به گزارش اکوایران، موج‌ نهایی افزایش تولید حوزه نفتی پرمیان آمریکا به اندازه‌ای است که معادل تمام نفت ایران به تولیدات جهانی اضافه می‌کند ولی این افزایش زمان‌بر و قطره‌چکانی است و به همین دلیل به نظر می‌رسد تسلط اوپک پلاس بر بازارها همچنان ادامه داشته باشد.

تولیدات بزرگترین حوزه نفتی آمریکا که جنوب غرب تگزاس و جنوب نیومکزیکو را در بر می‌گیرد، بر اساس نظرسنجی بلومبرگ از چهار سازمان مهم در حوزه پیش‌بینی انرژی، ۴۰ درصد گسترش خواهد یافت تا به سقف ۷.۸۶ میلیون بشکه‌ای نفت در یک روز برسد.

در حالیکه این مقدار تولید نفت بیشتر از تولیدات همه اعضای اوپک پلاس به جز عربستان سعودی است، ولی درباره حدود این چشم‌انداز هشدارهایی هم وجود دارد.

مشکل نخست، سرعت پایین افزایش تولید است؛ رشد عظیم تولید برای سال جاری یا سال بعد پیش‌بینی نمی‌شود و در حال حاضر این انرژی است که مشکلات تورم جهان را هدایت می‌کند؛ بنابراین پریمیان در حل مشکل کنونی جهان برای کاهش تورم کار زیادی نمی‌تواند انجام دهد.

تولیدکنندگانی که از سودهای سال قبل لذت برده‌اند، انگیزه کمی برای تزریق باقیمانده نفت حوزه تحت نفوذ خود دارند و این هشدار دوم درباره شرایط کنونی انرژی در جهان است.

سومین مشکل هم مربوط به کمبود همه‌چیز اعم از نیروی کار، لوله‌های فولادی و تجهیزات حفاری است که اگر شرکت‌ها تصمیم به افزایش عرضه بگیرند، توانایی افزایش تولید را مهار می‌کند.

در نهایت هم با وجود اینکه اخیرا رئیس‌جمهور آمریکا جو بایدن از اهالی صنعت خواسته تا جسورانه‌تر تولید کنند، ولی بر دستور خود بر مبارزه با تغییرات آب و هوایی تاکید کرده است. این موضع‌گیری تصویر مقابل چشم‌انداز شیل را مبهم می‌کند و بر مشکلات موجود بر سر راه افزایش تولید افزوده است.

«رائول لبلانس» - معاون رئیس بخش نفت و گاز آمریکای شمالی - به اس.اند.پی گلوبال اعلام کرده که شرکت‌های سهامی انتخاب آگاهانه‌ای برای محدود کردن هزینه‌های سرمایه‌ای برای حفاری‌های جدید اتخاذ کرده‌اند و به نفع افزایش بازده سهامداران کار می‌کنند.

او اعلام کرد که سرعت بخشیدن به تولید در شرایطی که کمبود نیروی کار و تجهیزات به عنوان یک مشکل وجود دارد، سخت خواهد بود و سودآوری را کاهش می‌دهد.

در گذشته، در روزهای رو به‌ رشد، شیل عرضه را از چهار میلیون به ۱۲ میلیون رساند ولی این اتفاق باعث از بین رفتن پول زیادی شد و حالا آنها با کمک آن تجربه، به دنبال کسب سود هستند.

‌رشد آهسته تولید پرمیان در شرایط کنونی برای مصرف‌کنندگان که از کاهش ناگهانی تولید نفت نفت اوپک شوکه شده‌اند، مشکلاتی را به وجود می‌آورد. کاهش غیرمنتظره سطح عرضه در ابتدای ماه جاری، اقتصادهای جهان را شوکه کرد و کف قیمتی نفت را مشخص کرد.

چشم‌انداز تولید سال ۲۰۳۰

پیش‌بینی‌کنندگان مورد بررسی توسط بلومبرگ انتظار دارند که پرمیان تا سال ۲۰۳۰ نسبت به سال ۲۰۲۲ به اندازه ۲.۴ میلیون بشکه به تولیدات روزانه اضافه کند. این میزان از افزایش تولید، تقریبا به اندازه تمام تولیدات نفت ایران به عنوان پنجمین عضو بزرگ کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش است.

با فاصله گرفتن پرمیان از قله خود در سال ۲۰۳۰ کاهش تولید آهسته خواهد بود ولی این حوزه به عنوان ستونی قابل اعتماد برای بازار باقی خواهد ماند. اس.اند.پی گلوبال و ریستاد انرژی، تولید نفت پرمیان در سال ۲۰۳۵ را یک میلیون بشکه بالاتر از سطح کنونی پیش‌بینی می‌کنند.

IMG_20230420_115949_422

با این سطح از افزایش تولید، پیش‌بینی‌های دولتی ایالات متحده حاکی از آن است که تولید نفت آمریکا حدود ۱۲.۳ تا ۱۳.۳ میلیون بشکه در روز و بالاتر از رکورد سالانه عربستان سعودی در سال ۲۰۲۲ خواهد بود.

تولید سایر مناطق نفتی ایالات متحده مانند ایگل فورد، جنوب تگزاس و خلیج مکزیک رو به افول هستند و به همین دلیل بر عهده پرمیان است که تولیدات کلی ایالات متحده را هدایت کند. با رشد صعودی پرمیان، به نظر می‌رسد تولیدات نفت ایالات متحده در بلندمدت روند صعودی داشته باشد.