ایجاد ارز جدید در آرژانتین برای مقابله با اقتصاد رو به احتضار

به گزارش اکوایران، مکان‌های کمی در تمام آرژانتین وجود دارد که به اندازه «لا ریوخا» فقیر باشند؛ یک استان بی‌‌سر‌و‌صدا و حزن‌‌آور که در ارتفاعات رُسی که مرز شمال غربی آرژانتین با شیلی را تشکیل می‌دهد، به وجود آمده است.

به نوشته بلومبرگ، در شهر لا ریوخا، تبعات مالی شوک‌درمانی اقتصاد خاویر میلی - رئیس‌جمهور آرژانتین - که هدف آن مهار تورم عنان‌گسیخته این کشور است، به بهترین شکل دیده می‌شود. زمانی که میلی انتقال ماهانه پول از دولت‌های فدرال به استان‌ها را کاهش داد، لا ریوخا ورشکسته شد. در ماه فوریه، این استان با نکول مواجه شد. و در مدت کوتاهی، اقتصاد محلی این استان وارد یک رکود عمیق شد.

بنابراین فرماندار این شهر به نام ریکاردو کوئینتلا که از منتقدان خاویر میلی است، یک طرح اساسی از خود ارائه کرد. او ارز مخصوص استانی موسوم به «چاچو» ایجاد، این ارز را چاپ کرد و به توزیع این در دسته‌های 50 هزار تایی در میان تمام کارکنان دولتی پرداخت.

کوئینتلا اعلام کرد که این اتفاق یک پاداش کوچک است تا به مردم کمک کند تعداد بیشتری از اقلام اساسی را که به آن‌ها نیاز دارند، خریداری کنند. صاحبان فروشگاه‌ها به‌شدت تشویق شدند که همانطور که پزو (پول ملی آرژانتین) را قبول می‌کنند، با چاچو نیز همین اقدام را انجام دهند. یک چاچو معادل یک پزو است.

در یک صبح سرد در اواخر آگوست، کارکنان حاضر در این استان به صف شدند تا ارز جدید خود را دریافت کنند. پولی که آن‌ها به دنبال آن بودند‌، معادل حدود 40 دلار بود؛ این مبلغ در استانی که میانگین حقوق ماهانه تنها 240 دلار است، مبلغ قابل توجهی محسوب می‌شود.

سرانجام اسکناس‌های چاچو به کارکنان دولتی رسید و آن‌ها هیچ وقتی را برای خرج این پول هدر ندادند. در صبح آن روز در پمپ بنزین شهر، کسب‌وکار با رشد 10 درصدی همراه شد و در یک قصابی کوچک در همان منطقه، تقریبا نیمی از مشتریان به مدت یک هفته خرید خود را با ارز جدید انجام دادند.

خوآن بونالدی، یک صندوق‌دار، اعلام کرد که صاحبان فروشگاه‌ها که نگران گرفتار شدن با چاچوهای زیاد هستند، قوانین بسیار مفصل خود را ساخته بودند: مشتریان تنها در صورتی بقیه پول خود را به پزو دریافت می‌کنند که قیمت گوشتی که می‌خرند حداقل 80 درصد ارزش چاچویی باشد که تحویل می‌دهند. در غیر این صورت، باقی پول با چاچو پرداخت می‌شود یا در صورت عدم امکان، سفارش لغو می‌شود.

کوئینتلا اعلام کرده تاجرانی که می‌خواهند از شر چاچوهای خود خلاص شوند، می‌توانند به دو اداره دولتی بروند که پس از یک انتظار اجباری 48 ساعته، آن‌ها را با پزو مبادله می‌کند.

کوئینتلا به آن‌ها اعلام کرد که اگر تا دسامبر صبر کنند، دولت استانی به ازای هر چاچو، 1/17 پزو پرداخت خواهد کرد؛ این در واقع یک نرخ بهره 17 درصد به پزو است که وقتی با یک معیار سالانه محاسبه می‌شود، به بیش از 50 درصد می‌رسد.

این نشان‌دهنده ماهیت کلی برنامه مربوط به چاچو است: راهی برای یک استان دچار بحران - که بودجه فدرال دریافت نمی‌کند و به بازارهای بدهی در داخل و خارج دسترسی ندارد - تا بتواند تأمین مالی خود را انجام دهد و به هزینه‌کرد ادامه دهد. از این حیث، لا ریوخا یک شهر متامیز در آرژانتین به حساب می‌آید.

