به گزارش اکوایران، تنش‌ها در خاورمیانه به سطوح جدیدی رسیده است. ایران به ترور سید حسن نصرالله، رهبر حزب الله توسط اسرائیل با پرتاب 180 موشک پاسخ داد. و اخیراً، بمباران اسرائیل و تهاجم متعاقب آن به لبنان، منطقه را بیشتر در یک درگیری گسترده‌تر فروبرده است.

ماه گذشته، پیش از تشدید تنش‌های اخیر، ایالات متحده  برنامه خروج تدریجی نیروهای آمریکایی از عراق را اعلام کرد. طبق گزارش‌ها، این طرح با خروج صدها نیرو تا سپتامبر 2025 آغاز می‌شود و تعداد نامشخصی نیرو حداقل تا سال 2026 در این کشور باقی خواهند ماند، عمدتاً در اربیل در شمال کردستان.

یکی از مقامات دولت اخیراً این گزارش را مشروط کرد و گفت: «برای این که واضح باشد، ایالات متحده از عراق خارج نمی‌شود». به گفته این مقام، ظاهرا روابط بین عراق و ایالات متحده «به سمت نوع روابط مولد امنیتی بلندمدتی خواهد رفت که ایالات متحده با شرکای خود در سراسر جهان دارد.»

به نوشته ریسپانسیبل استیت‌کرافت، با توجه به تشدید تنش‌های اخیر بین «محور مقاومت» و اسرائیل، در کنار دستور جو بایدن برای اعزام نیروهای بیشتر به خاورمیانه، برخی کارشناسان خروج نیروهای آمریکایی در عراق طبق جدول زمانی مشخص‌شده را زیر سوال برده‌اند.

دنی دیویس، یکی از اعضای ارشد اندیشکده اولویت‌های دفاعی در واشنگتن گفت: «من زمانی باور می‌کنم که نیروهای ما از عراق بیرون می‌آیند که آن را ببینم. این برنامه عقب نشینی آهسته آهسته مشکوک است، زیرا فرصت زیادی به دولت می‌دهد تا بعداً آن را به "تأخیر" بیاندازد. این نیروها چیزی جز یک آسیب‌پذیری استراتژیک برای کشور ما نیستند و باید در عرض سه ماه، نه دو سال، به طور کامل خارج شوند.»

حشدالشعبی عراق

همانطور که تایلر کوتسکی، مدیر سیاستگذاری در انجمن کهنه‌سربازان نگران آمریکا اشاره می‌کند، توجه به این آسیب پذیری، به ویژه در حال حاضر بسیار مهم است. او گفت: «خطرات جنگ منطقه‌ای در خاورمیانه حاد است. ایالات متحده در جاهای دیگر اولویت‌های مهم‌تری دارد و باید ردپای نظامی خود را در منطقه کاهش دهد، نه افزایش».

کوتسکی می‌افزاید: «استقرار نیروهای ما در حال حاضر فقط به متحدان ایران توانایی بیشتری برای هدف قرار دادن آن‌ها می‌دهد.»

به نظر می‌رسد نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه کم‌تعداد، نسبتاً پراکنده و آسیب‌پذیر هستند. دن کالدول، مشاور سیاست عمومی در موسسه اولویت‌های دفاعی گفت: «با تشدید درگیری بین اسرائیل و ایران، ایالات متحده در حال حاضر هزاران نیروی نظامی در ده‌ها پایگاه منزوی و آسیب‌پذیر در عراق و سوریه دارد که می‌توانند به راحتی توسط نیروهای متحد ایران که به دنبال مجازات ایالات متحده برای حمایت از اسرائیل هستند مورد حمله قرار گیرند.. به نظر می‌رسد تنها دلیلی که برخی از سیاست‌گذاران می‌خواهند نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه باقی بمانند، این است که به عنوان یک تله برای درگیری بزرگ‌تر با ایران عمل کنند.»

علیرغم هشدارهای برخی کارشناسان، برخی دیگر نسبت به اینکه ممکن است ایالات متحده مجبور شود به برنامه خود عمل کند، خوشبین ترند. مایکل دیمینو، مدیر سیاست عمومی در اولویت‌های دفاعی، گفت که از آنجایی که خطرات نگهداری نیروها در عراق و سوریه زیاد است، طرح عقب نشینی از عراق احتمالاً پیش خواهد رفت. او گفت: «من در واقع فکر نمی‌کنم این اعزام‌های جدید مانعی برای توافق شود. واشنگتن نمی‌تواند بر این واقعیت تلخ غلبه کند که حضور ما در عراق اساساً دیگر قابل دفاع نیست، به همین دلیل است که دولت بایدن در وهله اول با خروج نیروها موافقت کرد.»

دیمینو افزود: «حشد الشعبی و شبه‌نظامیان شیعه که اکنون عراق را اداره می‌کنند - به عنوان نتیجه مستقیم 20 سال سیاست خارجی اسکیزوفرنیایی ایالات متحده - به سادگی اجازه نمی‌دهند نیروهای آمریکایی بعد از سال 2026 باقی بمانند».

در حالی که کارشناسان در مورد تأثیر تشدید تنش‌های کنونی در خاورمیانه بر برنامه‌های عقب‌نشینی نیروها اختلاف نظر دارند، اما واضح است که سربازان آمریکایی در عراق و سوریه هیچ هدف راهبردی قانع‌کننده‌ای ندارند، همانطور که آدام واینستین، معاون خاورمیانه موسسه کوئینسی خاطرنشان می‌کند: «خطر واقعی این است که نیروهای آمریکایی در یک چرخه تلافی جویانه، به هدف تبدیل شوند.»