در یک قدمی خروج از بریکس؛ پکن در حیات خلوت چین زمینگیر شد!
اکوایران: پیروزی خاویر میلی، رئیس جمهوری تازه آرژانتین نه تنها مردمان داخل این سرزمین را شگفت زده کرد، بلکه جهان را هم در شوک برد. بسیاری می گویند، میلی به واسطه هم صدایی اش با واشنگتن، به یکی از متحدان اصلی آمریکا در منطقه کارائیب تبدیل شده و این توان را دارد تا طبق خواست واشنگتن، چین را دور بزند.
به گزارش اکوایران، خاویر مایلی، آزادیخواه خودخوانده که می خواهد با اره برقی وارد تشکیلات سیاسی-اقتصادی بوئنوس آیرس شود، رئیس جمهور منتخب آرژانتین شد و بسیاری از نظرسنجی های و ناظران بین المللی را شگفت زده کرد. مایلی به عنوان "تغییر رادیکال" در تشکیلات پرونیسم که پنجاه سال گذشته بر کشور حکومت کرده، مبارزات انتخاباتی را به نفع خود تمام کرد. ابهامات زیادی در باب پیروزی مایلی وجود دارد، بالاخص با توجه به اینکه مبارزات انتخاباتی اش بسیاری از آرژانتینیها و خارجیها را رودرروی هم قرار داده و پرونیستهای ناراضی، گروه هایی چون رایدهندگان طبقه کارگر خسته از فساد و بیثباتی اقتصادی و حتی روسای جمهور سابق، چهره هایی چون دونالد ترامپ و ژائیر بولسونارو را خشنود کرده است.
پایان مانور پکن در حیات خلوت آمریکا
به نوشته اقتصادنیوز، ناظران می گویند، پیروزی مایلی برای مهم ترین متحد آرژانتین: ایالات متحده مفید خواهد بود.از منظر رهبران ایالات متحده، فشار مایلی جهت حرکت به سوی اولویت دلار به عتنوان ارز اصلی با اهمیت است؛ گزاره ای که به معنای نفوذ پولی بیشتر برای ایالات متحده و پیش بینی اقتصادی بهتر برای آرژانتین خواهد بود. اولویت دادن به دلار و تثبیت سیاست پولی منجر به سرمایهگذاری و علاقه بیشتر بازیگران خارجی، بالاخص از سوی ایالات متحده خواهد شد. حتی در چند ماه و سال گذشته، نوسانات ارزش پزو آرژانتین به شدت با افزایش و کاهش تجارت ایالات متحده با آرژانتین ارتباط داشت. مایلی توسعه اقتصادی را جزو برنامه اصلی دولت خود قرار داده که با پیام کلی اش مبنی بر حمایت از شرکت های خصوصی مطابقت دارد.
آنگونه که نشنال اینترست نوشته، مایلی تاکید دارد که تحت آرژانتین تحت رهبری اش به ایالات متحده و متحدانش نزدیکتر خواهد شد و روابط نزدیکتر با چین و دیگر دشمنان ایالات متحده را متوقف خواهد کرد. در راستای این پیام، اولین سفر خارجی مایلی به عنوان رئیس جمهور منتخب به ایالات متحده و اسرائیل خواهد بود. این در حالی است که پیشتر، چین نفوذش را به سرعت در آرژانتین گسترش داده است، شعبه های بانکداری تجاری در سراسر کشور ایجاد کرده، حضورش را در بازار مخابرات گبرجسته کرده و حتی قرارداد سوآپ ارزی را امضا کرده است. از همین رو به سان اکوادور و بولیوی، دولتی چپگرا میتوانست این کشور را وادار کند که موسسات مالی عمومی بینالمللی تحت رهبری ایالات متحده مانند صندوق بینالمللی پول را کنار بگذارد و چین را برای تامین مالی مجدد بدهی عمومی خود با شرایط بدتر انتخاب کند.
آرژانتین در آستانه خروج از بریکس
مایلی شریک قابل اعتماد تری برای ایالات متحده خواهد بود، بالاخص آن که این چهره از موافقان جدی هماهنگی با آمریکا و از مخالفان جدی چین است. او گفته که در قامت رئیس جمهور، "رابطه با کمونیست ها" را کنار خواهد گذاشت.مایلی به عنوان رئیس جمهور جدید آرژانتین، تنها چند ماه پس از امضای توافق عضویت بریکس - سازمان بین دولتی شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی- این نهاد را ترک خواهد کرد. او همچنین در طول مبارزات انتخاباتی اش از چین به عنوان یک "قاتل" یاد کرد و سیاست پولی پیشنهادی اش ممکن است باعث شود، آرژانتین بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیایی را ترک کند، بانکی که اخیرا در ده ها پروژه زیرساختی عمومی به آرژانتین کمک کرده است.
