یک نمایش عجیب و سرخوردگی واشنگتن از تلآویو/ استراتژی بایدن چیست؟
اکوایران: آمریکا امیدوار است که این وقفه منجر به بحث در مورد این شود که چه کسی غزه را «روز پس از» جنگ اداره خواهد کرد و همچنین صحبت درباره یک توافق صلح منطقهای گستردهتر. این شامل: پیشرفت در جهت ایجاد یک کشور فلسطینی، اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین که بخشهای خودمختار کرانه باختری را اداره میکند، برقراری روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و عربستان سعودی، و تضمینهای امنیتی مختلف آمریکا برای امکان پذیر ساختن این معامله میشود.
به گزارش اکوایران، پس از پنج ماه جنگ، پرتاب شصت و شش بسته غذا با چتر نجات در ساحل غزه در دوم مارس، منظرهای عجیب را به وجود آورد: همانطور که اسرائیل بمبهای ساخت آمریکا را بر روی غزه میانداخت، نیروی هوایی آمریکا بستههای غذای آماده را پرتاب میکرد. این عملیات کمکرسانی که به طور مشترک با اردن انجام شد و در 5 مارس تکرار شد، نماد قدرت آمریکا نبود، بلکه نشان دهنده ناامیدی آن از توانایی محدودش برای تأثیرگذاری بر نبرد اسرائیل در غزه بود.
به نوشته اکونومیست، رئیس جمهور جو بایدن اخیرا لحن خود را نسبت به اسرائیل تندتر کرده و گفته است که «هیچ بهانهای» را برای تاخیر در افزایش تدارکات بشردوستانه به غزه نمیپذیرد. او با فشار فزایندهای در داخل و خارج از کشور، بر سر تلفات وحشتناک جنگ، از جمله آوارگی گسترده جمعیت غزه، مرگ هزاران غیرنظامی، و گسترش گرسنگی و بیماری مواجه است.
بایدن نارضایتی خود از بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، را از راههای دیگر نیز آشکار میکند. در 4 و 5 مارس، دولت وی از بنی گانتز، یکی از اعضای میانهروی کابینه جنگ اسرائیل، به عنوان نخستوزیر جایگزین استقبال کرد تا با معاون رئیسجمهور، کامالا هریس، و مشاور امنیت ملی، جیک سالیوان و دیگران ملاقات کند. نتانیاهو که هنوز پا به کاخ سفید نگذاشته است، خشمگین بود.
استراتژی بایدن
از زمان حمله حماس در 7 اکتبر، بایدن یک استراتژی چهار جانبه را دنبال کرده است: دفاع از «حق [ادعایی] اسرائیل برای دفاع از خود» و نابودی حماس، جلوگیری از گسترش جنگ، محدود کردن آسیب به غیرنظامیان فلسطینی و از سرگیری مذاکرات برای ایجاد یک کشور فلسطینی. بایدن برای ارتش اسرائیل اسلحه فرستاده است. او همچنین [به زعم خود] تلاش کرده از جنگ گسترده منطقهای جلوگیری کند.
با این حال، بایدن در محافظت از مردم عادی فلسطین در برابر اسرائیل ناموفق بوده است. ائتلاف تندور نتانیاهو به توصیههای او برای انجام حداکثر تلاش خود برای محافظت از غیرنظامیان توجهی نکرده است. به گفته وزارت بهداشت غزه، بیش از 30000 فلسطینی کشته شدهاند. بیشتر جمعیت 2.2 میلیون نفری منطقه محاصره شده غزه مانند خمیردندانی که در لوله فشرده شده به سمت جنوب رانده شدهاند. سازمان ملل درباره گسترش بیماری و گرسنگی، به ویژه در بخشهایی از شمال غزه، که ظاهراً تحت کنترل اسرائیل است، هشدار میدهد، مناطقی که سازمانهای امدادی برای رسیدن به آنها با مشکل مواجهاند.
