به گزارش اکوایران، بخش کشاورزی در ایران با وجود اینکه به مرور زمان سهم کمتری از اشتغال کل را در مقایسه با بخش‌های خدمات و صنعت به خود اختصاص داده، همچنان در برخی استان‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در تابستان ۱۴۰۳، برخی از استان‌ها همچنان اتکای بالایی به بخش کشاورزی برای اشتغال دارند. استان کرمان با ۳۷.۸ درصد، بیشترین سهم اشتغال در بخش کشاورزی را دارد. این رقم نشان‌دهنده اهمیت بالای کشاورزی به عنوان منبع اصلی درآمد و شغل در این استان است. شرایط آب‌وهوایی متنوع و دسترسی به منابع طبیعی مناسب، کرمان را به یکی از قطب‌های کشاورزی کشور تبدیل کرده است.

استان‌هایی مانند آذربایجان غربی و اردبیل با سهم‌های ۲۸.۴ درصد و ۳۰.۳ درصد در بخش کشاورزی، نمونه‌هایی از مناطق با سهم قابل توجه کشاورزی هستند. این استان‌ها با دارا بودن شرایط مناسب برای فعالیت‌های کشاورزی، توانسته‌اند بخش قابل توجهی از نیروی کار خود را در این حوزه به کار گیرند.

کمترین سهم کشاورزی از اشتغال در تهران

در مقابل، استان‌هایی که اقتصاد آن‌ها بیشتر به صنعت و خدمات متکی است، سهم کمتری از اشتغال در بخش کشاورزی دارند. برای مثال، تهران تنها ۱.۴ درصد از اشتغال خود را به کشاورزی اختصاص داده است که این امر نشان‌دهنده تمرکز بالای این استان بر خدمات و صنایع مختلف است. استان البرز و قم نیز با سهم ۳.۹ درصد، از دیگر استان‌هایی هستند که سهم کمی از اشتغال در بخش کشاورزی دارند.

گلستان و کردستان با سهم‌های ۲۱.۳ درصد و ۲۰.۲ درصد در بخش کشاورزی، نشان می‌دهند که این حوزه همچنان نقش قابل توجهی در اقتصاد مناطق کم‌تر توسعه‌یافته ایفا می‌کند. این استان‌ها به دلیل داشتن زمین‌های مناسب برای کشاورزی و منابع آبی کافی، توانسته‌اند بخشی از نیازهای اشتغال خود را از این طریق تامین کنند.

با اینکه سهم کشاورزی در کل کشور نسبت به سایر بخش‌ها کمتر است، اما در برخی استان‌ها همچنان به عنوان منبع اصلی اشتغال و درآمد محسوب می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که سیاست‌های اقتصادی باید متناسب با شرایط و نیازهای هر منطقه طراحی شوند تا بتوان از ظرفیت‌های کشاورزی به شکل بهینه استفاده کرد و در عین حال چالش‌های موجود در این حوزه مانند کمبود آب و تغییرات اقلیمی را مدیریت کرد.