اما آمریکایی‌ها برای این خرج فشاری را تحمل نکردند، چرا که غذا تنها ۶.۷ درصد از کل مخارج خانوار سهم داشت. در حالیکه در نیجریه غذا ۵۹ درصد از کل مخارج را شامل می‌شد؛ یعنی ۶۰ درصد زندگی در نیجریه در غذا خلاصه بود.

این مثال بازگو می‌کند که هر چه وضعیت بهتر باشد سهم مخارج ضروری از کل مخارج کمتر می‌شود و کیفیت زندگی بالاتر و برعکسش یعنی ماندن در کف هرم مازلو و درگیر نیازهای اولیه شدن.

این قسمت «چراز» به این مفهوم می‌پردازد و وضعیت ایران را هم بررسی می‌کند.