سوالات اساسی درباره آینده جایگاه آمریکا: جهان‌بینی هریس جهان را به کدام سمت خواهد برد؟

به گزارش اکوایران، اکثر آمریکایی‌ها هنگام رای دادن در انتخابات ریاست جمهوری، به مسائل سیاست خارجی و امنیت ملی توجه چندانی ندارند – یا حداقل نظرسنجی‌ها اینطور می‌گویند. با این حال، نحوه نگرش کامالا هریس و دونالد ترامپ به جهان، دو جانشین احتمالی جو بایدن برای کاخ سفید، برای مخاطبان خارجی اهمیت بسیار زیادی دارد، برای مثال در بریتانیا بسیاری امیدوارند دولت کی‌یر استارمر با فروپاشی حمایت آمریکا از اوکراین، پیروزی روسیه و بحران وجودی در داخل ناتو، مواجه نشود.

در صورتی که ترامپ، یک جمهوری خواه ناسیونالیست افراطی نو انزوا طلب و مماشات کننده با دیکتاتورها، به دور دوم ریاست جمهوری خود دست یابد چنین پیامدهای بی‌ثبات کننده و خطرناکی کاملاً ممکن به نظر می‌رسند. اما هریس که هفته گذشته در شیکاگو نامزدی حزب دموکرات را پذیرفت، جهان و مشکلات و چالش‌های فراوان آن را چگونه می‌بیند؟ اگر هریس در 5 نوامبر پیروز شود، آنچه او به عنوان رهبر اصلی‌ترین دموکراسی، اقتصاد و قدرت نظامی جهانی فکر می‌کند و انجام می‌دهد، تأثیرات عمیق و وسیعی خواهد داشت.

به نوشته گاردین، هر کسی که نگاهی به رزومه این دموکرات بیندازد، می‌بیند که این دادستان سابق کالیفرنیا و سناتور یک دوره‌ای ایالات متحده تجربه و دانش لازم را دارد. با این حال ترامپ با عبارات پنهانی زن‌ستیزانه، آمادگی او برای فرماندهی کل قوا را زیر سوال می‌برد و او را «سبک‌وزن» با «ضریب هوشی پایین» می‌خواند. چنین توصیفاتی توهین آمیز و آشکارا اشتباه هستند. هریس از زمان خود در مجلس سنا عاقلانه استفاده کرد. او به‌عنوان عضوی از کمیته اطلاعات، در چالش‌های آینده سیاست خارجی مانند هوش مصنوعی، امنیت سایبری و فضا مهارت کسب کرد. او به عنوان معاون رئیس جمهور، از نزدیک رویدادهایی مانند نشست جهانی ایمنی هوش مصنوعی و کنفرانس آب و هوا کاپ 28 را رهبری کرد.

از برخی جهات، هریس کاندیدای تداوم است، یک شاگرد زرنگ که درس سیاست خارجی خود را از بایدن با تجربه دریافت کرده است. با این حال، دقیقاً به این دلیل که او هنوز به طور عمده به رویکرد بایدن در مورد بسیاری از مسائل کلیدی جهانی پایبند است، ریاست جمهوری هریس می‌تواند چپ مترقی را ناامید کند. این همین حالا در مورد غزه صادق است. حمایت عمومی او از خودمختاری فلسطینی‌ها در هفته گذشته، اگرچه مورد استقبال قرار گرفت، اما فاقد محتوا، جزئیات یا چارچوب زمانی بود. در مقابل، همبستگی او با اسرائیل بی قید و شرط و تزلزل ناپذیر بود. به همین ترتیب، سوالاتی در مورد این وجود دارد که او با چه قدرتی اهداف اقلیمی را که برای رای دهندگان جوان بسیار مهم است، دنبال می‌کند.

هریس در سخنرانی شیکاگو خود به لفاظی‌های آشنا و فوق میهن پرستانه بازگشت و تا حدی شوونیستی، بر عظمت بی نظیر آمریکا تاکید کرد. او متعهد شد که اطمینان حاصل کند که ایالات متحده، نه چین، بر قرن بیست و یکم حکومت می‌کند - که نه تنها بازتابی از رویکرد بایدن، بلکه همچنین از بازی حاصل جمع صفر ترامپ بود. و او مجدد صحبت‌های ساده‌انگارانه درباره پیروزی «آزادی»، و تهدیدی که توسط مستبدان و خودکامگانی ایجاد می‌شود که مورد تحسین ترامپ هستند، تکرار کرد.