این شهر توسط حزب چپ پرونیست کنترل می‌شود که در عمده سال‌های قرن حاضر، آرژانتین را اداره کرده است و دولت نیز از هر سه کارگر، دو نفر را در این استان استخدام می‌کند. و این استان صاحب چندین شرکت است، مانند شرکت‌های معدن، مرغداری‌ها، شیشه‌سازان که از طریق کنترل آن‌ها، عمده اقتصاد محلی را تحت کنترل دارد.

همزمان با آغاز سیاست‌های اقتصادی خاویر میلی و تلاش او برای بیرون آوردن آرژانتین از مدل اقتصادی پرونیستی و متحول کردن این کشور، شاید غیرقابل اجتناب بود که لا ریوخا نخستین نقطه‌ای نباشد که دچار فروپاشی می‌شود. منتقدان دولت استانی لا ریوخا، این استان را با «ونزوئلا» مقایسه می‌کنند.

ماریانا چانامپا، نایب رئیس اتاق بازرگانی در خارج از شهر شهر لا ریوخا،‌ می‌گوید شکلی که مردم می‌خواهند برای چندین ساعت در صف بمانند تا این پرداختی را دریافت کنند و بتوانند برای چند روز مواد غذایی مورد نیاز خود را بخرند، نشان می‌دهد که مقایسه این شهر با ونزوئلا چقدر مناسب است. او می‌گوید که چاچو انعکاسی از آن فقر است.

آنجل ویسِنته "چاچو" پنالوزا یک اسطوره در این منطقه است و بناهای یادبود او در نقاط زیادی دیده می‌شود. در عمده این یادبودها، چاچو که یک رهبر محلی خشن بود - و با نبرد با نیروهای بوئنوس آیرس در جریان جنگ‌های داخلی قرن 19، نامی برای خود دست و پا کرد - یک ژست تهدیدآمیز دارد، به شکلی که همزمان با دستور دادن به نیروهای خود، نیزه‌ای بر شانه دارد.

تصویر آنجل ویسِنته چاچو پنالوزا بر اسکناس‌های جدید نقش بسته است. این مجسمه‌ها همچنین درای کیوآر کد هستند که پس از اسکن شدن، پیامی به نمایش درمی‌آید که در آن سیاست‌های خاومیر میلی که باعث گرسنگی این استان شده، به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

تا به امروز حدود 3 میلیارد چاچو معادل 3 میلیون دلار توزیع شده است و قرار است این میزان به 9 میلیارد چاچو افزایش یابد. در حالیکه این طرح نسبتا کوچک است، برخی باور دارند که می‌تواند به یک الگو برای سایر مناطق این کشور تبدیل شود.

نیکولاس کاساس، استاد اقتصاد، اعلام کرده که اگر این ایده مورد توجه قرار گیرد، سایر استانداران ممکن است اقدامات مشابهی را اتخاذ کنند.

این نخستین‌بار نیست که آرژانتین ارزهای محلی را تجربه می‌کند. در اوایل قرن حاضر، چندین استان از جمله لا ریوخا، در جریان یک بحران اقتصادی ملی از ارزهای مخصوص خود استفاده کردند. با این حال، این ارزها موفقیت‌های مبهمی داشتند و در نهایت با روی کار آمدن یک دولت جدید در سال 2003، با پزو جایگزین شدند.

خاویر میلی درباره استفاده از چاچو اظهار نظر زیادی انجام نداده، اما اعلام کرده است که همسو با دیدگاه‌های آزادی‌خواهانه خود، استفاده از آن را ممنوع نمی‌کند.

استاندار لا ریوخا، ریکاردو کوئینتلا، اصرار دارد که نرخ ارز بین چاچو و پزو ثابت خواهد ماند. با این حال، اجرای این قانون چالش برانگیز است، زیرا برخی فروشگاه‌ها از قبول چاچو خودداری می‌کنند. علاوه بر این، استفاده از این ارز در خارج از لا ریوخا محدود است.

همچنین محدودیت‌هایی در مورد نحوه استفاده مشاغل از چاچو وجود دارد، مانند عدم توانایی پرداخت حقوق کارگران با این ارز. برخی وب‌سایت‌ها شروع به خرید چاچو با تخفیف 10 درصدی کرده‌اند که نشان‌دهنده نگرانی در مورد ثبات این ارز است. مردم محلی چاچوهای خود را به‌سرعت خرج می‌کنند، چراکه نگران هستند که ممکن است چاچو ارزش خود را از دست بدهد، همانطور که در گذشته ارزهای محلی مشابه با این مشکل مواجه شدند. با وجود این، عده‌ای معتقدند چاچو تنها راه‌حل موقتی برای مشکلات اقتصادی عمیق‌تر است.