به گزارش اکوایران، با پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، او موضع خود در تجارت با چین را تجدید و تهدید کرده است که تعرفه‌هایی تا 60 درصد بر کالاهای چینی اعمال خواهد کرد.

به نوشته بلومبرگ، این موضوع به‌طور قابل توجهی تجارت بین دو اقتصاد بزرگ جهان را مختل می‌کند، به ویژه اینکه موضع ترامپ با کنترل‌های صادراتی فناوری پیشرفته که در دوره بایدن اجرا شد، همسو است. در پاسخ به این تهدید، چین مقاومت خود را تقویت کرده، محدودیت‌های صادراتی خود را متنوع‌تر کرده، روی مواد معدنی مهم تمرکز کرده و تنظیمات تعرفه‌ای انجام داده است. بر خلاف سال 2018، چین اکنون در موقعیت بهتری برای مقاومت در برابر فشارهای اقتصادی و مقابله در صورت نیاز قرار دارد.

چین طی سال‌ها به‌طور استراتژیک سازگاری‌هایی ایجاد کرده است و با پیش‌بینی احتمال درگیری‌های تجاری با آمریکا، ابزارهای اقتصادی خود را گسترش داده است. علاوه بر تعرفه‌های سنتی بر محصولات کشاورزی، چین محدودیت‌های صادراتی بر مواد خام حیاتی که برای صنایع مهمی مانند تولید نیمه‌رساناها ضروری هستند، توسعه داده است.

با وجود این آمادگی‌ها، مقامات چینی ترجیح می‌دهند از وقوع دوباره یک جنگ تجاری اجتناب کنند، زیرا این موضوع می‌تواند به‌شدت بر اقتصاد چین تأثیر بگذارد؛ اقتصادی که به صادراتی مانند وسایل نقلیه الکتریکی و باتری‌ها برای مقابله با چالش‌هایی همچون تورم منفی و بحران مسکن متکی است. چین برای تقویت اقتصاد خود در صورت نیاز، در حال بررسی یک بسته محرک داخلی برای کاهش تأثیرات احتمالی تعرفه‌های آمریکا است.

اقتصاد چین

بازارهای مالی چین بلافاصله به پیروزی ترامپ واکنش نشان دادند و ارزش یوآن کاهش یافت و سهام‌ها افت کردند. اقتصاددانان هشدار می‌دهند که گزینه‌های چین برای مقابله با تعرفه‌های سنگین محدود است و در عوض ممکن است این کشور به تقویت اقتصاد داخلی خود بپردازد تا از این طریق، جایگاه خود را حفظ کند.

در طول تاریخ، رابطه تجاری آمریکا و چین اهمیت بالایی داشته است و سال گذشته میلادی حدود 500 میلیارد دلار کالا یا معادل 15 درصد از ارزش کل صادرات چین به آمریکا صادر شد. تعرفه‌های بالا می‌تواند به‌شدت این صادرات را مختل کند و چالش‌های اقتصادی را برای هر دو کشور افزایش دهد.

رابطه تجاری بین دو کشور پیش‌ از این تضعیف شده است؛ چین کمتر از آمریکا واردات انجام می‌دهد و جایگزین‌هایی برای واردات محصولات کشاورزی مانند سویا و ذرت از برزیل یافته است که وابستگی آن به تأمین‌های آمریکا را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، کاهش رشد اقتصادی چین تقاضا برای این واردات را کاهش داده و انعطاف‌پذیری بیشتری در مدیریت تجارت بدون کالاهای کشاورزی آمریکایی فراهم کرده است.

در مورد احتمالات مقابله، مقامات چینی در حال بررسی گزینه‌هایی هستند که از کاهش ارزش یوآن تا اعمال کنترل‌های صادراتی بیشتر بر مواد حیاتی برای آمریکا را شامل می‌شود. این کنترل‌ها می‌تواند بخش فناوری آمریکا را تحت تاثیر قرار دهد، به‌ویژه برای موادی مانند گالیوم و ژرمانیوم که در فناوری و دفاع به کار می‌روند. چین همچنین تحریم‌هایی را علیه شرکت‌های خارجی که به گونه‌ای عمل می‌کنند که برخلاف منافع آن محسوب می‌شود، رسمی کرده است، مانند شرکت‌هایی که از استفاده از پنبه تولیدی در سین‌کیانگ خودداری می‌کنند.

اگرچه دولت شی جین‌پینگ ترجیح می‌دهد با ترامپ به توافق برسد، اما درک کرده که آماده‌سازی برای بدترین سناریو ضروری است. موضع ترامپ می‌تواند به یک محیط تجاری دشوار منجر شود که بر هر دو کشور تأثیر می‌گذارد. با این حال، تیم شی به دقت در جست‌وجوی فرصتی برای مذاکره است، به‌ویژه با توجه به علاقه ترامپ به سرمایه‌گذاری چینی در آمریکا که بخشی از استراتژی او برای تقویت صنعت آمریکاست.

رویکرد چین محتاطانه است، زیرا پکن اذعان دارد که یک راه‌حل جامع ممکن است قابل دستیابی نباشد اگر آمریکا رویکرد سخت‌گیرانه‌ای اتخاذ کند. در حالیکه چین ابزارهایی برای مقابله با تعرفه‌های ترامپ دارد، کارشناسان معتقدند این اقدامات یک راه‌حل تضمینی نیست و ممکن است چین نیاز به انطباق با چالش‌های جدید داشته باشد.