به گزارش اکوایران؛ با توجه به تمایل پایین برای سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌های بزرگ را می توان به کاهش قابل توجه فرصت شرکتهای استارتاپی از سرمایه های بخش خصوصی است. سرمایه‌هایی که این روزها بیش از به گردش درآوردن چرخ‌های تولید و فعالیت‌های نوآورانه به انباشته شدن در بازارهایی مثل مسکن و طلا تمایل دارد.

درگزارش انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر که از سوی اتاق تهران منتش رشده در سال 1400 می گوید در ایران، تنها 9 درصد از قراردادها شامل بیش از 10 میلیارد تومان سرمایه شده است. براساس این گزارش سهم قراردادهایی با سرمایه‌گذاری کمتر از یک میلیارد تومان، 42 درصد بوده است. این نشان می دهد بیشتر صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه به سرمایه گذاری در استارتاپ‌های کوچک تمایل دارند. هم چنین سهم قراردادهایی با سرمایه یک تا 2 میلیارد تومان به 26 درصد می رسد.

انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر می گوید سرمایه گذاران در ایران بیشتر می خواهند با  مبالغ پایین در استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری کنند.  تعداد کمی از سرمایه‌گذاران ایرانی می توانند بیش از 10 میلیارد تومان در استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری کنند.

 استارتاپ‌ها بیشتر قراردادهای خطرپذیر را در قالب اعطای سهام بسته اند. سهم این قراردادها به 96 درصد می رسد. این درحالی است که تعداد کمی از فعالان در اکوسیستم استارتاپی ایران به قراردادهایی مثل قرض قابل تبدیل به سهام، تامین مالی جمعی، حق امتیاز و مشارکت در پروژه تمایل نشان می دهند.

انجمن سرمایه‌گذاری خطرپذیر می گوید در سال 1400 از هر 100 استارتاپی که وارد فرایند جذب سرمایه شده است، تنها 4 استارتاپ موفق به جذب سرمایه شده اند. هم چنین مدت زمان جذب سرمایه استارتاپ ها در ایران در کمترین وضعیت به 77 روز می رسد.

باتوجه به وضعیت سرمایه‌گذاری خطرپذیر می توان گفت بهتر است برای جذب سرمایه و شفافیت بیشتر عملکرد مالی، راه های ورود استارتاپ ها به بورس را هموار کرد.