موتسارت، جادوگر موسیقی

27 ژانویه 1756 میلادی (۷ بهمن ۱۱۳۴ شمسی)، پا به این دنیا گذاشت. فقط 35 سال عمر کرد و از 3 سالگی نواختن را شروع کرد، 5 سالش بود شروع به آهنگسازی کرد، 6 ساله بود تور اروپا گذاشت و در حدود 7 سالگی اولین سمفونی‌اش را ساخت و فقط زمانی که دوازده سالش بود برای اولین بار اپرای کامل را تجربه کرد. در چهارسالگی ویولن و هارپسیکورد (سازی شبیه به پیانو که بعنوان پدر پیانو شناخته می‌شود) می‌نواخت.گفته می‌شود اولین آهنگی که او نواخته در 30 دقیقه یاد گرفته است. این مسیر زندگی و پیشرفت «ولفگانگ آمادئوس موتسارت» است که بسیار پر شتاب طی شد.

زمانی که 15 سال بیشتر نداشت وارد ارکستر دربار شد و امپراطوری اصلی‌ترین حامی موتسارت بود و تا ۱۷سالگی به طور جدی موسیقی را دنبال کرد. پس از شرکت در یک مسابقه به عنوان نوازنده پیانو که به قبل از امپراطوری سال ۱۹۸۱ برمی‌گردد،به عنوان برترین نوازنده کیبورد در وین باقی ماند.

حاصل 35 سال زندگی‌اش بیش از 600 قطعه موسیقی است که از او به جا مانده. آثار او شامل اپرا و سمفونی، کنسرتو، موسیقی مجلسی، سونات، سرناد، و موسیقی برای گروه کُر بود. از ۵۵ سمفونی‌ای که موتسارت نوشت،۴۱ سمفونی امضای خودش را دارد و تمامی آن‌ها جزء شاهکارهای موسیقی جهانند.

بعد از فوت مادرش، برای مادر قطعات بی‌نظیری نوشت و اجرا کرده همچنین گفته می‌شود موتسارت پدرش را مقصر مرگ مادر می‌دانست و بعدها نیز موتسارت را از ارث محروم کرد.

موتسارت ۲۷ کنسرتوی پیانو داشت که ۱۷ موردشان در وین نوشته شد و باقی را در طول سفرهایش به امید به دست آوردن شغل مناسب نوشت. علاوه بر سمفونی‌ها و کنسرتوهای پیانوی بسیار معروفش، اوتعداد زیادی کنسرتو برای کلارینت، اُبوا، هورن، فلوت، بَسِت هورن، ویولا و ویولون نوشت. همچنین ۲۳ کوارتت برای ویولون (String Quartet)، در حدود ۱۹ سونات برای پیانو، چندین فانتزی، آندانته، دیوِرتیم، کویینتت و هِکسِت، تعدادی کار برای کلیسا، و چندین مَس نوشت.

موتسارت به دلیل علاقهٔ زیادش به نوشتن اُپرای ۲۲ اُپرای بی‌نظیر هم ساخت. شاه شبان، دزدی از حرمسرا، عروسی فیگارو، دُن ژوان،  زن‌ها همگی همان جورند، ترحم تیتو و فلوت سحرآمیز بخشی از معروف‎ترین آثار اوست. 

سال‌های ۱۷۸۲ و ۱۷۸۵ موتسارت تعداد زیادی کنسرتو تصنیف کرد که خودش تک‌نواز آن‌ها بود، و این کارها تعدادی از شاهکارهای او شد. اجراهایی که وضع مالی‌اش را به طور کلی تغییر داد و فعالیت حرفه‌ای‌اش را به اوج رساند؛ گفته می‌شود درآمد این دورانش 10 هزار فلورین، یا 42 هزار دلار آمریکا بوده؛ در نهایت با این ثروت یک زندگی مرفه ساخت و با همسرش به یک آپارتمان گران قیمت رفتند، خدمتکار گرفتند و پسرشان را به مدرسه شبانه‌روزی فرستادند.

موتسارت سال 1787 شاگردی را برای آموزش قبول کرد که این شاگرد را با نام «بتهوون» شاهکار بزرگ دیگری در موسیقی کلاسیک می‌شناسیم.

سال آخر و پیش از آنکه فوت کند نیز از مهم‌ترین سال‌های عمر موتسارت بود و موفقیت‌های بسیاری را درهمین دوران به دست آورد. آنطور که در نوشته‌های تاریخی آمده او مریضی‌های زیادی را تجربه کرد و زندگی‌‌اش همیشه همراه با مریضی و درد بود و هرگز دلیل مشخصی برای مرگ موتسارت اعلام نشد اما او در سال‌های آخر علائمی چون استفراغ، تورم، بثورات پوستی و درد شدید را تجربه کرد.

برخی هم معتقدند شاید رقبایش او را مسموم کرده بودند در نهایت درد و تورم در ساعت 12 و 55 دقیقه ۵ دسامبر ۱۷۹۱ میلادی (۱۴ آذر ۱۱۷۰ شمسی) در ۳۵ سالگی او را از پای درآورد. 

موتسارت در گورستان سنت مارکس واقع در وین که آرامگاهی است مخصوص فقرا و تهی‌دستان و در قبری مشترک دفن شد. 

آنچه در 35 سال زندگی موتسارت بر او گذشته، مسیر روزهای سخت، سفرها، زندگی عاشقانه و ....  در فیلم «آمادئوس» به تصویر کشیده شده است.