شاپور محمدی رئیس پیشین نیز در حالی استعفا داد که بازار سرمایه در روزهای اوج خود بود و برنامه‌های پیشنهادی او جهت کنترل ورود نقدینگی با مخالفت رو‌به‌رو شده بود. اما چرا سرنوشت مدیران سازمان مشابه است؟

 

سازمان بورس تا چه حد استقلال دارد؟

سازمان بورس و اوراق بهادار که یک موسسه عمومی غیردولتی، دارای شخصیت حقوقی و مالی مستقل است و از محل کارمزدهای دریافتی و سهمی از حق پذیرش شرکت ها در بورسها و دیگر درآمدها اداره می شود، هم اکنون انتظار سکان دار جدید را می کشد.

پس از استعفای محمد فطانت فرد در تاریخ ۵ مرداد  ۱۳۹۵  بود که شاپور محمدی ریاست این سازمان را برعهده گرفت.

بخاطر داریم که در دی ماه ۹۸ رشدهای پیاپی و رکوردشکنی های بی وقفه، بازار سرمایه را نقل محافل کرده بود و مردم همچنان مشتاق سرمایه گذاری در این بازار بودند؛ در شرایطی که ویروس کرونا دنیا را فراگرفته و تمام بازارهای مالی در سراسر جهان را تحت تاثیر خود قرار داده بود، بورس تهران همچنان می تازید.

در همان زمان شاپور محمدی به عنوان ریاست سازمان بورس قصد اعمال برخی برنامه ها برای کنترل این وضعیت را داشت چراکه بررسی ها نشان داده بود ورود نقدینگی آن هم با حجم بسیار بالا از بازارهای موازی به سمت بورس؛ عواقبی دارد که باید هرچه سریعتر این وضعیت مدیریت شود.

 

او پیشنهاد کاهش دامنه نوسان برای ۳ ماه ابتدایی سال ۹۹ و تغیر حجم مبنا به صورت پلکانی را داشت که در نهایت وزیر اقتصاد موافقت نکرد.

پیشنهاد دیگر آموزش سهامدارانی بود که به تازگی قصد ورود به بازار سرمایه را داشتند که با این پیشنهاد هم موافقت نشد.

در نهایت سکانداری به قالیباف اصل رسید.

دولت شعار حمایت از بازار و انتفاع سرمایه گذاران از بورس را میداد اما عملا  سیاست قیمت گذاری دستوری اعمال میشد.

قالیباف اصل هم استعفای خود را تقدیم وزیر اقتصاد کرد  و در نامه استعفای خود به  صراحت از اقدامات سیاسی و ورود غیرحرفه ای و بیش از حد اشخاص و مسئولین به بازار سرمایه سخن گفت.

استقلال سازمان بورس به عنوان یک نهاد غیر دولتی تا کجاست؟

رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس هم در این میان برای انتخاب رئیس جدید سازمان هشدار می دهند که این فرد باید دارای سوابق سالم، جسارت در تصمیم گیری و تحصیلات تخصصی در مقطع ارشد باشد، آیا روسای قبلی این ویژگی ها را نداشتند؟یا مشکل جای دیگری است؟