به گزارش اکوایران، تحلیلگران می‌گویند که اتکای بیش از حد آژانس‌های اطلاعاتی و ارتش اسرائیل به فناوری در حال شکل دادن به درگیری کنونی در غزه است، و تا حدی دلیل عدم شناسایی حمله حماس در 7 اکتبر بوده است.

حمله حماس به پاسگاه‌های ارتش و روستاهای اطراف در جنوب اسرائیل که منجر به کشته شدن 1200 اسرائیلی و اتباع خارجی، عمدتا غیرنظامی و اسارت 240 نفر شد، سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل را غافلگیر کرد.

اسرائیل از آن زمان در واکنش نظامی وحشیانه خود، بیش از 17000 فلسطینی را در غزه کشته است.

به نوشته الجزیره، بسیاری در اسرائیل و سراسر جهان این سوال را مطرح کرده‌اند که چگونه شین بت، یکی از شناخته‌شده‌ترین و مخوف‌ترین سازمان‌های اطلاعاتی جهان، که مسئول امنیت داخلی اسرائیل است، از بولدوزرها و پاراگلایدرهای حماس شکست خورد.

ناباوری جهانی آغازگر انبوهی از تئوری‌های توطئه در داخل و خارج بوده است. با این حال، تحلیلگران تاکید می‌کنند که حتی پیچیده‌ترین آژانس‌ها نیز مستعد شکست در چرخه جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات هستند.

عمر آشور، استاد مطالعات امنیتی و نظامی در دوحه، گفت: «هیچ سازمان اطلاعاتی بی‌نقصی وجود ندارد».

«کسی گوش نمی‌داد»

گفته می‌شود که سرویس‌های امنیتی اسرائیل بیش از اندازه کافی برای پیش‌بینی حمله قریب‌الوقوع حماس اطلاعات جمع‌آوری کرده بودند. در واقع بر اساس گزارشی از نیویورک تایمز، اطلاعات اسرائیل از یک سال قبل از برنامه‌های حماس آگاه بود.

اورن زیو، روزنامه نگار مجله +972، یک نشریه مستقر در تل آویو، گفت: «شکست اطلاعاتی از چندین جبهه مختلف بوده است. اما به نظر می‌رسد اتکای بیش از حد به فناوری و هوش مصنوعی (AI) در میان بارزترین نقص‌ها در 7 اکتبر بوده است.»

99M3UA-highres-1702048140

یکی از اعضای نیروهای امنیتی اسرائیل در حال پرتاب گاز اشک‌آور برای متفرق کردن معترضان فلسطینی در حصار مرزی در شرق خان یونس در جنوب نوار غزه در 9 مه 2021

به گفته زیو، باور بر این بود که میلیاردها دلار سرمایه گذاری دفاعی با فناوری پیشرفته در دیوارهای مرزی و دوربین‌های امنیتی در اطراف غزه برای جلوگیری از هرگونه حمله کافی است. اما اتکا به فناوری منجر به احساس کاذبی از امنیت شد.

آشور گفت که جمع‌آوری جامع اطلاعات به چند منبع نیاز دارد: اطلاعات منبع باز، ارتباطات شنود شده، تصاویر ماهواره‌ای و ردیابی، همگی عوامل حیاتی در جمع‌آوری اطلاعات قبل از تحلیل هستند. اما جنبه اطلاعات انسانی نیز بسیار مهم است.

زیو گفت: «این فناوری‌ها در امتداد مرز - دوربین‌ها، تفنگ‌های خودکار، بالن‌ها و فن‌های هوشمند - همچنین نیاز به انسان‌هایی دارند که از آن‌ها نگهداری ‌کنند، آن‌ها را رصد ‌کنند.»

در 7 اکتبر، مرز با غزه پرسنل کمی داشت. گفته می‌شود بسیاری از سربازان در خانه بودند و جشن یهودیان، سوکوت را جشن می‌گرفتند، در حالی که برخی دیگر برای شرکت در عملیات اسرائیل در اطراف مسجد الاقصی در بیت‌المقدس و کرانه باختری منتقل شده بودند. زیو گفت: «تنها دو یا سه گردان در اطراف مرز غزه باقی مانده بودند.»

تعدادی از سربازان زن جوان که بخشی چند کیلومتری از نوار غزه را از طریق دوربین‌ها زیر نظر داشتند، از رفت و آمد همه در آن منطقه - از کشاورزان گرفته تا فرماندهان حماس - آگاه بودند و وقتی متوجه تغییرات خاصی در رفتار و حرکات شدند، به افسران ارشد هشدار دادند.