حماس که از میان تونلها میجنگد تضعیف شده است، اما شکست نخورده است،. اسرائیل میگوید مصمم است گردانهای حماس را در شهر رفح و اطراف آن در مرز جنوبی نابود کند. مصر نگران است که فلسطینیان فراری به سینا هجوم بیاورند. آمریکا بارها به اسرائیل هشدار داده است که بدون برنامهای برای محافظت از غیرنظامیان حملهای حمله نکند.
مقامات آمریکایی میگویند که پرتابهای هوایی آنها بخشی از تلاش برای کمک به منطقه است، اگرچه وسیلهای بسیار ناکارآمد برای ارائه کمک هستند و معمولاً سه تا چهار برابر بیشتر از حمل غذا از طریق جاده هزینه دارند. پروازهای پراکنده که هر کدام بیش از 30،000 وعده غذایی پرتاب میکنند، بیش از آنکه یک تلاش جدی برای کمکهای بشردوستانه باشد، نمایشی هستند. یک اقدام عمدهتر از طریق دریا هنوز در افق است. به نظر میرسد گوش اسرائیل در برابر درخواستهای آمریکا برای باز کردن گذرگاههای جدید برای تدارکات زمینی ناشنوا است. هرج و مرج با کشتن نیروهای پلیس فلسطینی توسط اسرائیل (که اغلب به دنبال جلوگیری از غارت کمکها هستند) بدتر میشود زیرا آنها نمادهای حکومت حماس هستند.
هرج و مرج متعاقب آن به طرز غم انگیزی در 29 فوریه آشکار شد، زمانی که یک کاروان کمکی که قصد حمایت از زندگی را داشت، به جای آن مرگ را به ارمغان آورد. حدود 100 فلسطینی در هنگام ازدحام کامیونها جان خود را از دست دادند، که بسیاری از آنها توسط سربازان اسرائیلی هدف گلوله قرار گرفتند، یا در بین جمعیت له شدند یا توسط رانندگان وحشت زده زیر گرفته شدند، بسته به اینکه داستان چه کسی را باور کنید.
با این حال، آمریکا سه بار قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل را که خواستار آتش بس فوری در غزه است وتو کرده است. این کشور از اسرائیل در مقابل دیوان بین المللی دادگستری در لاهه دفاع کرده است، و همچنین پرونده نسل کشی علیه اسرائیل را «بی ارزش» توصیف کرده است.
حمایت بایدن از اسرائیل برای او در داخل کشور هزینه دارد، جایی که او با رسوایی رو به رشدی مواجه است. حدود 100،000 دموکرات - عمدتاً مترقیها و رایدهندگان عرب-آمریکایی - در انتخابات مقدماتی دموکراتها در میشیگان، یک ایالت نوسانی مهم، در انتقاد از بایدن پیش از انتخابات ریاستجمهوری رقابتی در نوامبر، رایهای «غیرمتعهد» به صندوق انداختند.
با شروع جنگ در غزه، دولت بایدن نتانیاهو را در کرانه باختری تحت فشار قرار داده است. آمریکا تحریمهای مالی و مسافرتی را علیه چهار شهرکنشین یهودی متهم به خشونت علیه فلسطینیان در آنجا وضع کرده است. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، همچنین شهرکسازیها را مغایر با قوانین بینالمللی اعلام کرد و سیاست سلف خود در دوران ترامپ، مایک پمپئو، را معکوس کرد که گفته بود سرزمینهای کرانه باختری بخشهایی از سرزمین یهودیان هستند.
ساکت کردن اسلحهها
راه اصلی بایدن برای برون رفت از این بحران، تلاش برای آتش بس و مبادله زندانیان، به طور ایده آل قبل از ماه رمضان است که از حدود 10 مارس آغاز میشود. دیوید ماکوفسکی از مؤسسه واشنگتن، میگوید: «آنها تمام تخم مرغهای خود را در سبد توافق گروگانها گذاشتهاند. اگر آنها این کار را انجام دهند، کمکهای بشردوستانه افزایش خواهد یافت و امیدواریم که بدترین قسمت جنگ پایان یابد.»
