پشت پرده کاهش نرخ بیکاری در مناطق شهری و روستایی

به گزارش اکوایران، داده‌های جدید مرکز آمار نشان می‌دهد در پاییز امسال نرخ بیکاری کشور هم در مناطق شهری و هم در مناطق روستایی کاهش یافته است. با توجه به اینکه نرخ مشارکت نیز در این مناطق کاهش یافته، این اتفاق ممکن است به‌دلیل وخیم شدن وضعیت بازار کار رخ داده باشد.

خبر مرتبط

ریزش دسته‌جمعی شاخص‌های بازار کار+ نمودار

اکوایران: تازه‌ترین داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد در پاییز 1403 نسبت به پاییز سال گذشته شاخص‌های اصلی بازار کار کاهش پیدا کرده‌اند.

بیکاری در شهر و روستا کاهش یافت

می‌توان گفت مهم‌ترین شاخص بازار کار، نرخ بیکاری است. برای به دست آوردن این نرخ، آمار جمعیت فعال و تعداد بیکاران نیاز است. بر اساس تعریف مرکز آمار ایران، افراد ۱۵ ساله و بیشتر جمعیت حاضر در سن کار تلقی می‌شوند و وضعیت آنها در آمارهای بازار کار محاسبه می‌شود. این جمعیت به دو بخش جمعیت فعال و غیرفعال تقسیم می‌شود. جمعیت فعال شامل افراد شاغل و بیکار می‌شود. بنا به تعریف این نهاد، فردی بیکار است که در جستجوی شغل بوده ولی موفق به یافتن آن نشده است. از نسبت افراد بیکار به جمعیت فعال نرخ بیکاری به دست می‌آید.

بر اساس جدیدترین داده‌های مرکز آمار، در پاییز امسال نرخ بیکاری به ۷.۲ درصد رسیده که در مقایسه با پاییز ۱۴۰۲ به اندازه ۰.۴ واحد درصد کاهش یافته است. نرخ بیکاری در مناطق شهری بیشتر از میانگین کل کشور بوده و از ۸.۲ درصد در پاییز سال گذشته به ۷.۸ درصد در پاییز جاری رسیده است. در واقع، در پاییز امسال در مناطق شهری از هر ۱۰۰ نفری که در جمعیت فعال بوده‌اند، تقریبا ۸ نفر در جستجوی کار بوده‌اند، ولی شغلی پیدا نکرده‌اند.

نرخ بیکاری مناطق روستایی نیز از همه کمتر و برابر با ۵.۲ درصد بوده که نسبت به پاییز سال گذشته ۰.۵ واحد درصد کاهش یافته است. با وجود اینکه نرخ بیکاری کاهش یافته، نمی‌توان آن را اتفاق مثبتی تلقی کرد. زیرا ممکن است این کاهش نرخ بیکاری به این معنا باشد که افراد از جستجوی کار ناامید شده و از جمعیت فعال خارج شده‌اند. به همین دلیل، برای سنجش دقیق‌تر وضعیت بازار کار باید نرخ بیکاری را در کنار نرخ مشارکت و نسبت اشتغال مشاهده کرد.

پشت پرده کاهش نرخ مشارکت

نرخ مشارکت از تقسیم جمعیت فعال به جمعیت حاضر در سن کار به دست می‌آید. در واقع، این نرخ نشان می‌دهد چند نفر از جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر، شاغل هستند یا به دنبال کار بوده‌اند. نرخ مشارکت کل کشور از ۴۱.۵ درصد در پاییز ۱۴۰۲ به ۴۱.۲ درصد در پاییز ۱۴۰۳ کاهش یافته است. نرخ مشارکت در مناطق شهری و روستایی نیز کاهشی بوده؛ به‌طوری‌که، نرخ مشارکت مناطق شهری از ۴۱.۱ به ۴۰.۸ درصد و مناطق روستایی از ۴۲.۸ به ۴۲.۶ درصد رسیده است.

با توجه به اینکه هم در مناطق شهری و هم در مناطق روستایی نرخ بیکاری و مشارکت کاهش یافته، ممکن است دلیل آن دلسرد شدن افراد از بازار کار باشد که منجر به خروج آنها از جمعیت فعال شده است.

خبر مرتبط

نرخ بیکاری کم شد؛ بیکاران کجا رفتند؟

اکوایران: در حالی که به باور مردم کاهش نرخ بیکاری پدیده مثبتی تلقی می‌شود،‌ بررسی‌های دقیق‌تر حکایت از آن دارد که ممکن است اُفتی که در این شاخص نامطلوب رخ داده الزاما ناشی از بهتر شدن وضع بیکاران نباشد.

آخرین شاخص مهم بازار کار، نسبت اشتغال است که از تقسیم تعداد افراد شاغل به جمعیت حاضر در سن کار به دست می‌آید. این نسبت در کل کشور و مناطق شهری کاهشی جزئی داشته و در مناطق روستایی ثابت مانده است. نسبت اشتغال کل کشور از ۳۸.۳ درصد در پاییز سال گذشته به ۳۸.۲ درصد در پاییز امسال رسیده است. به عبارت دیگر، در پاییز جاری از هر ۱۰۰ نفری که ۱۵ سال و بیشتر سن داشتند، ۳۸ نفر شاغل بوده است.

نسبت اشتغال مناطق شهری نیز با کاهشی ۰.۱ واحد درصدی نسبت به پاییز سال گذشته، به ۳۷.۶ درصد در پاییز ۱۴۰۳ رسیده است. این نسبت برای مناطق روستایی در دوره مشابه در ۴۰.۳ درصد ثابت بوده است.