نیکی هیلی؛ سرسخت‌ترین رقیب ترامپ کیست؟

به گزارش اکوایران، مهم‌ترین رقیب دونالد ترامپ در انتخابات مقدماتی حزب جمهوری‌خواه زنی است متعلق به یک خانواده مهاجر هندی که البته با وجود این که خود را رنگین پوست می‌داند، معتقد است ایالات متحده کشوری نژادپرست نیست. نیکی هیلی که حالا در مقابل قوی‌ترین مرد جمهوری‌خواه آمریکا ایستاده، زمانی نماینده او در سازمان ملل بود. او که در افکار و عقایدش یک محافظه‌کار به تمام معناست مخالفتش با ترامپ را در قالب مسائلی همچون سن بالا و عدم کفایت او در پذیرش شغلی پر استرس مانند ریاست جمهوری رهبر جهان آزاد بیان کرده است.

هیلی البته با وجود محافظه‌کاری از تبعیض جنسیتی و نژادی که در طول زندگی با آن مواجه بوده هم سخن گفته است. در آستانه انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان در ایالت نیوهمپشایر، ایالتی که به احتمال زیاد آینده نیکی هیلی در فضای سیاسی ایالات متحده را تعیین می‌کند، بررسی گذشته او و مسیری که طی کرده نمای واضح‌تری از جایی که اکنون ایستاده به دست می‌دهد.

نیکی هیلی، با نام نمراتا نیکی راندهوا، زاده 20 ژانویه 1972، در بامبرگ، ایالت کارولینای جنوبی، اولین زنی بود که به عنوان فرماندار کارولینای جنوبی در سال‌های 2011 تا 2017 خدمت کرد. او در سال‌های 2017 2018 سفیر ایالات متحده در سازمان ملل در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ بود.

والدین رانداوا مهاجران هندی بودند. هیلی با پیوستن به حرفه خانوادگی که مادرش در زمینه تولید پوشاک زنانه راه انداخته بود، توانست به همراه خانواده به موفقیت تجاری و اقتصادی دست پیدا کند. او در سال ۱۹۹۸ به عضویت هیات مدیره اتاق بازرگانی شهر ارینجبرگ، کارولینای جنوبی درآمد و در سال ۲۰۰۳ عضو هیئت مدیره اتاق بازرگانی لکسینگتون، کارولینای جنوبی شد.

هیلی در سال 1996 با مایکل هیلی ازدواج کرد که بعداً در گارد ملی بود و در طول جنگ افغانستان در آنجا خدمت می‌کرد.

نیکی هیلی اغلب می‌گوید که در یک شهر روستایی با 2500 نفر جمعیت و دو چراغ راهنمایی به دنیا آمده و بزرگ شده است، اما در مسیر مبارزات انتخاباتی درباره میراث خود چیزی نمی‌گوید.

مادر و پدر او، راج و آجیت راندهاوا، اهل منطقه پنجاب هند هستند و یک زندگی سرشار از رفاه و آسایش را ترک کردند و به ایالات متحده رفتند.

هیلی در کتاب «نمی توانم یک گزینه نیست.» می‌نویسد که مادرش، آجیت راندهاوا که پدر خود را در سنین جوانی از دست داد، «در خانه‌ای شش طبقه در سایه معبد طلایی، مقدس‌ترین مکان مذهب سیک، بزرگ شد.» او برای هر نیاز خود، از جمله بردن کتاب‌هایش به کلاس، خدمه داشت و زمانی که بسیاری از دختران هندی دبیرستان را تمام نمی‌کردند، مدرک حقوق گرفت.

پدر او نیز پسر یک افسر ارتش بریتانیا بود که به دلیل سفرهای مکررش در سر تا سر هند، با عمویش بزرگ شد. او نیز سیک است و تحصیلات بالایی دارد. او دکترای خود را در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور به دست آورد و استاد زیست‌شناسی در کالج وورهیز، یک مدرسه تاریخی سیاه‌پوستان در کارولینای جنوبی شد.

نیکی هیلی در کتاب خود می‌نویسد که در اولین شغلش با میز کنفرانسی پر از مردان مواجه شده که نسبت به او رفتاری تبعیض ‌آمیز داشتند اما او توانسته شرایط را تغییر دهد.

