به گزارش اکوایران، در عین حال گزارش ماهانه اوپک در روز پنجشنبه منتشر شد و بر اساس آن میزان پیش بینی شده‌ی تقاضا برای ادامه سال دوباره با کاهش همراه شده بود ولی حتی این کاهش برآورد مصرف هم نتوانست مومنتوم صعودی بازار را کاهش دهد. چراکه بنظر می رسد با داده های اقتصادی مربوط به سه ماهه دوم بازارها تقریبا احتمال رکود اقتصادی را در قیمت ها لحاظ کرده اند. این امر موجب شده تا در کوتاه مدت نفت در یک مسیر صعودی باشد ولی چشم انداز بلند مدت آن کماکان در هاله یی از نگرانی های رکودی قرار دارد.

رابطه نفت خام و بانک های مرکزی

از طرف دیگر آنچه که وزن بیشتری در گمانه زنی های مربوط به شدت رکود اقتصادی و کند شدن فعالیت بنگاه ها دارد، مسیر سیاست های پولی بانک های مرکزی است که در صدر آن ها فدرال رزرو قرار دارد. از آنجایی که هدف اصلی این بانک مهار تورم افسار گسیخته ای است که موجب فشار هزینه ای کم سابقه ای در نیم قرن اخیر بر خانوارها شده، سرمایه گذاران همواره گوشه چشمی به روند رشد عمومی قیمت ها دارند.

فرود شاخص های بهای مصرف کننده در روز چهارشنبه با کاهش شاخص های بهای تولید کننده در روز پنجشنبه همراه شد تا در کنار داده های محکم بازار کار در ماه جولای موجب شود انتظارات برای کاهش شدت افزایش نرخ بهره بیشتر شود. با افت 0.5% شاخص بهای تولید کننده که اندیکاتور پیشروی برآورد تورم است، شانس افزایش 75 واحدی نرخ بهره در نشست سپتامبر از 69 درصد به 31 درصد سقوط کرد. تاخت صعودی نفت در واقع جشن کاهش شیب سیاست های انقباضی می تواند باشد که موجب می شود فشار بر اقتصاد شکننده پس از همه گیری کم شود.

اثر نگرانی های رکودی بر بازار نفت

نفت برنت می رود که این هفته را با رشد بیش از 6 درصدی به پایان برساند ولی هنوز آستانه روانی 100 دلار بعنوان یک مانع محکم در مسیر قیمت قرار دارد. این سطح روانی از آن جهت با احساسات عمومی بازار هم راستاست که در همین حال هنوز اطمینان کافی از فایق آمدن اقتصاد بر بحران رکودی وجود ندارد.

افت شاخص های تورمی عمدتا بدلیل کاهش قیمت انرژی در ماه جولای رقم خورده است و البته کاهش تقاضای انرژی بدلیل تحت تاثیر قرار گرفتن مصرف که ناشی از رشد ادامه دار تورم است در این افت نقش بسزایی دارد.

علیرغم کند شدن رشد تورم، هنوز شاخص های تولیدی سیگنال های رکودی می دهند. پس از دو سه ماهه ی نزولی در رشد تولید ناخالص داخلی در ایالات متحده و کاهش رشد اقتصادی در اروپا و بریتانیا، شاخص های مدیران خرید به ضعف فعالیت های تجاری اشاره دارند. از اینرو با می توان انتظار داشت محدوده ی 100 تا 104 دلار کماکان برای نفت برنت یک ناحیه ی مقاومتی پرچالش باشد.

نفت

چشم انداز تکنیکال برنت در میان مدت

از منظر تکنیکال، نفت برنت در نمودار هفتگی یک الگوی برگشتی نزولی را تشکیل داده است. پس از نوسان شدید قیمت در ماه مارس و تشکیل سویینگ نزولی از سقف 130 دلار تا کف قیمتی 97 دلار، خریداران تنها توانستند تا 123 دلار اوج بگیرند. ریزش قیمت بدلیل نگرانی های رکودی از آن پس موجب شد تا کف قیمتی 97 دلار در هفته گذشته شکسته شود و یک الگوی برگشتی شکل بگیرد. با این حال ادامه ی الگو برای تحریک قیمت به ریزش بیشتر ممکن است به مومنتوم نزولی قوی تری نیاز داشته باشد. اما همچنان که اسیلاتور RSI هم نشان می دهد قدرت فروشندگان در یک روند ملایم که از اواخر فوریه آغاز شده در حالی پیشی گرفتن از خریداران است و این شاخص را وارد منطقه فروش کرده است. بازگشت بازار انرژی به نگرانی های رکودی می تواند توجه سرمایه گذاران نفت را به 85 دلار جلب کند که در میان مدت ممکن است بتواند ریزش را متوقف کند.

 

علی مرتضوی
مدیرتحلیل شرکت بین المللی اینوسلو