خاطرم است اولین باری که ما به تهرانگردی رفتیم، آنجا قفل و بست داشت. نه کسی می‌رفت و نه کسی می‌آمد. جایی نبود که توجهی به آن بشود و بی‌اهمیت تلقی می‌شد، اما بعدها در روز تهران، شهردارها (حداقل سه تا از شهردارهای تهران) در روز تهران به این منطقه آمدند و اولین و دومین و شاید هم بعدها چندمین (پنجمین و ششمین) روز تهران در همین محوطه اجرا شد. شهرداری برای تعمیر، مرمت، بازسازی، فضای سبز و آب‌رسانی و نور و کفپوش و... آن هزینه کرد و شاید اولین فضای فرهنگی تهران بود که بسامان شد و دور تا دور آن هم موزه‌ها بودند.
او تاکید کرد که برای بازشدن درهای میدان مشق به روی مردم تهران تلاش زیادی شده و ابراز امیدواری کرد : خودِ آقای دکتر پزشکیان بالاخره در اینجا را باز کند چون این سرمایه مردم شهر است؛ یعنی سرمایه‌گذاری آن را شهرداری از پول مردم شهر انجام داد اما وقتی آباد شد، درش را بستند! نمی‌دانم چرا! آن موقع به لحاظ امنیتی مشکل نبود اما بعد... سردر باغ ملی یکی از جاذبه‌های شهر تهران است و دور تا دورش هم موزه است. حتی بحثش بود که ساختمان وزارت امور خارجه به موزه‌ دیپلماسی بدل شود. این طرحی بود که ما به دولت ارائه دادیم. فضای عمومی در مرکز شهر، کم است، این مکان را هم ببندند، دیگر لطفی ندارد.