امارات، بهشت جدید ثروتمندان جهان/ دبی بهتر از مناطق اعیان‌نشین لندن

به گزارش اکوایران، زمان‌های استثنایی با مالیات‌های استثنایی همراه است. جنگ داخلی آمریکا منجر به نخستین مالیات بر درآمد در این کشور شد؛ جنگ سرد منجر به نخستین مالیات خروج در ایالات متحده شد. بریتانیا اکنون تحت فشار قرار دارد تا به وضع مالیات علیه ثروتمندانی که از این کشور خارج می‌شوند، بپردازد، چراکه دولت حزب کارگر این کشور به دنبال پر کردن یک حفره 22 میلیارد پوندی (29 میلیارد دلاری) در بودجه خود است.

به نوشته بلومبرگ، چندین کشور اروپاییِ دیگر دارای مالیات خروج هستند، از جمله فرانسه و نروژ اما این یک تغییر قابل توجه نسبت به رویکرد دولت قبلی حزب کارگر محسوب می‌شود که یک رویکرد ملایم در قبال ثروتمندان داشت.

مالیات‌های خروج عموما درآمد بسیار زیادی ایجاد نمی‌کنند، چراکه آن‌ها اغلب به‌عنوان مالیاتی بر سود سرمایه‌ آتی محسوب می شوند و تنها زمانی قابل پرداخت هستند که آن دارایی‌ها فروخته شود.

بین سال‌های 2012 تا 2017، فرانسه توانست رقم تخمینی 140 میلیون یورویی (153 میلیون دلاری) را از طریق مالیات خروج ثروتمندان به دست آورد. با این حال، دولت انگلستان در حال حاضر قصد ندارد این مالیات را معرفی کند.

اما آنچه که مالیات خروج می‌تواند انجام دهد این است که یک شرایط منصفانه‌تر در دوران رقابت فزاینده‌ در زمینه مالیات در سطح جهان به وجود آورد. یک نشانه واضح دیگری که منعکس‌کننده این رقابت است، حرکت سریع ثروت به نقاطی است که در آن‌ها مالیات‌های شخصی بسیار کم است یا اینکه وجود ندارد؛ نقاطی مانند دبی.

سیل میلیونرهای جهان به امارات

انتظار می‌رود حدود 6700 میلیونر در سال جاری میلادی به امارات متحده عربی نقل مکان کنند و همین موضوع امارات را به مقصد نخست جهان برای افراد بسیار ثروتمند تبدیل کرده است. در همین حال، پیش‌بینی می‌شود انگلستان در سال جاری میلادی حدود 10 هزار نفر از ابرثروتمندان خود را از دست بدهد.  

جذابیت‌های امارات شامل هوای آفتابی، دریا و نبود مالیات بر درآمد، سود سرمایه، ارث و دارایی‌ها است. مالیات شرکتی جدید امارات که بخشی از تغییر به سوی استانداردهای جهانی و آمادگی برای یک زندگی فراتر از نفت است، همچنان در سطح پایین 9 درصد قرار دارد.  

تلاش‌های امارات در زمینه سرکوب تأمین مالی غیرقانونی باعث شد این کشور از فهرست خاکستری پول‌شویی بین‌المللی خارج شود؛ البته این اتفاق بدون انتقاد پارلمان اروپا نبود.

نتیجه این بود که دبی و ابوظبی به نسخه‌های جدید مناطق اعیان‌نشین لندن از جمله چلسی و مِی‌فر تبدیل شده‌اند و در حال جذب همان نوع ثروتی هستند که زمانی به لندن سرازیر می‌شد.

دبی میزبان بیش از 40 صندوق پوشش ریسک است و هر کدام بیش از 1 میلیارد دلار دارایی را مدیریت می‌کنند. علاوه بر این، صندوق پوشش ریسک بروان هاوارد در حال ایجاد دفتر خود در ابوظبی است و قصد دارد یک مرکز 10 میلیارد دلاری در آنجا ایجاد کند. فراتر از تأمین مالی، امارات از لحاظ فرهنگی نیز در حال رشد است و نسخه‌ای از موزه لوور در این کشور وجود دارد و مقامات اماراتی قصد دارند یک نسخه از موزه گوگنهایم نیویورک را نیز ایجاد کنند که نشان‌دهنده جاه‌طلبی‌های امارات در زمینه تبدیل شدن به یک مقصد جهانی برای ثروت و فرهنگ است.

نیک کندی که با توسعه مجمتع فوق لوکس «وان هاید پارک» در لندن شناخته می‌شود، با بهره بردن از بازار املاک و مستغلات پررونق دبی، اکنون یک سرمایه‌گذاری ملکی در امارات را آغاز کرده است. در سال جاری میلادی، دبی 282 خانه که قیمت هر کدام بیش از 10 میلیون دلار بود را به فروش رساند که نشان‌دهنده تقاضای بالای خانه‌های لوکس در این شهر است.

