لشگرکشی هسته‌ای پوتین در نزدیکی آمریکا؟

به گزارش اکوایران، ظاهراً مذاکرات دوجانبه هفته گذشته روسیه با ایالات متحده در ژنو، سپس با ناتو در بروکسل و اوج آن در سازمان امنیت و همکاری اروپا در وین، که به منظور کاهش تنش‌ها انجام شدند، ظاهراً نتیجه معکوس داشته و نمایندگان پوتین را در موضع لفاظی خصمانه قرار داده است.

تشدید تهدیدهای مسکو

سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه روز دوشنبه خواستار "ضمانت‌های آهنین و الزام آور قانونی، نه اطمینان‌دهی، نه پادمان، بلکه تضمین" شد مبنی بر اینکه ناتو عضویت اوکراین و سایرین را رد کند و به خطوط 1997 بازگردد.

دو روز بعد، چهارشنبه پس از مذاکرات روسیه و ناتو در بروکسل، یکی دیگر از معاونان وزیر خارجه، الکساندر گروشکو، تهدید کرد که اگر به آنچه می‌خواهند نرسند، از اقدامات قهری روی خواهند آورد.

او گفت: «ما مجموعه‌ای از اقدامات قانونی نظامی-فنی داریم که در صورت احساس خطر واقعی برای امنیت‌مان،  آن‌ها را اعمال خواهیم کرد».

روز پنجشنبه، زمانی که مذاکرات به سازمان امنیت و همکاری اروپا رسید، الکساندر لوکاشویچ، سفیر روسیه در سازمان امنیت و همکاری اروپا، نسبت به فرارسیدن «لحظه حقیقت با عواقب فاجعه بار، در صورت نقض اصول روسیه» هشدار داد.

روز جمعه در مسکو، سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه هشدار داد که دیپلماسی پوتین ممکن است مسیر خود را طی کرده باشد و گفت: "ما به آرامی مهار می کنیم، اما اکنون زمان آن فرا رسیده است که افسار را به دست بگیریم."

لشگرکشی هسته‌ای پوتین در نزدیکی آمریکا؟

مقامات روسی اشاره کرده اند که اگر غرب نتواند خواسته های امنیتی آن‌ها را برآورده کند، مسکو می‌تواند اقداماتی مانند قرار دادن موشک های هسته ای در نزدیکی خط ساحلی ایالات متحده انجام دهد.

آنتون ترویانوسکی و دیوید ای.سنگر روزنامه‌نگاران نیویورک‌تایمز گزارش داده‌اند: هیچ کس انتظار پیشرفت زیادی از ماراتن دیپلماتیک هفته گذشته برای خنثی کردن بحران امنیتی که روسیه با احاطه کردن اوکراین از سه طرف با صدهزار سرباز در اروپای شرقی ایجاد کرده است را نداشت، بحرانی که به گفته کاخ سفید، با فرستادن خرابکاران برای ایجاد بهانه‌ای در راستای تهاجم در حال گسترش است.

اما از آنجایی که دولت بایدن و ناتو شبیه‌سازی‌های رومیزی درباره چگونگی پیش‌روی چند ماه آینده انجام می‌دهند، آنها به طور فزاینده‌ای نسبت به مجموعه گزینه‌های دیگری برای رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین محتاط هستند، گام‌هایی که گسترده‌تر از به پیش راندن سربازان و زره پوش‌های او از مرز اوکراین ست.

آقای پوتین می خواهد حوزه نفوذ روسیه را به اروپای شرقی گسترش دهد و تعهدات کتبی را تضمین کند که ناتو دیگر هرگز حوزه‌اش را گسترش نخواهد داد.

برخی از دستیارانش در حاشیه مذاکرات هفته گذشته پیشنهاد کردند که اگر او از رسیدن به این هدف ناامید باشد، منافع امنیتی روسیه را با نتایجی که به شدت در اروپا و ایالات متحده احساس می شود، دنبال خواهد کرد.

پژواک بحران موشکی کوبا

نکاتی وجود داشت که هرگز کاملاً مشخص نشده بود، مبنی بر اینکه سلاح‌های هسته‌ای می‌توانند به مکان‌هایی منتقل شوند - شاید نه چندان دور از خط ساحلی ایالات متحده - که زمان‌های هشدار پس از پرتاب را به حداقل پنج دقیقه کاهش می‌دهد، و به طور بالقوه باعث ایجاد یک رویارویی با پژواک‌هایی از بحران موشکی کوبا در 1962 می‌شود.

دیمیتری سوسلوف، تحلیلگر در مسکو که ماه گذشته یک سخنرانی پشت درهای بسته برای قانونگذاران روسی، گفت: «تهاجم فرضی روسیه به اوکراین امنیت ایالات متحده را تضعیف نمی‌کند. منطق کلی اقدامات روسیه این است که این ایالات متحده و ناتو هستند که باید بهای زیادی بپردازند».

و همانطور که در روز جمعه دوباره به اوکراینی ها یادآوری شد، در حالی که وب سایت های وزارتخانه های این کشور در یک حمله تا حدی آماتوری مخدوش شدند، ارتش هکرهای روسیه می توانند در اوکراین خرابکاری کنند و همچنین شبکه های برق را از مونیخ تا میشیگان ویران کنند. همه اینها می تواند صرفاً هیاهو باشد، بخشی از کمپین ارعاب کرملین، و راهی برای یادآوری به پرزیدنت بایدن که در حالی که او می خواهد توجه آمریکا را بر رقابت و برخورد با چین متمرکز کند، آقای پوتین همچنان قادر به ایجاد اختلال عظیم است.

