سفر پر ماجرای نفت روسیه / زمستان اروپا دیگر سخت نیست

انتقال نفت خام روسیه به خریداران در گذشته کار ساده ای بود ولی دیگر این چنین نیست. به گزارش بلومبرگ، قبل از اینکه سربازان روسی در اوکراین اردو بزنند، یک تانکر که در یکی از بنادر غربی روسیه بارگیری می‌شد، از دریای بالتیک عبور می‌کرد و از سواحل دانمارک و آلمان به سمت روتردام هلند می‌گذشت و از آنجا برای پالایشگاه‌های سراسر اروپا بارگیری می‌شد. این سفر معمولاً یک هفته زمان می‌برد.

با از دست دادن بازارهای اروپایی، روسیه در حال حاضر مجبور است تا نفت را به سمت مقاصد دورتر منتقل کند‌، چین و هند تنها مشتریان با اهمیت وبزرگی هستند که برای روسیه باقی مانده است. این تغییر مسیر، انتقال نفت را برای روسیه طولانی‌تر کرده است. معمولاً یک ‌ماه از بالتیک تا هند حمل نفت طول می‌کشد. این زمان برای مقصد چین حداقل شش هفته است.

گروه هفت برای قیمت نفت صادراتی روسیه سقف تعیین کرده و روسیه برای دور زدن سقف قیمتی مدنظر اتحادیه اروپا از ناوگان عظیمی متشکل از کشتی‌های قدیمی‌تر استفاده می‌کند. با توجه به اینکه طول خدمت فعال بسیاری از این کشتی‌ها بیست سال است بعد این مدت مالکان قبلی انتظار داشتند که آن‌ها را برای قراضه کردن بفروشند ولی این کشتی‌ها در شرکت‌های تازه‌ای دوباره به کار گرفته شد.

دریانوردی طولانی مدت کشتی‌ها را ضعیف می‌کند و این مسئله می‌تواند مانند آنچه در سال ۲۰۰۲ برای نفتکش پرستیژ اتفاق افتاد منجر به یک‌ فاجعه شود.

 علاوه بر مشکل طولانی شدن مسیر انتقال و فرسودگی کشتی‌‌ها، نفت در فرایندی به نام انتقال کشتی به کشتی در دریا منتقل می‌شود. این انتقال معمولاً در آب‌های محافظت شده و در مکان‌هایی صورت می‌گیرد که در صورت نشت، خدمات اضطراری نزدیک است.

حامل‌های نفت روسیه سفرهایی را به عمق اقیانوس اطلس آغاز کرده‌اند و با دور شدن مقاصد خطرات چند برابر می‌شود.

در مسیرهای آسیایی نفت روسیه نه یک بار بلکه دوبار جابه‌جا می‌شوند. اولین سوییچ خاموشی در کره جنوبی انجام شده و دومین مورد در نزدیکی سنگاپور در موقعیتی است که ونزوئلا و ایران از آن به منظور بارگیری و پنهان کردن مبدأ محموله‌ها استفاده می‌کنند.

جنگ آنچه را که زمانی تجارت ساده‌ای تلقی می‌شد به یک فرایند پرهزینه، پیچیده‌تر و بسیار پرخطر برای صادرات نفت تبدیل کرده‌است.

اروپا که از بحران انرژی سال قبل که باعث افزایش قیمت‌ها شد آسیب دیده است، سایت‌های ذخیره انرژی را بسیار زودتر از حد معمول پر می‌کند. ذخایر در سراسر اتحادیه اروپا تا اواسط آوریل ۵۵ درصد پر شد این اتفاق نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۱ یازده هفته زودتر اتفاق افتاد. نکته قابل توجه آن است که تکمیل ۵۵ درصدی ظرفیت ذخایر گاز اروپا بدون تکیه به گاز لوله کشی روسیه اتفاق افتاده است.

استرالیا دو سوم ذخایر خود را پنج‌ماه نسبت به همین سطح ذخیره سازی در سال ۲۰۲۱ زودتر تکلمیل کرده است. حتی اوکراین شروع به پر کردن ذخایر خود برای زمستان پیش رو کرده در حالی که هشت ماه تا زمستان فرصت باقی مانده است. اما با این حال اروپا نمی‌تواند خیلی خوشحال و از خود راضی باشد زیرا آژانس شبکه فدرال آلمان هم هفته گذشته گفت کمبودها غیر ممکن نیست.