در سال 2004، نیکی هیلی در مجلس نمایندگان ایالتی، در مبارزاتی متمرکز بر خواسته‌های سنتی جمهوری خواهان شامل کاهش مالیات، کنترل مهاجرت و محدودیت‌های سقط جنین مبارزه کرد، کمپین او موفق بود و سال بعد به قدرت رسید و در سال 2008 دوباره انتخاب شد.

در سال 2010 هیلی برای فرمانداری کارولینای جنوبی نامزد شد و حمایت جنبش تی پارتی، به ویژه سارا پیلین را به دست آورد. البته این برای او کمپین تلخی بود. هیلی در این کمپین با توهین‌های نژادی و اتهامات خیانت مواجه بود اما توانست نامزدهای با تجربه‌تر را در انتخابات مقدماتی شکست دهد و در نهایت در انتخابات عمومی پیروز شد.

نیکی هیلی در سال 2011، به عنوان اولین زن و اولین فرد از یک اقلیت قومی که فرمانداری را بر عهده می‌گیرد نام خود را در تاریخ ثبت کرد. در دوره اول، اقتصاد کارولینای جنوبی به طور پیوسته رشد کرد و نرخ بیکاری کاهش یافت. هیلی در سال 2014 به راحتی در انتخابات مجدد پیروز شد.

در سال 2016 موقعیت او در میان جمهوری‌خواهان بهتر شده بود و حالا در حزب جایگاه قابل توجهی داشت.

در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016، هیلی از تد کروز سناتور آمریکایی حمایت کرد و از ترامپ، برنده نهایی جمهوری‌خواهان انتقاد کرد و به ویژه درخواست او برای ممنوعیت ورود مسلمانان را محکوم کرد. با این حال، در نوامبر 2016، رئیس جمهور منتخب دونالد ترامپ، او را به عنوان سفیر ایالات‌متحده در سازمان ملل انتخاب کرد. او علیرغم داشتن تجربه محدود در سیاست خارجی، در ژانویه 2017 به راحتی توسط سنا با 96 رای موافق در برابر 4 رای موافق تایید شد و بلافاصله پس از آن از سمت فرمانداری کارولینای جنوبی استعفا داد.

در سال 2019 نیکی هیلی به هیئت مدیره بوئینگ پیوست، اما سال بعد با اعتراض به تصمیم این شرکت مبنی بر درخواست کمک مالی از دولت فدرال در طول همه گیری کووید19، استعفا داد. البته در این مدت او همچنان در سیاست فعال بود. اگرچه هیلی به حمایت از ترامپ ادامه داد، اما از واکنش او به حمله به ساختمان کنگره ایالات متحده در 6 ژانویه 2021 انتقاد کرد. دو سال بعد او اعلام کرد که در سال 2024 برای ریاست جمهوری نامزد می شود. شعار هیلی از همان زمان این بود که «زمان برای نسل جدید فرا رسیده است.»

نیکی هیلی اولین جمهوری‌خواهی بود که ترامپ را پس از اعلام نامزدی در سال 2022 به چالش کشید.

هیلی به دلیل کم‌اهمیت جلوه دادن نقش نژادپرستی در تاریخ ایالات متحده در حالی که در مقابل پایگاه اصلی جمهوری‌خواهان عمدتا سفیدپوست فعالیت می‌کرد، مورد انتقاد قرار گرفته است. او اصرار داشت که ایالات متحده «هیچ وقت کشوری نژادپرست نبوده است» و وقتی رای‌دهنده‌ای از او در مورد علل جنگ داخلی پرسید، برده‌داری را ذکر نکرد.

اما دو کتاب اول او روشن می‌کند که هیلی از نزدیک با تعصب آشنا است و نژادپرستی و تبعیض جنسیتی را در بامبرگ و فراتر از آن تجربه کرده است.

هر چند نتایج انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر برای نیکی هیلی بحث مرگ و زندگی است و می‌تواند آینده کمپین انتخاباتی او را مشخص کند اما زندگی سیاسی نیکی هیلی در اینجا به پایان نخواهد رسید. زنی که می‌گوید رنگین پوست است اما کشورش کشوری نژادپرست نیست با همه تناقض‌ها و نقص‌هایش حالا و در آستانه انتخاباتی حیاتی جایگاه بالایی در دنیای سیاست در ایالات متحده دارد و احتمالا حتی در صورت کنار رفتن از مبارزات انتخاباتی، نیکی هیلی را در طول این سال پر فراز و نشیب بارها و بارها خواهیم دید.