یکی دیگر از اقدامات دولت در این ایام، یکسان سازی ساعت در تمامی خاک این مرز پرگهر بود. طبق مصوبه دولت در ۲۲ خرداد آن سال کارمندان تلگراف و ماموران بلدیه و نظمیه موظف به اجرای این مصوبه و تنظیم ساعت روزانه منطقه خود، بر اساس ساعت اعلامی پایتخت شدند. با این حال این تغییر تا هنگام راه‌اندازی رادیوی ۲۴ ساعته دولتی ایران در ۱۳۱۹، کمتر مورد توجه ساکنان مناطق دور از پایتخت قرار گرفت. تا آن ایام عملا مردم با ساعت‌های محلی غروب‌کوک به رتق و فتق امور می‌پرداختند.

این اقدام با برخی مقاومت‌ها مواجه شد، حتی گفته می‌شود پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷برخی روحانیون سنتی خواهان بازگشت به مبنای ساعت پیشین شدند. برای بررسی ابعاد مختلف این تحول سیدحمید متقی پژوهشگر تاریخ ایران معاصر  با دکتر سمیه صبری عضو هیات علمی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران به گفت‌وگو نشسته‌ است.