درخت کشی در پایتخت پیگیری قضایی شود/ هر درخت یک سنگر در برابر گرمای طافت فرسا

به گزارش اکو ایران ،به تازگی شهردار تهران از تدوین لایحه ای خبرداده است که براساس آن جریمه قطع درختان کاهش پیدا کند .آرش حسینی میلانی درگفت وگو با اکو ایران درخصوص این که آیا نگاه کسانی که معتقدند افزایش جرایم قطع درخت منجر به کاهش کاشت درخت و درخت هراسی ختم می شود توضیح می دهد .

او با بیان این که طبق قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها قانون گذار مجازاتی را برای قطع کنندگان درخت تعیین کرده است که شامل درختانی است که در باغ ها، فضای سبز داخل حیاط خانه و معابر عمومی قرار دارد گفت :‌ در تمام کشورها برای حفظ فضای سبز و درختان داخل شهری از تعدی و تجاوز جریمه های بازدارنده تعیین می کنند؛ عوارض یا جریمه در مورد قطع درخت ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد گاهی فرد می خواهد پروانه ساختمان بگیرد برای ملکی که تغییر کاربری داده و تعدادی درخت داخل این ملک است و تغییر کاربری هم دارای مجوز است طبیعتا از فضای سبز شهری کاسته می شود و عوارض قطع درخت  باید برای جبران این کسر درخت هزینه شود و شهرداری فضای سبز را در جای دیگری ایجاد کند و  یا گاهی اوقات صاحب یک باغ برای این که مقدمات تغییر کاربری در آینده را فراهم سازد به تدریج درختان را خشک می کند و عوارض و جریمه قطع درخت هم هر چقدر باشد برایش اهمیت ندارد چون فقط به سود خود در ساخت و ساز می اندیشد و فضای سبز شهری برایش مهم نیست.نباید برای این گونه تخلفات فقط به جریمه نقدی اکتفا کرد  و این جریمه نقدی بازدارنده کار اینها نیست. متاسفانه سیستم قضایی ما به این سمت نرفته که با متخلفان و متجاوزان حوزه فضای سبز از منظر  حفظ حقوق عامه برخورد کند.

او با اشاره به سخنان گروهی از مدیران و تصمیم گیران شهری که معتقدند افزایش عوارض قطع درخت در سطح شهر باعث خواهد شد که مردم درخت کمتری کاشته شود گفت :‌بحث اساسی این است که در تهران امروز،در عرصه ها و پهنه های شهری و ملک های خصوصی تا چه میزان امکان کاشت درخت وجود دارد؟ما در شرایطی هستیم که در بافت های شهریمان امکان ایجاد فضای سبز متمرکز و قابل استفاده برای عموم مردم یا حتی باغچه های کوچک به دلیل تراکم های ساختمانی  نداریم؛ بنابراین این استدلال قابل تامل است که گفته می شود برای جبران سرانه های فضای سبز ،مردم درختکاری کنند ، اصلا باید دید آیا دیگر عرصه ای برای درختکاری فضای سبز داخل شهر مانده است؟. در شرایطی به سر می بریم که شهرداری باید باغات باقی مانده را تملک کند و حتی زمین و ساختمان در بافت فرسوده را تملک کند و پارک ایجاد کند. این که انتظار داشته باشیم مردم سرانه فضای سبز شهر را با کاشت درخت در یک فضای بسیار محدود افزایش دهند پاسخگوی مسائل آسایشی شهر تهران یا تاب آوری آن در برابر تغییرات اقلیم نیست.

میلانی با اشاره به این که هزینه قطع درخت نسبت به هزینه ساخت و ساز بسیار ناچیز است ،گفت :‌تجمیع منابع مالی حاصل از  این جرایم در حساب متمرکز و مستقل موثر ترین سازوکار در شرایط سخت فعلی ،برای تملک باغات در مناطق کمتر برخوردار یا خرید زمین برای ایجاد پارک که کار پر هزینه ای در شهر تهران است . تعدیل این جرایم اعتبارات برای تملک  باغات  را کاهش می دهد و برای جبران این کسری باید از منابع دیگری در بودجه شهرداری استفاده شود که در شرایط مالی فعلی به نظرم به سادگی منبعی که جریان نقدینگی پایدار و مطمئنی را تامین کند در دسترس نیست.حفظ درختان در شهر تهران با توجه به شرایط روبه وخامت اقلیمی بسیار حایز اهمیت است و  هر درخت یک سنگر در برابر گرمای طافت فرسا برای آسایش همه به ویژه سالمندان و کودکان در محیط های شهری است.

وی با تاکید براین که باید سیاست های بازدارندگی درحوزه قطع درختان افزایش پیدا کند گفت :‌ در مورد کسانی که به حقوق عامه شهر تجاوز می کنند و درختان را قطع می کنند این بازدارندگی باید هم  جنبه های قضایی داشته باشد  و هم جریمه هایی مالی را شامل شود. همچنین در جهت تشویق و علاقمندسازی صاحبان  باغات، باید مسیری که شورای پنجم در مورد کاربری های سازگار با باغ شروع کرد ، ادامه پیدا کند و حق انتقال و توسعه بایستی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. تا جایی که می دانم در شورای ششم روی این موضوع کار می شود تا راهکارهای جایگزین را بیاورند؛ بنابراین هم باید جنبه های تشویقی و هم جنبه های بازدارنده تقویت شود. این که جنبه های بازدارنده را کاهش دهیم به امید این که در آینده  درختکاری محدودی،  انجام شود راهکار قابل اتکایی نیست .