دردسر بزرگ دونالد ترامپ؛ چرا جمهوریخواهان و مستقلها نمیخواهند به رئیسجمهور سابق رای بدهند؟
اکوایران: به نظر میرسد طیف قابل توجهی از جمهوریخواهان و گروه قابل توجهی از مستقلها شدیداً مصممند که در صورت نامزدی او، در نوامبر به او رأی ندهند.
به گزارش اکوایران، فارغ از اتفاقات نیوهمشایر در روز سهشنبه، دونالد ترامپ با یک مشکل رو به روست: به نظر میرسد طیف قابل توجهی از جمهوریخواهان و گروه قابل توجهی از مستقلها شدیداً مصممند که در صورت نامزدی او، در نوامبر به او رأی ندهند.
به نوشته پولیتیکو، این مسئله از پیش از انتخابات آیووا روز به روز روشنتر میشد و 43 درصد از طرفداران نیکی هیلی در آن ایالت گفتند رئیسجمهور جو بایدن را به ترامپ ترجیح میدهند. این مسئله به روشنی در نیوهمشایر هم روشن است.
اسکات سیمون، 64 ساله و رأی دهندۀ مستقل ساکن آمهرست، که در سال 2016 و 2020 از ترامپ حمایت کرد گفت «نمیتوانم به ترامپ رأی بدهم. کلاهبردار است. فاسد هم هست. من بهش رأی دادم و نمیدانستم چقدر فاسد است.»
انتخابات مقدماتی میتوانند شکافهای درون حزبی را نشان دهند که در حال حاضر التیامشان بعید به نظر میرسد. در سال 2008، بلوکی از حامیان هیلاری کلینتون جنبش پییواماِی (اتحاد حزبی به درک) را راه انداختند تا تهدید کنند هرگز از اوباما حمایت نخواهند کرد. هشت سال بعد، حامیان برنی سندرز قسم خوردند هرگز از کلینتون حمایت نکنند. در سال 2016، خود ترامپ تا لحظۀ کسب نامزدی با فشارهایی مواجه بود.
اما 2024 فرق دارد. اولین بار نیست که ترامپ خودش را به رأی دهندگان عرضه میکند. فردی شناخته شده است که بیش از اینکه بر اساس کارزار فعلیاش بررسی شود، او را با سابقهاش قضاوت میکنند. و همین مسئله کهنهکاران عرصۀ سیاست را به آن وا داشته تا هشدار دهند این مسئله جذب دوبارۀ کسانی که از خود رانده، از جمله کسانی که زمانی مایل بودند به حزب جمهوریخواه رأی دهند، دشوارتر میکند.
دادهها هم وجود مشکلاتی پیش روی رئیسجمهور سابق را تأیید میکنند. حتی پیش از نظرسنجی آیووا، نظرسنجی نیویورکتایمز/سینا کالج دریافت که -شامل مستقلانی که میگویند مایلند به یکی از دو حزب رأی دهند- بایدن در میان دموکراتها و مستقلانی که تمایل دارند به دموکراتها رأی بدهند اندکی جلوتر (91 درصد) از ترامپ در میان جمهوریخواهان و مستقلهایی است که مایلند به جمهوریخواهان رأی بدهند (86 درصد).
به عبارتی، نمیشود گفت اکثریت جمهوریخواهان تمایلی ندارند در نوامبر به ترامپ رأی دهند. اما در انتخاباتی نزدیک، همین هم میتواند کافی باشد تا وزنه به سمت دموکراتها سنگینی کند. کمترین هزینۀ معرفی ترامپ به عنوان نامزد نهایی حزب جمهوریخواه این است که چنین کاری مسئولیتی بزرگ را متوجه آنان میکند.
فرماندار نیوهمشایر، کریس سانونو، از حامیان هیلی، دربارۀ احتمال برنده شدن ترامپ در این ایالات در انتخابات عمومی به گزارشگران گفت «اوضاع را نشان داده است. قبلاً باخته و مطابق نظرسنجیها، این دفعه با اختلاف بیشتری هم خواهد باخت.»
شان فن آنگلن، از حامیان ابتدایی و سرشناس ترامپ در این ایالت که این بار مدافع هیلی است، گفت اگر ترامپ نامزد حزب شود، شاید نوامبر امسال رأی ندهد.
او گفت «فکر نکنم بتوانم به ترامپ رأی دهم. در تمام انتخاباتها رأی دادهام، تا به حال چیزی را جا نینداختهام اما شاید این بار مجبورم شوم.»
این احساسات در میان جمهوریخواهان نیوهمشایر چیز عجیبی نبود، به ویژه در میان آنهایی که برای دیدن سفیر سابق ایالات متحده در سازمان ملل، نیکی هیلی، آمده بودند.
لیزا تریسی گفت «از ترامپ خوشم میآمد. اما حالا میترساندم. تمام کسانی که قبلاً برای او کار میکردند، الآن دیگر کار نمیکنند.» او گفت اگر کار به رقابت ترامپ و بایدن بکشد، «به بایدن رأی میدهم.»
