اکونومیست: حکومت‌های دیکتاتور در ارائه گزارشات رشد اقتصادی اغراق می‌کنند

مطالعات جدید در حکومت های دیکتاتوری نشان می‌دهد که رشد اقتصادی گزارش شده اغراق شده است. بنیتو موسولینی با وجودی که یک دیکتاتور ظالم بود ولی گفته می‌شود که در زمان او قطارها به موقع حرکت می‌کردند.

حکومت‌های دیکتاتور بی‌رحم اما توانمند به نظر می‌رسند، آمارهای رسمی گزارش شده از تولید ناخالص داخلی کشورها هم تایید کننده همین موضوع است. داده‌های منتشر شده توسط اکونومیست نشان می‌دهد که به طور میانگین از سال ۲۰۰۲ رشد اقتصادی منتشر شده توسط دولت‌های دیکتاتور دو برابر سریع‌تر از دولت‌های دموکراسی محور و آزاد بوده است، اما در واقعیت ممکن است مدیریت اقتصادی دیکتاتورها آنچنان که ادعا می‌کنند موفق نباشد. در حقیقت، قطارها در زمان موسولینی آن طور که ادعا می‌شود سر وقت حرکت نمی‌کردند و اغلب دیر می‌رسیدند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که حکومت‌های خودکامه رشد اقتصادی خود را خیلی بیشتر از آنچه که هست بیان می‌کنند.

اندازه گیری مقدار نور منتشر شده در شب و وسعت نور انعکاسی از کشورها که توسط ماهواره‌ها اندازه گیری می‌شود در دهه‌های اخیر توسط اقتصاددانان بررسی شده و مشخص شده که میزان تغییر نور و وسعت آن رابطه معناداری با میزان تولید ناخالص داخلی کشورها دارد. اندازه گیری نور شب کشورها در طول شب به عنوان شاخصی برای اندازه گیری رشد تولید ناخالص داخلی کشورها استفاده می‌شود.

اکونومیست گزارشی درباره مقاله لوییس مارتینز منتشر کرده که میزان تولید ناخالص داخلی در کشورهای خودکامه در این مقاله اندازه گیری شده است. او از داده‌های مربوط به روشنایی شب که توسط ماهواره‌ها اندازه گیری می‌شود برای تخمین رشد تولید ناخالص داخلی کشورها استفاده کرده است، این مدل یک روش شناخته شده برای اندازه گیری میزان رشد اقتصادی می‌باشد.

او نتیجه تحقیقات خود را با داده‌های اندیشکده سیاسی فری دام هاوس که درباره سیستم سیاسی کشورها مطالعه می‌کند ترکیب کرد.

او با فرض اینکه دموکراسی محورترین کشورها رشد اقتصادی خود را دقیق اعلام کرده‌اند با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای سعی کرد متوجه شود که آیا رشد تولید اقتصادی کشورهای دیگر در محدوده اعلام شده توسط دولت‌هاست یا در بیان آن اغراق شده است.

داده‌ها نشان داده است که رشد اقتصادی اعلام شده توسط مقامات رسمی در حکومت‌های دیکتاتوری خیلی سریع‌تر از آن چیزی است که توسط داده‌های ماهواره ها اندازه گیری شده است. این اختلاف را نمی توان با دلایلی از جمله متنوع بودن پایه‌های اقتصادی در ارتباط با سایر کشورها و یا میانگین درآمدی کمتر در کشورهای دیکتاتوری توجیه کرد.

بررسی داده‌ها نشان دهنده دستکاری گزارش‌هاست. آقای مارتینز توضیح داده که عدم تطابق داده های ماهواره‌ای با ارقام رسمی گزارش شده تا زمانی که حکومت های دیکتاتوری اقدام به حمایت نمی‌کردند پدیدار نمی‌شد، کشورهای خودکامه حمایت پولی انجام نمی‌دهند. ولی گزارشات آن‌ها بی نظمی‌های بیشتری را در بخش های قابل دستکاری نشان می‌دهد. به عنوان مثال میزان سرمایه گذاری و مخارج دولتی در این کشورها در مقایسه با رشد سایر بخش ها همسان نیست و مقدار بیشتری است و وقتی این ارقام از حکومت های دیکتاتور تا کشورهای آزاد مقایسه می شود تردید نسبت به آمار رسمی افزایش پیدا می کند.

تفاوت ها میان ارقام رسمی گزارش شده و مقادیر تخمینی زیاد بود، روابط مشابهی نیز توسط افراد دیگر مطرح شد ولی مارتینز در توضیح این نظریه موفق تر عمل کرد بر اساس بررسی های او میزان تولید ناخالص داخلی تجمعی در بازه سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۱ در کشورهایی که آزادی نداشتند تقریبا نصف شد و از ۱۴۷ درصد به ۷۶ درصد رسید.

توضیح این مسئله ساده است فرصت و انگیزه ای که بخشی از دیکتاتوری است دلیل مهمی برای ارایه گزارش های اغراق آمیز است.رژیم های خودکامه، هرآنچه که دیکتاتور ها را زیر سوال ببرد خطرناک میداند. رژیم های خودکامه انگیزه ی بالایی برای ارایه گزارش تولید ناخالص داخلی مناسب و خوب دارند زیرا تصور می کنند نبود این گزارش ها نشانه ای از بی کفایتی و ضعف حکومت است و مدیریت بد حکومت دیکتاتوری را نشان می دهد که نمی تواند به خوبی از عهده اداره کشور بربیاید.

در یک مطالعه مشابه جرمی والاس نیز به این نتیجه رسید که زیر دستان در حکومت های خودکامه هم انگیزه های مشابهی دارند و گزارش های نادرست در استان های چین هم وجود دارد.