لیبریای دهه ۶۰ نمونه بارز این حکومت ها است، اقلیت ۵ درصدی آنجا همه چیز را در دست داشت.

اقتصادی که از دل چنین حکومتی بر می آید، طبقه متوسط قوی نمی سازد.

ترس تصمیم گیران و افراد حوزه قدرت از شکل گیری این طبقه، مانع شکوفایی اقتصاد و توسعه است، آنها حاضر نیستند حاکمیت را با توده مردم شریک باشند.

قصه «قوام نکرومه» در غنا آموزنده است، او برای حفظ قدرت اجازه شکل گیری طبقه متوسط را نداد، اما در نهایت با کودتا از قدرت کنار رفت.

قصه چین پس از مائو نیز راه عکس آن است که ترس پوشالی این دست حاکمان را برملا می کند.