خانه‌های لوکس در دبی نه تنها به‌عنوان یک اقامتگاه در نظر گرفته می‌شوند، بلکه یک پناهگاه امن مالی نیز هستند. دیده‌بان مالیات اتحادیه اروپا اعلام کرده 27 درصد از املاک دبی توسط خارجی‌ها خریداری شده‌اند و می‌توان آن را به نقشی که زمانی حساب‌های بانکی سوئیس ایفا می‌کردند، تشبیه کرد.

یک بررسی در سال 2022 نشان داد 70 درصد خانه‌هایی که در دبی به نروژی‌ها اختصاص دارد، در سال 2019 به‌عنوان اموالی که می‌توانند شامل مالیات شوند، گزارش نشده‌اند؛ اتفاقی که مسائل مرتبط با فرار مالیاتی بالقوه را برجسته می‌کند.

نامطلوب شدن شرایط زندگی برای ثروتمندان در اروپا

در حالیکه شرایط زندگی در اروپا برای ثروتمندان به شکل ایده‌آل دنبال نمی‌شود، گذراندن زمان در امارات به شکل فزاینده‌ای در حال جذاب‌تر شدن است، هم به دلایل مرتبط با سبک زندگی و هم دلایل مالی. نتایج یک نظرسنجی که در ماه می منتشر شد، نشان داد حدود دو-سوم ثروتمندان حاضر در دبی اعلام کرده‌اند که آن‌ها قصد دارند بین 2 تا 5 سال در این شهر زندگی کنند.

عامر مالک، رئیس خاورمیانه لومبارد اودیر می‌گوید: «دبی از نظر تاریخی مرکز مالی خاورمیانه، آفریقا و شبه قاره هند بوده است. سپس تعداد زیادی از خانواده‌های بریتانیایی و اروپایی به این شهر آمدند و پس از همه‌گیری کووید-19 نیز از تمام دنیا به این شهر سرازیر شدند.»

همه این‌ها برای امارات متحده عربی عالی است، مشروط بر اینکه تشدید درگیری در منطقه، این خوش‌بینی را از بین نبرد. اما بدون شک این امر باعث بی‌خوابی در «وایت‌هال» می‌شود. بریتانیا پس از سال‌ها عدم رسیدگی مناسب به پول غیرقانونی و ترفندهای مالیاتی، تلاش می‌کند عدالت مالیاتی و برابری را بهبود بخشد.

مشکل بریتانیا با از دست دادن ثروتمندان

با این حال، این کشور به طور فزاینده‌ای به ثروتمندان وابسته شده است، به‌طوری که بیش از 60 درصد درآمد مالیات بر درآمد توسط 10 درصد برتر درآمدزا پرداخت می‌شود. اگر مالیه‌داران یا صاحبان مشاغل پر درآمد تصمیم به خروج از انگلستان بگیرند، پرداخت هزینه بیمارستان‌ها و معلمان دشوارتر می‌شود. تصمیماتی مانند لغو وضعیت «غیرمقیم» خارجی می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد، آن هم در زمانی که رقابت مالیاتی جهانی به سمت ثروت‌های سرگردان افراد در حال تغییر است و از این حیث، امارات در موقعیتی قوی قرار دارد.

در حالت ایده‌آل، همکاری بیشتر جهانی بهترین راه برای محدود کردن این نوع ضربه از رقابت مالیاتی، مشابه سرکوب توافق‌شده بر روی شرکت‌های چندملیتی خواهد بود. اما شانس یک توافق جهانی به سبک OECD در مورد ثروتمندان بسیار کم به نظر می‌رسد.

در این میان، انتظار می‌رود ایده‌هایی مانند مالیات خروج بریتانیا محبوبیت پیدا کنند. این کار نمی‌تواند خزانه عمومی را نجات دهد: مرکز تحلیل مالیات، در گزارشی که چنین مالیاتی را تبلیغ می‌کند، تخمین زد که این کار می‌تواند نشتی حدود 500 میلیون پوند در سال را از طریق نقد کردن درآمد سرمایه‌گذاری خارج از کشور مسدود کند.

و بدون شک عواقب ناخواسته‌ای مانند حفره‌های جدید و برنده‌ها و بازنده‌های جدید پدید خواهد آمد. اما ممکن است این کار افراد را از ترک کردن در وهله اول منصرف کند یا تعداد آن‌ها را کاهش دهد - و به رأی‌دهندگان نشان دهد که محافظت از پایه مالیاتی ملی بریتانیا به‌طور عادلانه‌تر، دارای اولویت بیشتری نسبت به جذب پول بیشتر از خارج است.