ارتش آزادیبخش خلق چین، از سال 2018، ایستگاه ماهواره ای از راه دور را در صحرای پاتاگونیا اداره می کند. این ایستگاه دارای سیگنالها، فن آوری جمعآوری اطلاعات جغرافیایی و ماهوارهای است که میتواند فعالیتهای جاسوسی و نظارتی را انجام دهد. اگرچه چین این زمین را برای 50 سال آینده اجاره کرد، اما مایلی می تواند به خوبی توجه ها به این موضوع را جلب کند. اعضای ائتلاف سیاسی مایلی، چهره هایی چون مائوریسیو ماکری، رئیسجمهور سابق و کابینه اش، پیشتر خواستار تعدیل مشارکت امنیتی شدهاند و استدلال می کردند "آرژانتین حاکمیت خود را به چین باخته است."سایر مشارکتهای امنیتی با چین، از جمله "مشارکت راهبردی جامع" و موافقتنامههای نظامی پیشنهادی بین دو کشور نیز ممکن است توسط مایلی مورد سوال قرار گیرد.
عصر تازه برای آرژانتین
به ادعای ناظران، حمایت رئیس جمهور منتخب از اسرائیل ممکن است منجر به تغییر سیاست این کشور در مورد درگیری ها در منطقه شود. مایلی ممکن است به ایالات متحده و اسرائیل برای مقابله با نفوذ ایران کمک کند. موضع مثبت مایلی در ارتباط با اسرائیل، حمایت آمریکای لاتین را از ایالات متحده و سیاست خارجی اسرائیل در خاورمیانه، که با فشارهای عظیم دولت های چپ در منطقه مواجه است، تقویت خواهد کرد. در نهایت، در مورد انرژی، پیروزی مایلی برای پیشبرد منافع ایالات متحده بسیار مهم است. آرژانتین دارای دومین ذخایر بزرگ لیتیوم قابل بهره برداری در جهان است که ظرفیت و اراده لازم برای صادرات هر چه بیشتر آن را دارد. با توجه به اینکه مایلی اکنون در کازا روزادا (خانه صورتی) حضور دارد، واشنگتن ممکن است در صف اول باشد.
مایلی احتمالا شرایط اقتصادی و مالی مطلوبی را برای سرمایه گذاری در انرژی و معدن آمریکا ایجاد خواهد کرد. مایلی همچنین ممکن است برنامه ریزی کند تا از رشد دارایی های خورشیدی چین جلوگیری کند، که اکنون شامل بزرگترین نیروگاه خورشیدی آمریکای لاتین در جوجوی است. مایلی همچنین می خواهد شرکت های انرژی دولتی را خصوصی کرده و درهای منابع طبیعی آرژانتین را به روی سرمایه گذاری خارجی باز کند. مایلی علیرغم تمایلات پوپولیستی لیبرتارینش، متحد جدیدی برای ایالات متحده خواهد بود، در شرایطی که آمریکای لاتین به طور فزایندهای توسط دولتهای چپ افراطی یا راست افراطی اداره میشود.مایلی امیدوار است که آرژانتین را به شریک بزرگتری در سیاست های اقتصادی، پولی، امنیتی و انرژی تبدیل کند و آرژانتین را از گذشته اخیر حکومت پرونیست دور کند.با این همه واشنگتن باید اطمینان حاصل کند که مایلی به دیدگاه لیبرال وعده داده شده خود وفادار می ماند و مسیر اقتدارگرایانه برخی از معاصران راستگرای خود مانند نایب بوکله، ژایر بولسونارو و گیرمو لاسو را در پیش نمی گیرد.
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
قیمت جدید محصولات ایران خودرو رسما اعلام شد / توضیحات وزیر صمت درباره افزایش قیمت خودروها
-
معاون سازمان انرژی اتمی: ایران ظرفیت غنی سازی را به شکل قابل ملاحظهای افزایش میدهد/ مجموعهای از سانتریفیوژهای پیشرفته را بکار میگیریم
-
نبرد غولها در میانه بازی بزرگ؛ چگونه پوتین و بن سلمان جهان را به لرزه درآوردند؟
-
هشدار اکونومیست درباره درباره ورود «ماسک» به سیاست: خطر ظهور الیگارشی فاسد در آمریکا
-
از قطع روابط تا دیدار ژنرالها؛ واکاوی تلاشهای ریاض برای نزدیکی به تهران
-
ایران وارد فاز مهاجرت عام شده است
-
پاسخ قاطع ایران به قطعنامه شورای حکام/ راهاندازی سانتریفیوژهای پیشرفته
-
بازار سهام این هفته مثبت خواهد بود؟
-
لحظه تعیین کننده جنگ؛ چگونه پوتین از خط قرمز دکترین بازدارندگی جنگ سرد عبور کرد؟