آمریکا مدعیست اسرائیل به طور کلی با مفاد توافق موافقت کرده است -گفته میشود شامل یک آتشبس شش هفتهای و مبادله حدود 40 اسیر اسرائیلی در ازای احتمالاً صدها اسیر فلسطینی است.
آمریکا امیدوار است که این وقفه منجر به بحث در مورد این شود که چه کسی غزه را «روز پس از» جنگ اداره خواهد کرد و همچنین صحبت درباره یک توافق صلح منطقهای گستردهتر. این شامل: پیشرفت در جهت ایجاد یک کشور فلسطینی، اصلاحات در تشکیلات خودگردان فلسطین که بخشهای خودمختار کرانه باختری را اداره میکند، برقراری روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و عربستان سعودی، و تضمینهای امنیتی مختلف آمریکا برای امکان پذیر ساختن این معامله میشود.
با این حال، نتانیاهو سرسختانه با تشکیل کشور فلسطینی مخالف است. پیشنهاد او برای «روز بعد» به منزله اشغال دائمی نوار غزه است، با تفویض اداره امور روزمره به «فلسطینیهایی با تجربه مدیریتی».
بایدن علیرغم همه دلخوری که از نتانیاهو دارد، از استفاده مستقیمتر از اهرمهای فشار آمریکا امتناع کرده است، مانند رونالد ریگان که در دهه 1980 از تحویل سلاح به اسرائیل جلوگیری کرد یا جورج بوش پدر که در دهه 1990 تضمینهای وام به اسرائیل را متوقف کرد. دیپلماسی گانتز هشداری است مبنی بر اینکه بایدن هنوز ممکن است انگشت شست خود را در ترازوی سیاست ناپایدار اسرائیل قرار دهد. گانتز، رئیس سابق ستاد ارتش که ریاست حزب وحدت ملی را بر عهده دارد و در نظرسنجیها از نتانیاهوی منفور پیشی گرفته، چهره صلحطلبی نیست. وی پس از دیدار با کاملاهریس، معاون رئیسجمهور آمریکا، بر «ضرورت کامل کردن ماموریت رفع تهدیدی که حماس برای اسرائیل ایجاد می کند» تاکید کرد. اما دولت بایدن او را قابل قبولتر و قابل اعتمادتر میداند. کسانی که او را ملاقات کردهاند میگویند که او مشتاق معامله اسرا است.
اگرچه نظرها، به ویژه در میان دموکراتهای جوان، تغییر کرده، بسیاری از آمریکاییها هنوز تا حد زیادی با اسرائیل همسو هستند. بایدن یک صهیونیست خودخوانده است. او تا اینجا با بحرانی سر کرده که چند سال پیش برای نتانیاهو از آن نوشت: «بیبی، من با هیچ حرفی که میزنی موافق نیستم، اما دوستت دارم».
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
دستور کار جدید کاخ سفید؛ ترامپ راه پوتین را از تهران جدا میکند؟
-
پیام موشکی پوتین به غرب: در جنگ دخالت نکنید!
-
توئیت جدید علی لاریجانی؛ شروط اصلی ایران برای مذاکره با آمریکا
-
پیامدهای پاسخ فوری تهران به قطعنامه آژانس
-
عزل فرماندار بندر انزلی در پی توهین به اصحاب رسانه؛ ماجرا چه بود؟
-
پیش بینی بورس فردا 4 آذر ماه 1403/ بهار بازار بورس اوراق بهادار تهران در پاییز 1403
-
اعلام رسمی قیمت جدید محصولات سایپا/ بیشترین افزایش قیمت متعلق به کدام خودرو بود؟
-
پاس گل روسیه سوخت
-
معافیت مالیات دیگری برای کارگران