سوالات اساسی تعامل آمریکا با جهان

هریس زمانی که در اوایل سال جاری در کنفرانس امنیتی مونیخ صحبت می‌کرد، مدت‌ها قبل از اینکه به میانه رقابت‌های ریاست جمهوری پرتاب شود، بینشی صریح از جهان‌بینی خود ارائه کرد. او گفت که ایالات متحده با سؤالات اساسی در مورد تعامل خود با جهان روبرو است - در مورد اینکه آیا به نفع آمریکا است که برای دموکراسی بجنگد یا ظهور دیکتاتورها را بپذیرد، به کار کردن همگام با متحدان و شرکای خود ادامه دهد یا به تنهایی راهش را ادامه دهد». پاسخ او واضح بود. «من معتقدم که این به نفع مردم آمریکاست که ایالات متحده نقش دیرینه خود در رهبری جهانی را ایفا کند.»

این موضع، در صورت تداوم، برای بریتانیا، اتحادیه اروپا و کشورهای اروپای شرقی که نگران از هم پاشیدن اتحاد فراآتلانتیک و حمایت قابل اتکای آمریکا هستند، تسکین خواهد یافت. این یک آرامش برای اوکراین است که تقریباً به همان اندازه که از ولادیمیر پوتین متنفر است، دلایلی برای ترس از ترامپ دارد. اما آیا او این‌ها را عملی خواهد کرد؟ و آیا او به مرور زمان روایت ساده‌انگارانه بایدن از جهانی که بین دموکراسی‌ها و خودکامگی‌ها، آدم‌های خوب و آدم‌های بد تقسیم شده است را کنار می‌گذارد؟ چنین روایتی هیچ امیدی به مردم و کشورهای میانی نمی‌دهد، مثلاً اصلاح طلبان در ایران که خواهان نزدیکی با غرب هستند.

در این صورت، هریس چگونه می‌تواند در صورت پیروزی تفاوت مثبتی ایجاد کند؟ مایکل هیرش، مقاله نویس فارین پالیسی، هفته گذشته مشاهده کرد که هریس به لطف کارش در کمیته اطلاعاتی سنا و قرار گرفتن در معرض جزئیات محرمانه دخالت روسیه در انتخابات 2016 آمریکا، در حوزه‌های مشخصی که در آینده اهمیت سیاست خارجی دارند، از بقیه جلوتر است. هیرش نوشت: «هریس نماینده نسل بعدی کارشناسان امنیت ملی است که غرق در تهدیدهای جدیدتر و پیشرفته‌تر هستند که نسل جنگ سرد که بایدن آن را نمایندگی می‌کند کمتر با آن آشنا است. این تهدیدات شامل مجموعه‌ای از تهدیدات سایبری، از جمله هک انتخابات و نظارت از خارج از کشور است، که گفته می‌شود از سوی شرکت‌های دولتی مانند هوآوی چین انجام می‌شود. تهدیدات فضایی، مانند توطئه‌های گزارش شده روسیه یا چین برای غیرفعال کردن سیستم‌های GPS؛ و خطرات فراتر از افق، ناشی از هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی.»

این تهدیدات نوظهور ابعاد جدیدی به مبارزات انتخاباتی می‌بخشد - به ویژه چالش مداوم برای هژمونی آمریکا که توسط چین، روسیه و کشورهای همفکر آن‌ها ایجاد شده است. بعید است که این چالش‌ها در دوران ریاست‌جمهوری هریس کاهش یابد، و همچنین فشار داخلی دو حزبی برای اتخاذ یک جایگاه بین‌المللی کمتر جاه‌طلبانه و کم‌هزینه‌تر توسط واشنگتن نیز کمتر نخواهد شد. فیلیپ گوردون دیپلمات کهنه کار، مشاور امنیت ملی هریس و یکی از چهره‌های کلیدی احتمالی در دولت هریس، در میان کسانی که در مورد ماموریت آمریکا پس از سال 1945 برای «ایمن کردن جهان برای دموکراسی» تجدید نظر می‌کنند.

گوردون در کتاب سال 2020 خود به نام «باختن در بازی طولانی» استدلال کرد که دهه‌ها سیاست تغییر رژیم آمریکا در خاورمیانه و جاهای دیگر یک شکست مفتضحانه بوده است. گفته می‌شود که او و سایر مشاوران ارشد خواهان رویکردی «کمتر منجی‌گرایانه» و فروتنانه‌تر در آینده هستند. اینکه آیا آمریکا به عقب نشینی در سطح بین المللی ادامه می‌دهد یا خیر، سوال بزرگ قرن بیست و یکم است. با این حال، هر کار دیگری که هریس در مقام خود انجام دهد، جهان احتمالاً از یک فاجعه مشابه عراق در امان خواهد بود.