به گزارش اکوایران، با توجه بین‌المللی به پیشرفت‌های ارتش روسیه در شرق اوکراین و تهاجم اوکراین به منطقه کورسک روسیه، تحولات مهمی که در جنوب کریمه رخ می‌دهد نادیده گرفته شده است. در طول سال 2024، اوکراین به تعدادی موفقیت استراتژیک در داخل و اطراف شبه جزیره تحت اشغال روسیه دست یافته است که شایسته توجه بیشتر است و می‌تواند نتیجه نهایی جنگ را رقم بزند.

از ابتدای سال، اوکراین بیش از ده‌ها هدف اصلی در شبه جزیره را که نقش مهمی در استراتژی نظامی روسیه در خود کریمه و در جنوب اوکراین تحت اشغال روسیه ایفا می‌کنند، مورد اصابت قرار داده است. این شامل حملات به پایگاه‌های هوایی، ایستگاه‌های راداری و نقاط ارتباطی روسیه، همراه با انهدام چندین سامانه دفاع هوایی روسیه است.

به نوشته وبگاه شورای آتلانتیک‌، به موازات از بین رفتن نیروی هوایی و زیرساخت‌های ارتباطی روسیه در کریمه، اوکراین یک حمله دریایی را علیه ناوگان دریای سیاه روسیه انجام داده است. در حالی که در ابتدا برای کیف شانس کمی در جنگ در دریا قائل بودند، اوکراین از ترکیبی از پهپادها و موشک‌های دریایی برای غرق کردن یا از کار انداختن تقریباً یک سوم کل ناوگان روسیه استفاده کرده است. این امر کرملین را مجبور کرده که بیشتر کشتی‌های جنگی باقیمانده خود را از کریمه برای حفظ امنیت خود خارج کند. در جولای 2024، نیروی دریایی اوکراین گزارش داد که آخرین کشتی‌های جنگی روسیه نیز دریای آزوف را ترک کرده‌اند.

بر اساس گزارش‌ها، روسیه در مواجهه با این موانع، برخی از سامانه‌های دفاع هوایی محدود خود را از شمال غربی کریمه دور کرده و آنها را در نزدیکی پل کریمه که شبه جزیره اشغالی را از طریق تنگه کرچ به روسیه متصل می کند، متمرکز کرده است. این امر باعث می‌شود که سایر بخش‌های کریمه به طور فزاینده‌ای در برابر حمله آسیب‌پذیر شوند.

یکی دیگر از جنبه‌های کلیدی کمپین اوکراین علیه اشغال کریمه توسط روسیه، هدف قرار دادن مسیرهای لجستیکی کلیدی است. از زمان آغاز تهاجم روسیه به اوکراین بیش از یک دهه پیش، مسکو به دنبال نظامی کردن کریمه بوده است. پس از تهاجم گسترده به اوکراین در سال 2022، این شبه جزیره به عنوان یک مرکز لجستیکی کلیدی برای نیروهای روسی که در جنوب اوکراین می‌جنگند، عمل کرده است.

جنگ اوکراین ارتش روسیه

قطع راه‌های ارتباطی با کریمه

با وجود توسعه مسیرهای راه آهن زمینی که روسیه را به مناطق اشغالی سرزمین اصلی اوکراین متصل می‌کند، کریمه همچنان نقش لجستیکی مهمی را در جنگ بازی می‌کند. اوکراین در تلاش برای تضعیف زنجیره تامین ارتش روسیه و منزوی کردن کریمه، کشتی‌هایی را که برای انتقال تجهیزات نظامی از طریق تنگه کرچ از روسیه به کریمه استفاده می‌شوند، هدف قرار داده است.

در بهار و تابستان 2024، اوکراین یک سری حملات به کشتی‌ها در خود کریمه و در منطقه کراسنودار همسایه روسیه انجام داد. این حملات منجر به قطع مسیرهای کلیدی تدارکات برای ارتش روسیه شد و مسکو را مجبور کرد تا جایگزینی مانند استفاده از لنج‌ها را بررسی کند.

تلاش‌های اوکراین برای منزوی کردن کریمه از استفاده از سلاح‌های غربی از جمله موشک‌های ATACMS و موشک‌های کروز ارائه‌شده توسط شرکای بریتانیایی و فرانسوی کی‌یف سود برده است. کریمه در سطح بین‌المللی به عنوان بخشی از اوکراین شناخته شده است، بنابراین محدودیت‌هایی که مانع استفاده از سلاح‌های غربی در داخل روسیه می‌شود در آن اعمال نمی‌شود. با این حال، رئیس جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، در ژوئیه 2024 اشاره کرد که برخی محدودیت‌ها در مورد توانایی اوکراین برای استفاده از تسلیحات غربی در کریمه باقی مانده است. او اظهار داشت: «صادقانه به شما می‌گویم، ما نمی‌توانیم از همه چیز و همه جا در کریمه استفاده کنیم.»

حملات اوکراین به کریمه منبع بزرگ شرمساری برای روسیه است. اشغال شبه جزیره اوکراین در سال 2014 به طور معمول در تبلیغات کرملین به عنوان بزرگترین دستاورد کل دوران سلطنت ولادیمیر پوتین و نمادی از بازگشت روسیه به موقعیت قدرت بزرگ به تصویر کشیده می‌شود. بنابراین ناتوانی فعلی پوتین در دفاع از کریمه به طور گسترده به عنوان یک تحقیر تلقی می‌شود.

در حال حاضر، مسکو همچنان وخامت اوضاع امنیتی در کریمه را انکار می‌کند و به تبلیغ شبه جزیره به عنوان یک مقصد امن برای تعطیلات ادامه می‌دهد. با این حال، اگر عملیات فعلی اوکراین به شتاب خود ادامه دهد، کرملین مجبور خواهد شد این رویکرد معمول را کنار بگذارد و تصدیق کند که اشغال کریمه توسط روسیه در معرض تهدید است.

جنگ روسیه علیه اوکراین در سال 2014 با تصرف کریمه آغاز شد. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که جنگ تنها با آزادسازی شبه جزیره از کنترل روسیه می‌تواند به پایان برسد. هنوز خیلی زود است که درباره پایان قریب الوقوع اشغال روسیه صحبت کنیم. با این وجود، با عقب نشینی ناوگان دریای سیاه، اختلال در ارتباطات لجستیکی و کاهش دفاع هوایی، به نظر می‌رسد کنترل کرملین بر کریمه به طور قابل توجهی ضعیف‌تر از زمانی است که تهاجم تمام عیار آغاز شد.