برای میرعماد به قزوین بیایید

هرچند مناسبت خوشنویسی در ایران به روزهایی از مهرماه اختصاص دارد، اما گرامیداشت روز جهانی دست‌خط در این روزهای پرحاشیه بهانه‌ای است که یکی از خوشنویسان بنام ایران در دوران صفویه را به عنوان چهره روز انتخاب کنیم: میرعماد.

خط نستعلیق و رسیدن به حد زیبایی و تکامل آن همواره در سایه‌سار قلم «میرعماد الحسنی سیفی قزوینی» بوده است؛ میرعمادی که روز تولد او یکی از گزینه‌ها برای تعیین روز ملی خوشنویسی در ایران بود اما در نهایت به دلیل تداخل با مناسبت‌های تقویمی، محقق نشد.

خط میرعماد در زمان حیاتش قدر و منزلت ویژه‌ای داشت، تا حدی که آن را با طلا معاوضه می‌کردند. هنر او نه‌تنها در ایران و دربار صفوی بلکه در دربار گورکانیان هند و پادشاهان عثمانی نیز زبانزد بود و مریدان بسیاری داشت.

خط میرعماد به بالاترین درجه زیبایی‌شناسی یعنی نسبت طلایی رسید و در حال حاضر آثار او در موزه خوشنویسی قزوین واقع در کاخ چهلستون این شهر قرار دارد.

این هنرمند قزوینی در 63 سالگی به دلیل ایستادن در برابر شاه عباس کشته شد و مزار او اکنون در اصفهان است.

میرعماد در زمان خودش شهرت فراوانی داشت، اما امروزه او و شأن هنری‌اش کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و متاسفانه کمتر کسی از آثار او در موزه خوشنویسی قزوین اطلاع دارد. همین بی‌توجهی‌هاست که فرهنگ عده‌ای را به آنجا می‌رساند که تصور می‌کنند یکی از شهرهایی که مهد فرهنگ و هنر و تمدن این کشور محسوب می‌شود، صرفا بازیچه‌ای برای بامزگی‌های کوچه‌بازاری است.

بد نیست افرادی که در روزهای اخیر به شعارنویسی روی در و دیوار سفارت انگلیس در تهران اقدام کردند و شعار سخیف و سبکی همچون «بیا قزوین» را محض تهدید یا خنده یا تمسخر با دست‌خطشان نوشتند، ابتدا قواعد رسم‌الخط فارسی را بیاموزند و سپس سری به قزوین بزنند، بلکه شهرِ بزرگمرد هنرمندی همچون میرعماد را که هنر تخصصی خود را اعتلا بخشید و در برابر ظلم ایستاد، ببینند و از آثار ارزشمندی که از او برای ایرانیان متمدن به‌جای مانده، بازدید کنند تا شاید دفعه بعدی که خواستند چنین دعوتنامه‌ای به کسی بدهند - البته نه روی در و دیوار - به منظور دیگر و بهتری باشد.

حال که چنین ادبیات سطحی و توهین‌هایی با رنگ و بوی نژادپرستانه وارد مجادلات سیاسی کشور می‌شود، بسیار قابل تامل است که می‌بینیم افرادی در دل برخی جریان‌های سیاسی اجازه هرگونه فعالیتی را دارند که نه فهمی از تاریخ ایران و فرهنگ مردمان آن دارند و نه تاثیری در بهبود وضعیت سیاسی کشور خواهند داشت.

کاش واقعا سفرای کشورهای خارجی سری به شهرهایی چون قزوین بزنند تا بیش و پیش از آنکه معلوم‌الحال‌های مجهول‌الهویه فرهنگ ایران‌زمین را تحریف کنند، خود تاریخ واقعیت را برایشان تعریف کند.