چهره جنجالی کابینه ترامپ سیاست خارجی آمریکا را به کدام سو می‌کشد؟

به گزارش اکوایران، مارکو روبیو در انتخابات مقدماتی جمهوری‌خواهان در ۲۰۱۶ از سوی رقیب خود دونالد ترامپ به نام‌های «مارکو کوچک» و «هنرمند ضعیف» مورد حمله قرار گرفته بود، اما در صحنه مناظره‌ای در هیوستون، سناتور فلوریدا بالاخره پاسخ داد. روبیو ترامپ را یک کلاه‌بردار خواند که اگر ارثیه‌ای نداشت، حالا باید در منهتن ساعت می‌فروخت.

کمتر از یک ماه بعد، مبارزات ریاست‌جمهوری روبیو به پایان رسید. اما تلخی این مبارزات بی‌رحمانه هنوز ادامه داشت.

با این حال، ماه گذشته، چند هفته پس از پیروزی ترامپ در انتخابات و ورود مجدد به کاخ سفید، او رقیب سابق خود را برای یکی از مهم‌ترین موقعیت‌ها در دولت جدیدش، یعنی وزیر امور خارجه، برگزید.

به گزارش فایننشال‌تایمز، این تغییر جهت چنان غافلگیرکننده است که حتی متحدان خارجی نیز ابراز شگفتی کرده‌اند و برخی از آنان آسوده خاطر شدند. فردی شناخته‌شده مانند روبیو در مقابل انتخاب‌های جنجالی‌تر ترامپ در حوزه امنیت ملی، مانند پیت هگست از فاکس نیوز برای وزارت دفاع و تولسی گبرد که برای مقام رئیس اطلاعات ملی معرفی شده و به خاطر مواضع طرفدار روسیه مورد انتقاد است، قرار می‌گیرد.

یک مقام ارشد از کشوری عضو ناتو گفت: «با صداقت، برخی از نامزدهای ترامپ باعث تعجب ما شده‌اند، اما روبیو این‌طور نیست. روبیو تجربه قوی در سیاست خارجی دارد و اهمیت پیوندهای قوی با متحدان را می‌فهمد». 

او به این تجربه نیاز خواهد داشت. ترامپ و تیم سیاست خارجی او از رئیس‌جمهور در حال خروج ایالات متحده، جو بایدن، فهرستی دشوار از مسائل را به ارث خواهند برد که شامل جنگ‌ها در اوکراین و خاورمیانه و احتمال بروز آشوب بیشتر در سوریه است. تنش‌های ژئوپلیتیکی با چین در منطقه آسیا و اقیانوسیه و تنش‌های تجاری حتی با متحدانی مانند کانادا، مکزیک و اتحادیه اروپا بی‌تردید به پرونده روبیو وارد خواهد شد.

روبیو که از اعضای کمیته روابط خارجی سنا و جمهوری‌خواه ارشد کمیته اطلاعاتی آن است، بیشتر به‌خاطر دیدگاه‌های تند خود در مورد چین شناخته می‌شود. او یکی از نخستین و بلندترین صداهایی بود که نسبت به تهدید امنیتی ناشی از ستیزه‌جویی رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ در عرصه جهانی هشدار داد.

در حالی که این مواضع او را در درون دایره نزدیکان ترامپ محبوب کرده، دیدگاه‌های بیشتر متعارف او در مورد امنیت ملی باعث شده که با جناح ماگا (اول آمریکا) حزب جمهوری‌خواه دچار اختلاف شود. از جمله دونالد ترامپ جونیور، که علناً علیه انتخاب پدرش برای روبیو به‌عنوان شریک ریاست‌جمهوری به‌دلیل پیشینه «دولتی» او مخالفت کرد.

ترامپ جونیور همچنین از دوست و متحد ماگای خود، ریچارد گرنل، برای پست دیپلماتیک خود حمایت کرد. گرنل نقش مبهم «فرستاده ویژه برای مأموریت‌های خاص» را دریافت کرده است.

با وجود خشم برخی از جناح ماگا، انتخاب روبیو و مایک والتز به‌عنوان مشاور امنیت ملی بسیاری از متحدان را دلگرم کرده است. یک دیپلمات اروپایی گفت: «آن‌ها به‌وضوح راست‌گرا هستند، اما تفکرات خوبی دارند. آن‌ها اظهارنظرهایی کرده‌اند که ممکن است من با آن‌ها موافق نباشم، اما خارج از چارچوب گزینه‌های معمول سیاست‌گذاری نیستند. آن‌ها طرفدار اتحادها و ناتو هستند.»

دیپلمات‌های خارجی و محافل سیاست خارجی واشنگتن این سوال را مطرح کرده‌اند که روبیو و والتز چقدر تأثیرگذار خواهند بود و چگونه در همکاری با دیگر انتخاب‌های غیرمتعارف یا رادیکالی مانند هگست، گبرد یا سباستین گورکا، معاون مشاور امنیت ملی که به دلیل اسلام‌هراسی مورد انتقاد قرار گرفته، عمل خواهند کرد.

یک مقام ارشد از یک کشور عضو ناتو خوش‌بینی خود را نسبت به روبیو تعدیل کرده و گفت: «بسیار بستگی به این دارد که معاونان او چه کسانی باشند و موضع او در شورای امنیت ملی چقدر قوی باشد.»

