خطر جنگ بیخ گوش حیاط خلوت آمریکا؛ تهدید بریتانیا از سوی ونزوئلا
اکوایران: ونزوئلا اعلام کرد تا زمانی که کشتی نظامی بریتانیایی که به کشور همسایه گویان اعزام شده است، از آبهای سواحل این دو کشور آمریکای جنوبی خارج شود، به استقرار نزدیک به 6000 سرباز ادامه خواهد داد.
به گزارش اکوایران، ونزوئلا اعلام کرد تا زمانی که کشتی نظامی بریتانیایی که به کشور همسایه گویان اعزام شده است، از آبهای سواحل این دو کشور آمریکای جنوبی خارج شود، به استقرار نزدیک به 6000 سرباز ادامه خواهد داد.
ولادیمیر پادرینو، وزیر دفاع ونزوئلا در ویدئویی که در شبکه اجتماعی ایکس منتشر شد در مقابل نقشه مشخص شده ونزوئلا و گویان، مستعمره سابق بریتانیا، در محاصره افسران نظامی ظاهر شد.
پادردینو گفت که نیروها از حاکمیت ملی ما محافظت میکنند. او گفت: «نیروهای مسلح نه تنها در شرق، بلکه در سراسر کشور مستقر شدهاند. آنها تا زمانی که این قایق امپریالیستی بریتانیا از آبهای مورد مناقشه بین ونزوئلا و گویان خارج نشود، آنجا خواهند بود.»
وزارت دفاع در گفتگو با آسوشیتدپرس تایید کرد که این ویدئو در یک پایگاه نظامی در کاراکاس، پایتخت ونزوئلا تهیه شده است.
این ویدئو پس از هفتهها تنش بین دو کشور بر سر ادعای مجدد ونزوئلا بر منطقهای در گویان به نام اسکیبو منتشر میشود. زمینی کمجمعیت تقریباً به اندازه فلوریدا که سرشار از نفت و مواد معدنی است.
عملیات در این منطقه سالانه حدود 1 میلیارد دلار برای کشور فقیر 800,000 نفری که شاهد رشد اقتصادی 60 درصدی در نیمه اول سال جاری بود، درآمد دارد.
ونزوئلا مدتها مدعی است که زمانی که اروپاییها و ایالاتمتحده مرزها را تعیین کردند، از این قلمرو خارج گذاشته شد. گوایانا که دهها سال این منطقه را کنترل کرده است، میگوید که توافقنامه اولیه از نظر قانونی الزام آور بوده و این اختلاف باید توسط دادگاه بینالمللی دادگستری در هلند تصمیمگیری شود.
این مناقشه اخیراً با کشف نفت در گویان دوباره شعلهور شد و از زمانی که ونزوئلا گزارش داد که شهروندانش در یک همه پرسی در 3 دسامبر به مالکیت اسکیبو رأی دادند، که دو سوم همسایه کوچکتر آن را تشکیل میدهد، شدت گرفت.
منتقدان نیکلاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا میگویند که رهبر سوسیالیست از تنشها برای منحرف کردن تمرکز از آشفتگی داخلی و دامن زدن به ناسیونالیسم در آستانه انتخابات ریاستجمهوری سال آینده استفاده میکند.
در هفتههای اخیر، رهبران گویان و ونزوئلا در یک نشست پرتنش وعده دادند که هیچیک از طرفین از تهدید یا زور علیه دیگری استفاده نخواهند کرد، اما در مورد نحوه رسیدگی به این مناقشه تلخ به توافق نرسیدند.
تنشها با ورود کشتی گشت زنی اچاماس ترنت به گویان افزایش یافت. این کشتی که اخیراً برای رهگیری دزدان دریایی و قاچاقچیان مواد مخدر در آفریقا استفاده میشود، مجهز به توپ و سکوی فرود هلیکوپترها و پهپادها است و می تواند حدود 50 تفنگدار دریایی را حمل کند.
مادورو گفت که استقرار این کشتی نقض توافق متزلزل بین ونزوئلا و گویان است و حضور آن را تهدیدی برای کشورش خواند. در پاسخ، مادورو به ارتش ونزوئلا - از جمله نیروی هوایی و دریایی - دستور داد تا در نزدیکی منطقه مورد مناقشه تمرین کنند.
مادورو گفت: «ما به دیپلماسی، گفتوگو و صلح اعتقاد داریم، اما هیچکس ونزوئلا را تهدید نمیکند. این یک تهدید غیرقابل قبول برای هر کشور مستقل در آمریکای لاتین است.»
دولت گویان ادعاهای مادورو را رد کرد و مقامات گفتند که این سفر یک فعالیت برنامهریزی شده با هدف بهبود قابلیتهای دفاعی کشور است و بازدید کشتی طبق برنامه ادامه خواهد داشت.
عرفان علی، رئیسجمهور گویان، طی گفتوگوهایی در ماه دسامبر گفت که کشورش حق خود را برای همکاری با شرکا برای تضمین دفاع از کشورش محفوظ میداند. ارتش گویان تنها 3000 سرباز، 200 ملوان و چهار قایق گشتی کوچک معروف به باراکودا دارد، در حالی که ونزوئلا حدود 235000 پرسنل نظامی فعال در ارتش، نیروی هوایی، نیروی دریایی و گارد ملی خود دارد.
بهارات جاگدیو، معاون رئیس جمهور گویان، به خبرنگاران در جورج تاون، پایتخت این کشور گفت: «هیچ کاری که ما انجام میدهیم یا انجام دادهایم ونزوئلا را تهدید نمیکند.»
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
نبرد غولها در میانه بازی بزرگ؛ چگونه پوتین و بن سلمان جهان را به لرزه درآوردند؟
-
معاون سازمان انرژی اتمی: ایران ظرفیت غنی سازی را به شکل قابل ملاحظهای افزایش میدهد/ مجموعهای از سانتریفیوژهای پیشرفته را بکار میگیریم
-
توئیت جدید علی لاریجانی؛ شروط اصلی ایران برای مذاکره با آمریکا
-
ایران وارد فاز مهاجرت عام شده است
-
عزل فرماندار بندر انزلی در پی توهین به اصحاب رسانه؛ ماجرا چه بود؟
-
تشخیص علم و غیرعلم در اقتصاد
-
اعلام رسمی قیمت جدید محصولات سایپا/ بیشترین افزایش قیمت متعلق به کدام خودرو بود؟
-
پیام موشکی پوتین به غرب: در جنگ دخالت نکنید!
-
لحظه تعیین کننده جنگ؛ چگونه پوتین از خط قرمز دکترین بازدارندگی جنگ سرد عبور کرد؟