رهبر روسیه این رویکرد را اعلان کرد و در سال گذشته بارها هشدار داد که اگر غرب از «خط قرمز» همیشه در حال تغییری که در ذهن آقای پوتین امنیت روسیه را تهدید می‌کند، عبور کند، او دستور واکنش غیرمنتظره‌ای را خواهد داد.

آقای پوتین در آوریل گذشته با اشاره به انواع اقدام نظامی غیرمتعارفی که روسیه در صورت تهدید "منافع امنیتی اساسی ما" توسط دشمنان ممکن است انجام دهد، گفت: "پاسخ روسیه نامتقارن، سریع و سخت خواهد بود."

در پاسخ به بحران کنونی که با حضور نیروهای روسی در مرز اوکراین و ارائه خواسته‌های جنجال‌برانگیز کرملین از غرب کلید خورد، دولت بایدن  هشدار داده است، در صورتی که کرملین تهدیدات خود را به‌ویژه در مورد اوکراین دنبال کند، تحریم‌های مالی و فناوری در انتظارش خواهد بود. مقامات آمریکایی می گویند که با وجود تمام صحبت ها در مورد جابجایی سلاح های هسته ای یا استفاده از حملات نامتقارن، تاکنون ایالات متحده شواهد کمی دیده است.

جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آقای بایدن، در یک جلسه توجیهی در کاخ سفید در روز پنجشنبه، حاضر نشد به این سوال که چه نوع اقدام روسیه می‌تواند پاسخ ایالات متحده را برانگیزد پاسخ ‌دهد.

به نوشته نیویورک‌تایمز، بدیهی ترین سناریو با توجه به مقیاس تحرکات نیروها در زمین، تهاجم روسیه به اوکراین است - شاید نه برای تسلط بر کل کشور، بلکه برای اعزام نیرو به مناطق جدا شده در اطراف شهرهای دونتسک و لوهانسک.

رؤیای تزار برای احیای شوروی

بحران کنونی با انتشار مجموعه‌ای از خواسته‌های کرملین که در صورت موافقت ایالات متحده و متحدانش، عملاً حوزه نفوذ روسیه را نزدیک به خطوط دوران شوروی، قبل از گسترش ناتو به اروپای شرقی باز می‌گرداند، رخنمایی کرد.

این کشور همچنین خواستار خروج تمام تسلیحات هسته‌ای ایالات متحده از اروپا شده است و خواهان توقف تمام چرخش نیروهای غربی از طریق کشورهای سابق پیمان ورشو است که از آن زمان به ناتو پیوسته اند.

سی ان ان در تحلیلی نوشت: اروپا تاریخ طولانی و خونینی از جنگ‌ها، مرزهای مورد مناقشه بی‌رحمانه، ملت‌ها و امپراتوری‌ها دارد که شیارهای ویرانگر را دور از وطن حک می‌کنند. اما با درو کردن غم و اندوه و حسرت از دست دادن، دوران پس از جنگ جهانی دوم، با چندین دهه صلح و رفاه نسبی همراه شد، حتی در طول جنگ سردی که گرم نشد.

امروز صلح توسط ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، به‌شدت مورد آزمایش قرار گرفته است، زیرا او سربازان خود را در مرز اوکراین جمع‌ می‌کند و دیپلمات‌ها زنگ خطر را به شدت به صدا در می‌آورند. مایکل کارپنتر، سفیر ایالات متحده در سازمان همکاری و امنیت اروپا، روز پنجشنبه هشدار داد که امنیت اروپا با یک "بحران" مواجه است و "صدای طبل جنگ بلند شده است."

پوتین، که ملتش ده‌ها میلیون نفر از مردم خود را در جنگ‌های اروپایی از دست داد، در حال کشف نارضایتی‌های تازه درباره صلح پس از جنگ جهانی، به‌ویژه نقش ناتو، اتحاد دفاعی فراآتلانتیک و نقطه مقابل سلف روسیه، اتحاد جماهیر شوروی است.

تابستان گذشته در یک سند 20 صفحه‌ای با ذکر قرن‌ها تاریخ پر از خون، پوتین ادعای اوکراین را مطرح کرد که در سال 1991 پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی استقلال خود را به دست آورد و اظهار داشت: «روس‌ها، اوکراینی‌ها و بلاروس‌ها همگی از نوادگان روسیه باستان هستند که بزرگترین دولت اروپا بود».

او نتیجه گرفت که «پیوندهای معنوی، انسانی و تمدنی ما که طی قرن ها شکل گرفته است، ریشه در منابع یکسانی دارد... حاکمیت واقعی اوکراین تنها در مشارکت با روسیه امکان پذیر است».

پوتین به‌عنوان فرمانده پنجمین ارتش بزرگ جهان، و تقریباً در نیمه راه حکومت تقریباً چهار دهه‌ای پیش‌بینی شده‌اش، صحنه را آماده می‌کند تا ادعای خود را درست مانند اجدادش مطرح کند و نیروهایی را در مرز اوکراین مستقر کند که منتظر فرمان او هستند.