افول رتبه جهانی ایران در توزیع کالا

در این نشست این نکته مطرح شد که در سال ۲۰۱۸ بانک جهانی رتبه ایران در توزیع کالاها را ۶۳ یا ۶۴ اعلام کرد.

اما این رقم بر مبنای داده‌های سال ۲۰۲۳ یعنی بعد از کووید به رتبه ۱۲۳ الی ۱۲۴ سقوط کرده است.

به باور فعالان صنعت پخش، عدم وحدت رویه در سیاست‌گذاری، تنوع قوانین و مقررات، عدم پذیرش صنعت پخش از سوی دستگاه‌های دولتی و فرایند توزیع  مویرگی کالا و تقلیل صنعت به فعالیت دلالی ، دستوری بودن مارجینگ حوزه بخش، سندروم سامانه محوری، سنتی بودن صنعت فاصله زیاد آن با اقتصاد دیجیتال، کمبود نیروی انسانی در بخش‌های مختلف از جمله مهم‌ترین چالش‌های این صنعت است.

در این نشست احمد شیروانی با اشاره به اینکه شرکت‌های پخش همچنان در گذشته مانده‌اند؛ راه خروج از وضعیت کنونی را رفتن به سمت  شرکت‌های بزرگ۳PL و ۴TL و شرکت‌های مشابه آن اعلام کرد. او تاکید کرد شرکت‌های کوچک  نباید از ادغام بترسند. 

شیروانی در بخش دیگر مهمترین چالش صنعت را ، فقدان قانون خواند و تاکید کرد: این صنعت قانون واحد ندارد و شقه شقه شده است. بانک مرکزی و  وزارتخانه‌های وزارت  صمت، جهاد کشاورزی، بهداشت و  نفت هر کدام برای این حوزه سیاستی ترسیم می‌کنند.

شیروانی در بخش دیگر به دستوری بودن حاشیه سود شرکت‌های پخش اشاره کرد و گفت ما باید همیشه متفاوت باشیم اکنون غیر از ما فقط در کره شمالی سیاست قیمت گذاری دستوری اعمال می‌شود.

علی مرزبان معاون عملیات دیجی کالا با اشاره به اینکه سهم فضای مجازی در بازار ایران ۵ درصد  است اما این رقم ۱۶ الی ۱۷ درصد است.

او گفت این رقم در چین ۴۵ درصد و در اروپا بین ۲۵ تا ۳۰ درصد است مرزبان در بخش دیگر در تایید صحبت سایر اعضای پنل به کمبود نیروی انسانی حتی نیروی انسانی برای  انبار یا حمل و توزیع در شرکت‌ها اشاره کرد.

مرزبان در بخش دیگر گفت: در ایران شرکت‌ها به واسطه  خواب پولشان در بانک‌ها می‌توانند تسهیلات دریافت کنند اما شرکت‌های لجستیکی به دلیل عدم امکان خواب سرمایه در بانک‌ها نمی‌توانند از آنها وام بگیرند.

در این نشست فرهاد بدیع پیشکسوت صنعت گفت: ما حتی نخبگانی که در ایران حضور دارند نمی‌توانیم جذب کنیم

پیمان فرشچی در این جلسه در تایید صحبت سایرین بر نبود متولی یکسان در صنعت تاکید کرد.