به گزارش اکوایران، وقتی در سال 2016، دونالد ترامپ مایک پنس را برای معاون اولی‌اش انتخاب کرد، دلیلش روشن بود. پنس، یک فرماندار سابق غرب میانه بود که به عشق به عیسی مسیح و بازارهای آزاد شهرت داشت و این مسئله باعث می‌شد ترامپ، کاندیدایی نامؤمن، در میان رأی دهندگان مذهبی و محافظه‌کاران سنتی اعتباری به دست بیاورد. این انتخاب قرار بود باعث جلب حمایت رأی دهندگانی شود که در آن زمان هنوز طرفدار این غول املاک و مستغلات و ستارۀ برنامه‌های تلویزیونی واقع‌نما نشده بود.

به نوشته استیون اسلید، در مجلۀ ریزن، انتخاب سناتور اوهایو، جِی.دی. ونس، توسط رئیس‌جمهور سابق در سال 2024 بازتاب این واقعیت ناخوشایند است که دیگر چنین ملاحظاتی در کار نبوده است. ترامپ، به جای تلاش برای ایجاد «تعادل» در صف حامیانش، با انتخاب پوپولیستی دوآتشه با گرایش‌های اقتدارگرایانۀ روشن، علاقه‌مند به سیاست‌های اقتصادی مترقی و ارتباطاتی با طبقۀ کارگر تأکید مجددی بر سیاست‌هایش است.

ونس در سال 2016 و با انتشار کتاب خاطرات پرفروشش، هیل‌بیلی، به صحنه آمد. او در ابتدا منتقد سرسخت ترامپ بود و در آن زمان توییت می‌کرد که این نامزد ریاست‌جمهوری «کسانی را که به آنها اهمیت می‌دهم به وحشت می‌اندازد. مهاجران، مسلمانان و غیره. به همین دلیل از نظرم سزاوار سرزنش است.» او در واکنش به نوار اکسس هالیوود، گفت «مسیحیان هم‌قطارم، همۀ چشم‌ها ما را نگاه می‌کند وقتی بابت این مرد عذرخواهی می‌کنیم.»

اما ونس بعداً، هنگامی که دنبال جلب حمایت ترامپ در انتخابات مقدماتی سنای 2022 اوهایو بود، این توییت‌ها و دیگر انتقادات از چهل و پنجمین رئیس‌جمهور را پاک کرد. او بالاخره حمایت او را به دست آورد و همین مسئله باعث شد نامزد حزب جمهوری‌خواه و نهایتاً برنده شود.

بسیاری ونس را محتمل‌ترین گزینه می‌دانستند، تا حدی به این دلیل که به نظر می‌رسد سیاست‌های خارجی و اقتصادی «آمریکا اول» او برای رأی‌دهندگان طبقۀ کارگر در ایالت‌های چرخشی جذابیت دارد، یعنی رأی دهندگانی که تعیین کنندۀ چند انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر بوده‌اند. ترامپ، در پستی که در شبکۀ اجتماعی تروث منتشر و انتخاب او را اعلام کرد، صراحتاً اعلام کرد که ونس «شدیداً بر مردمی متمرکز خواهد بود که به‌خوبی برایشان جنگیده است، یعنی برای کارگران آمریکایی و کشاورزان پنسیلوانیا، میشیگان، ویسکانسین، اوهایو، مینه‌سوتا و دیگر جاها.»

ونس

آنچه غیابش در این اعلامیه محسوس بود هر گونه ارجاعی به دین بود. هشت سال پیش، پنس را به این دلیل انتخاب درستی می‌دیدند که می‌توانست تمامی تردیدهای مسیحیان انجیلی هم‌قطارش را برای رأی دادن به زن‌باره‌ای که برای سومین بار ازدواج کرده برطرف کند. امروز، کسانی که خودشان را «مسیحی انجیلی» می‌دانند در میان وفادارترین حامیان ترامپ هستند.

ونس، تفنگدار دریایی سابق ایالات متحده و فارغ التحصیل دانشکدۀ حقوق دانشگاه یِیل، سابقه‌ای بد برای استفاده از ادبیات نالیبرال دارد. او در کارزار انتخاباتی سنا گفت محافظه‌کاران باید «دولت اداری را تصرف کنند» و از آن «برای اهداف خودشان» استفاده کنند، به جای اینکه بگوید باید آن را عقب برانند. او این ایده را مطرح کرد که یک رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه به سادگی می‌تواند آن دسته از احکام دادگاه را که از آنها خوشش نمی‌آید نادیده بگیرد. او گفت دارایی‌های مؤسسات غیرانتفاعی که ایدئولوژی «بیدار» (ووک) را تبلیغ می‌کنند باید توقیف و در میان گروه‌های سیاسی مورد علاقه بازتوزیع شوند. و در سال 2021 به اَمریکن کانزرواتیو گفت رأی دهندگانش «از آدم‌های مناسب متنفرند.»

وقتی در کارزارش دربارۀ این صحبتش از او پرسیدم، یکی از سخنگویانش گفت «جی‌دی ونس شدیداً باور دارد که نخبگان سیاسی، اقتصادی و فناوری‌های بزرگ ... فقط سزاوار تحقیر و نفرت ما هستند.» اما در روز شنبه، پس از اینکه ترامپ در یکی از تجمعاتش هدف گلوله قرار گرفت و دست کم یک نفر جان خودش را از دست داد، ونس ادبیات دموکرات‌ها را مقصر دانست.

او توییت کرد «بنیان اصلی کارزار بایدن این است که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ یک فاشیست اقتدارگراست که هر جور شده باید جلویش را گرفت. این ادبیات مستقیماً باعث تلاش برای ترور رئیس‌جمهور ترامپ شد.»