آخوندی معتقد است که چون سرمایه اجتماعی دولت در سطح نازلی قرار دارد، دولت توان اندکی برای اجرای طرح‌هایی مانند طرح بانک انرژی دارد و مردم حرف دولت را باور نمی‌کنند. دولتی که سرمایه اجتماعی ندارد نمی‌تواند سرمایه مادی خلق کند.

آخوندی معتقد است اولین گام اصلاح، تبدیل محیط فعلی به یک محیط اقتصادی است که در آن مکانیزم‌های اقتصادی وجود داشته باشد. در پایان آخوندی تأکید می‌کند طرح ایجاد بانک انرژی، مفهوم خزانه‌داری را نادیده می‌گیرد و نادیده گرفتن خزانه‌داری به معنی نادیده گرفتن موجودیت دولت است. او پذیرش سیستم بی‌دولتی را برای ایران خطرناک می‌داند.