به گزارش اکوایران، تصمیم جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده برای اجازه دادن به اوکراین برای استفاده از موشک‌های دوربرد آمریکایی در روسیه از یک الگوی آشنا پیروی می‌کند.

کاخ سفید ماه‌ها از موافقت اوکراین با درخواست تسلیحات خودداری می‌کند، چون می‌ترسد که درگیری تشدید شود. کیف با صدای بلند این را محکوم می‌کند و درست زمانی که به نظر می‌رسد درخواست متوقف شده است، دولت بایدن آن را تأیید می‌کند.

درخواست اوکراین برای هایمارس ، تانک‌های آبرامز، F16 - همگی از یک الگوی مشابه پیروی می‌کردند و تقریباً در لحظه‌ای که خیلی دیر شده است، اعطا می‌شود.

تفاوتی ایجاد می‌کند؟

آیا برای این که سیستم‌های موشکی تاکتیکی ارتش ساخت ایالات متحده یا ATACMS تفاوتی ایجاد کنند، دیر شده است؟

پاسخ پیچیده است و شاید بخشی از بی میلی دولت بایدن برای اعطای این مجوز را توضیح دهد.

اولاً، مسئله عرضه محدود موشک‌های ATACMS وجود دارد که اوکراین می‌تواند در اختیار داشته باشد. بنابراین حتی قابلیت حمله به عمق روسیه تغییری یک شبه در میدان جنگ ایجاد نمی‌کند.

تحلیلگران تعداد زیادی اهداف روسی را که در برد این موشک‌ها قرار دارند فهرست کرده‌اند - با فهرستی از صدها هدف از سوی موسسه مطالعات جنگ که پس از انتشار آن شاهد تخلیه هواپیماهای تهاجمی از برخی پایگاه‌ها به عمق روسیه بودیم.

اما در واقع، اوکراین ATACMS کافی برای تغییر مسیر جنگ را دریافت نخواهد کرد.

ثانیاً، اوکراین با استفاده از پهپادهای ساخت داخل و ارزان‌تر توانسته است به عمق روسیه نفوذ کند. ایالات متحده موافقت کرده است که به توسعه این دستگاه‌ها کمک مالی کند، که در حملات اخیر توانایی تخریب بالایی را نشان داده‌اند.

یک تحریک جدی

ثالثاً، اجازه استفاده از موشک‌های دقیق ایالات متحده برای ضربه زدن به عمق روسیه، همان طور که به نظر می‌رسد، کاملاً تحریک آمیز است.

درست است که مسکو اکنون از نظر نظامی ضعیف است و بعید است به دنبال درگیری کامل با ناتو یا ایالات متحده باشد.

اما در مقطعی، کرملین به دنبال بازگرداندن قدرت بازدارندگی خود خواهد بود. سرویس‌های اطلاعاتی مسکو مسئول ادعایی خرابکاری در اهداف غیرنظامی در سراسر اروپا هستند، از جمله گزارش‌های اخیر مبنی بر کارگذاری بسته‌های انفجاری در هواپیماهای پیک در داخل اروپا.

محاسبه دولت بایدن درست بود که کاربرد عملی حملات با برد بلندتر را در مقابل احتمال آسیب‌های جانبی غیرنظامی در کشورهای عضو ناتو، به ویژه در صورتی که روسیه احساس کند که موظف است به نحوی پاسخ دهد، سنجید.

بنابراین این تصمیم به آن سادگی یا واضحی نبود که برخی از مدافعان کیف ادعا کردند. به نظر می‌رسد هدف گسترده‌تر این بوده است که دولت بایدن را وادار کند تا کار بیشتری برای جنگ اوکراین بکند.

با این حال، کاخ سفید مایل است تاکید کند که استقرار نیروهای کره شمالی در کورسک به تصمیم آن منجر شده - که این پاسخ ایالات متحده به تشدید تنش مسکو است.

مقامات غربی خاطرنشان کرده‌اند که استقرار نیروهای کره شمالی نشان دهنده گسترش درگیری اوکراین و تبدیل شدن آن به چیزی است که دشمنان هند و اقیانوس آرام ایالات متحده اکنون در آن نقش دارند. که جنگ را برای آمریکا کمی جهانی‌تر کرده است.

از نظر بایدن، این یک تشدید در پاسخ به تشدید تنش است.

اما این واقعیت که او به دلیل نمادگرایی خارق‌العاده اعطای این مجوز، تا این حد آن را به تأخیر انداخت، به اهمیت تصمیمی که اخیراً گرفت می‌افزاید.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب ممکن است فکر کند که می‌تواند درباره صلح صحبت کند، اما او وارث جنگی خواهد بود که خطرات در آن به طور قابل توجهی بالاتر رفته است.