آرون دیوید میلر، که به چندین وزیر امور خارجه جمهوری‌خواه و دموکرات مشاوره داده و اکنون در بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی فعالیت می‌کند گفت: «چیزهای زیادی در حال تغییر است و من مطمئن نیستم که افراد در حال حاضر نقش‌های خود را بدانند. زمان می‌برد تا مشخص شود، و خیلی به‌هم‌ریخته خواهد بود.»

روبیو در میامی متولد شد، اما بخشی از دوران کودکی خود را در لاس‌وگاس گذراند، جایی که پدرش به عنوان پیشخدمت در یک کازینو کار می‌کرد و مادرش به عنوان نظافتچی در یک هتل مشغول به کار بود. بعدها مادرش در یک کارخانه مشغول شد و همچنین به‌طور تمام‌وقت از چهار فرزند خود مراقبت می‌کرد. او مدت کوتاهی در دانشگاه تارکیو در میزوری فوتبال آمریکایی بازی کرد، اما بعداً به یک کالج منتقل شد و سپس به دانشگاه فلوریدا رفت، جایی که در سال ۱۹۹۳ با مدرک علوم سیاسی فارغ‌التحصیل شد.

پسر مهاجران کوبایی که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ برای سنا انتخاب شد و پس از آن تلاش ناموفقی برای نامزدی ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۶ داشت، به طور فزاینده‌ای نسبت به درگیری‌های خارجی ایالات متحده بدبین شده است.

او در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان بلافاصله پس از انتخابات گفت: «ما وارد عصری از سیاست خارجی واقع‌گرایانه می‌شویم که جهان به سرعت در حال تغییر است. دشمنان در کره شمالی، ایران، چین، روسیه متحد می‌شوند. آن‌ها به‌طور فزاینده‌ای با هم هماهنگ هستند. نیاز است که ما خیلی واقع‌گرایانه و عاقلانه عمل کنیم و بدانیم که چگونه در خارج سرمایه‌گذاری کنیم و چه کار کنیم و چگونه به مسائل نزدیک شویم.»

تندروی او در قبال چین همواره وجود داشته است.

در سنا، روبیو از آزار اقلیت اویغور در سین‌کیانگ توسط پکن، سرکوب فعالان دموکراسی در هنگ‌کنگ و فشار بر تایوان یاد کرده است. در سال ۲۰۲۰، چین تحریم‌هایی علیه روبیو و دیگر مقامات آمریکایی به‌خاطر رکورد «آشکار» او در مورد هنگ‌کنگ اعمال کرد. او دو گزارش در کنگره در مورد تهدید چین برای اقتصاد و قدرت فناوری ایالات متحده نوشته است.

روبیو زمانی که در سال ۲۰۱۶ برای نامزدی ریاست‌جمهوری تلاش می‌کرد و ایالات متحده را «قدرتی ضروری» توصیف کرد، به‌عنوان یک نئوکان سروصدا کرد. اما دو روز پس از انتخاب مجدد ترامپ، روبیو به جای آن از «منابع محدود» ایالات متحده صحبت کرد.

او در مصاحبه‌ای با شبکه کاتولیک EWTN در ۷ نوامبر گفت: «چیزهای واقعا بدی در جهان در حال رخ دادن است. اما ما نمی‌توانیم در همه آن‌ها دخالت کنیم. باید چیزهایی را که برای آمریکا و امنیت ما مهم‌تر است انتخاب کنیم.»

با این حال، برای اطمینان برخی از دموکرات‌ها و دیپلمات‌های خارجی، او قصدی برای عقب‌نشینی ندارد. او در کتاب خود «دهه‌های انحطاط» در سال ۲۰۲۳ نوشت «ما باید با جهان درگیر باشیم»، و افزود که وسوسه ایالات متحده برای عقب‌نشینی از صحنه جهانی در حالی که امنیت خود را حفظ می‌کند «احمقانه است».

او نقش ایالات متحده در اروپا را می‌بیند، اما مانند ترامپ می‌خواهد که اروپا بیشتر برای دفاع خود هزینه کند. او در کتاب خود به نام دهه‌های انحطاط که گزارشی از سال‌های سقوط آمریکا را توصیف می‌کند، نوشت: «در حالی که آمریکا همچنان در اروپا درگیر خواهد بود، ما نیاز داریم که متحدان اروپایی‌مان برای پذیرش مسئولیت و تحمل بخش عمده‌ای از این بار پیش قدم شوند.»

سناتور جیم ریش، رئیس کمیته روابط خارجی سنا، گفت روبیو «کسی است که می‌خواهد روابط خوبی با متحدان و جهان داشته باشد»

روبیو در ابتدا حامی سرسخت مبارزه اوکراین با حمله تمام‌عیار روسیه بود، اما در اوایل امسال در مقابل تأمین مالی اضافی برای کی‌یف رأی مخالف داد و این درگیری را «بن‌بست» توصیف کرد. او گفت: «ما واقعاً می‌خواهیم این درگیری پایان یابد و این نیازمند انتخاب‌های بسیار دشوار خواهد بود.»

اما مانند ترامپ، روبیو همچنان در مورد جمهوری اسلامی ایران مواضع تند دارد و آن را منبع بی‌ثباتی در خاورمیانه می‌داند. روبیو حامی سرسخت اسرائیل است و می‌خواهد متحد آمریکا «هر عنصری از حماس را که بتوانند نابود کنند»، و این گروه را دلیل تلفات سنگین انسانی در نوار غزه از زمانی که اسرائیل حمله خود را آغاز کرده است، می‌داند.