این مشکلات صرفاً منحصر به جمهوریخواهان نیست. خود بایدن با حزب دموکرات درگیر است و بخشی از رأی دهندگان گفتهاند که یا به نامزد حزب سوم رأی خواهند داد یا در انتخابات ماه نوامبر در خانه خواهند ماند.
مایکل گرین سی و چهار ساله که رأی دهندۀ مستقل اهل پورتسموت است، با نماینده دین فیلیپس (دموکرات) دیدار کرده که قصد دارد رئیسجمهور بایدن را به چالش بکشد. او گفت «باید نشان بدهیم که نمیشود فقط دو حزبی حضور داشته باشند که هیچ کس تمام و کمال با آنها موافق نیست.»
گرین گفت «قطعاً یک نگرانی» است که نامزد حزب سوم آراء بایدن را جذب خودش میکند. اما از رأی دوباره به بایدن در رقابت مجدد ترامپ و بایدن هم چندان اطمینان نداشت و گفت «از لحاظ اخلاقی نمیتوانم بین بد و بدتر انتخاب کنم.»
معلوم نیست این رأی دهندگان ناراضی میتوانند چه نقشی در تعیین رئیسجمهور بعدی داشته باشند. اما دست کم در میان مستقلان نشانههایی هست که بیشتر به بایدن تمایل دارند.
در نظرسنجی ماه گذشتۀ نیویورک تایمز/سینا کالج، بایدن 50 درصد به 38 درصد، در میان مستقلها جلو است.
پیش از اینکه ترامپ در یکی از تجمعهای نیوهمشایر سخنرانی کند، مشاور ارشد سابق او، کریس لاسیویتا، آمارهای آیووا را بیاهمیت خواند. سخنگویان کارزار هم به درخواست ما برای نظر دادن پاسخی نداند.
اما در تمام برنامههای ایالت نیوهمشایر، بسیاری از این میگفتند که جمهوریخواهان باید اختلافات را کنار بگذارند و ریاستجمهوری مجدد ترامپ را یک بحران وجودی میدانستند.
سانونو به نوبۀ خود گفت آماده است که اگر ترامپ نامزد نهایی حزب شد از او حمایت کند. او گفت اگرچه بایدن «فردی شریف» است، «تیمش بد است.»
اما مسئلۀ قابل توجه صحبتهایش این بود که این حرف را تحت اجبار زد. سانونو این حرف را در پاسخ به رأی دهندهای گفت که هنگام پاک کردن برف از روی شیشۀ ماشینش او را گیر انداخت. آن رأی دهنده از او میپرسید پس از این همه انتقاداتی که از ترامپ و شیوۀ حکمرانیاش دارد، چطور میشود بچرخد و به او رأی بدهد. دیگر افراد حاضر هم با او موافق بودند.
کورتیس تورنبرگ 81 ساله، رأی دهندهای مستقل از رینج که پیشتر به بری گلدواتر، باب دول، هر دو بوش، دو بار به اوباما و در سال 2020 به بایدن رأی داده است (نگفت در سال 2016 به چه کسی رأی داده است)، گفت در سال 2024 علناً از هیلی حمایت میکند اما نمیتواند رأی به ترامپ را تصور کند.
او توضیح داد «نمیتوانم چیز خوبی دربارهاش پیدا کنم و بگویم. هم خودش خطرناک است و هم اطرافیانش.»
فوربس فارمر 79 ساله، رأی دهندهای مستقل از رینج، هم شخصاً با هیلی دیدار کرد. او گفت اگر هیلی رو به روی بایدن قرار بگیرد به او رأی خواهد داد.
آیا در صورت پیروزی ترامپ از او حمایت خواهد کرد؟
فارمر گفت «نه، هرگز. با تمام وجود از ترامپ متنفرم.»
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
قیمت جدید محصولات ایران خودرو رسما اعلام شد / توضیحات وزیر صمت درباره افزایش قیمت خودروها
-
معاون سازمان انرژی اتمی: ایران ظرفیت غنی سازی را به شکل قابل ملاحظهای افزایش میدهد/ مجموعهای از سانتریفیوژهای پیشرفته را بکار میگیریم
-
نبرد غولها در میانه بازی بزرگ؛ چگونه پوتین و بن سلمان جهان را به لرزه درآوردند؟
-
هشدار اکونومیست درباره درباره ورود «ماسک» به سیاست: خطر ظهور الیگارشی فاسد در آمریکا
-
از قطع روابط تا دیدار ژنرالها؛ واکاوی تلاشهای ریاض برای نزدیکی به تهران
-
ایران وارد فاز مهاجرت عام شده است
-
پاسخ قاطع ایران به قطعنامه شورای حکام/ راهاندازی سانتریفیوژهای پیشرفته
-
بازار سهام این هفته مثبت خواهد بود؟
-
لحظه تعیین کننده جنگ؛ چگونه پوتین از خط قرمز دکترین بازدارندگی جنگ سرد عبور کرد؟