشند.

سایه سنگین ترامپ بر اقتصاد چین

اکنون با انتخاب دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا و تهدید او مبنی بر وضع تعرفه‌های بسیار بالا بر کالاهای چینی، یک لایه دیگر از نااطمینانی به سرنوشت دومین اقتصاد بزرگ جهان افزوده شده است. در واقع ریسک اصلی این است که چین پس از سه‌ دهه رشد اقتصادی بی‌سابقه، وارد یک مارپیچ تورم منفی شود که این کشور را به یک دوره طولانی‌مدت از رکود - درست شبیه به آنچه که اقتصاد ژاپن با آن مواجه شد - سوق دهد.

بر اساس مطلبی که ایسنا نوشته است، ترامپ وعده داده است تعرفه ۱۰ درصدی بر کالاهای چینی وضع خواهد کرد تا پکن را مجبور به توقف قاچاق مواد شیمیایی ساخت چین کند. او همچنین طی مبارزات انتخاباتی خود، تعرفه‌های بیش از ۶۰ درصد بر کالاهای چینی را تهدید کرد که خطر رشد بزرگی را برای بزرگترین صادرکننده کالا در جهان به همراه داشت.

بانک جهانی هفته گذشته پیش‌بینی‌های خود را برای رشد اقتصادی چین برای سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ افزایش داد، اما هشدار داد که کاهش اعتماد خانواده‌ها و کسب و کارها، همراه با مشکلات در بخش املاک، بر رشد اقتصادی در سال آینده تأثیر می‌گذارد. این بخش در اوج خود در سال ۲۰۲۱، حدود یک چهارم اقتصاد را به خود اختصاص داد.

رویترز گزارش کرد که کارشناسان اظهار کردند که افزایش حمایت از سیاست در پایان سال به وضوح موجب تقویت رشد کوتاه مدت شده است اما احتمالاً این افزایش دوام نخواهد آورد، زیرا ترامپ احتمالاً تهدید تعرفه‌های خود را در سال آینده دنبال خواهد کرد و عدم تعادل ساختاری مداوم همچنان بر اقتصاد تأثیر می‌گذارد.

چرا رکود چین مشکلی برای تمام جهان است؟

به گزارش اکوایران، بخش قابل توجهی از شغل‌ها و تولیدات جهانی به چین وابسته است. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده چین تا سال 2028 بیشترین سهم را در رشد اقتصاد جهانی خواهد داشت. در واقع سهم پکن در این زمینه 22/6 درصد است که دو برابر نقش آمریکا در رشد اقتصادی جهانی تا سال 2028 خواهد بود.

کشورهای صادرکننده مواد معدنی مانند برزیل و استرالیا، به شکل قابل توجهی به نوسانات مربوط به سرمایه‌گذاری در بخش مسکن و زیرساخت چین حساس هستند. برای مثال، رکود داخلی باعث شد میزان فولاد موجود در بازار چین بسیار بالاتر از ظرفیت اقتصاد محلی این کشور برای جذب آن باشد؛ امری که صادرات این فلز را به شکل قابل توجهی افزایش داد و قیمت‌های جهانی آن را با کاهش همراه کرد. همین موضوع باعث سخت شدن شرایط برای شرکت‌های حاضر در کشورهای دیگر نظیر شیلی شد.

تقاضای ضعیف در چین همچنین منجر به آسیب دیدن سود خودروسازان شده است؛ از استلانتیس گرفته تا آستون مارتین. در همین حال، مصرف‌کنندگان چینی که به شکل فزاینده‌ای رویکرد صرفه‌جویی در هزینه‌های خود را در پیش گرفته‌اند، باعث شده‌اند میزان فروش برندهای جهانی در این کشور از جمله استارباکس، با سقوط همراه شود.