زیو گفت: «کسی به حرف آن‌ها گوش نمی‌داد. ظاهراً ارتش اسرائیل شک داشت که حماس از سد اطراف غزه عبور کند، تجهیزات امنیتی را از کار بیاندازد و به شهرهای مرزی حمله کند. روزنامه هاآرتص در 20 نوامبر این سوال را مطرح کرد که آیا اگر این مردان بودند که به مافوق خود هشدار می‌دادند، پاسخ متفاوت می‌بود؟

343J8G4-highres-1702048296

لطمه‌ای که در 7 اکتبر به شهرت امنیتی اسرائیل وارد شد، فقط به خاطر عدم پیش‌بینی عملیات حماس نبود، بلکه به دلیل واکنش ضعیف نیروهای اسرائیلی پس از شکست حصار مرزی نیز بود. اسرائیلی‌هایی که در آن روز مورد حمله قرار گرفتند، انتظار کمک از ارتش یا پلیس در عرض چند دقیقه را داشتند. در عوض، رسیدن کمک ساعت‌ها طول کشید- در یک مورد تا 20 ساعت.

آنتونی لوونشتاین، نویسنده کتاب «آزمایشگاه فلسطین: چگونه اسرائیل فناوری اشغال را به سراسر جهان صادر می‌کند»، به الجزیره گفت: «تصویری که اسرائیل طی دهه‌ها ایجاد کرد، تخریب شده است».

«کارخانه ترور دسته جمعی»

اما این شکست ارتش اسرائیل را از ادامه استفاده از هوش مصنوعی و فناوری برای جنگ کنونی خود در غزه باز نداشته است.

یک گزارش در مجله +972 نشان داد که کاهش محدودیت‌ها در تلفات غیرنظامیان، مجوز برای بمباران اهداف غیرنظامی و یک سیستم هوش مصنوعی که برای تولید سریع اهداف با هم ترکیب شده‌اند تا یک «کارخانه ترور دسته جمعی» ایجاد کنند.

بر اساس این گزارش، این سیستم که با نام «هاسبورا» شناخته می‌شود، بر هوش مصنوعی متکی است و می‌تواند تقریباً به طور آنی اهدافی را برای حمله هوایی تولید کند.

لوونشتاین گفت: «یکی از عقاید افرادی که استفاده از هوش مصنوعی در جنگ را تبلیغ می‌کنند این است که آن‌ها به نوعی جنگ‌ها را انسانی‌تر می‌کند. طرفداران استفاده از هوش مصنوعی استدلال می‌کنند که هدف گیری دقیق‌تر خواهد بود و به اصطلاح آسیب جانبی رخ نخواهد داد یا بسیار کمتر اتفاق خواهد افتاد.» اما به گفته لوونشتاین، این استدلال‌ها درست نبوده‌اند.

او گفت: «من به معنای واقعی کلمه هیچ مدرکی برای آن ندیده‌ام.» اما جایی که برخی وحشت می‌بینند، برخی دیگر فرصت را می‌بینند.

لوونشتاین گفت: «تأثیر گزارش مجله +972 این خواهد بود که تعداد زیادی از کشورها آن را خواهند دید و خواهند خواست که خودشان به آن فناوری دست پیدا کنند. آزمایشگاه اینگونه کار می‌کند و طی سال‌ها این اتفاق بارها و بارها در غزه و کرانه باختری افتاده است.»

ممکن است فقط خود این فناوری برای خریداران بالقوه جذاب نباشد، بلکه تاکتیک‌های مورد استفاده برای توجیه استفاده از آن نیز جذاب باشد.

لوونشتاین گفت: «تعداد بی‌نظیر تلفات غیرنظامیان مانعی برای فروش این فناوری‌ها نبوده است، چه بسا به عنوان یک امتیاز تلقی می‌شود، زیرا بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان، به آنچه اسرائیل در فلسطین انجام می‌دهد نگاه می‌کنند - نه فقط از 7 اکتبر بلکه از سال‌ها قبل. آن‌ها نه تنها می‌خواهند به این فناوری دست یابند، بلکه می‌خواهند به این ایده دست یابند که چگونه می‌توان از چنین حجمی از تلفات غیرنظامیان قسر در رفت.»