به گزارش اکوایران، داده‌های به‌دست‌آمده از «مریخ‌نورد کنجکاوی» ناسا اطلاعات جدیدی درباره‌ چگونگی غیرقابل سکونت شدن مریخ به دلیل تغییرات اقلیمی آشکار کرده است.

به نوشته نیواطلس، در گذشته به‌طور گسترده‌ این باور وجود داشت که مریخ حیات دارد و برخی حتی سیستم‌های زیستی پیچیده و موجودات هوشمند را در آن تصور می‌کردند. دانشمندان حتی در مورد اینکه آیا کانال‌های روی مریخ نشان‌دهنده‌ی سیستم‌های آبیاری پیشرفته هستند یا خیر، بحث می‌کردند.

با این حال، اکتشافات فضایی طی 50 سال اخیر تأیید کرده است که مریخ یک سیاره بدون حیات است و هرگونه حیاتی که پیش از این وجود داشته، احتمالا باکتری‌های ساده‌ای بوده‌ که حدود دو میلیارد سال پیش ناپدید شده‌اند. با این وجود، برخی هنوز امیدوارند که میکروب‌های مقاوم به شرایط سخت ممکن است در اعماق سیاره سرخ وجود داشته باشند.

شرایط آب‌وهوایی مریخ همیشه تا این میزان سخت نبوده است. حدود چهار میلیارد سال پیش، این سیاره جو ضخیم‌تری داشت و به‌قدری آب وجود داشت که دریاچه‌ها شکل گرفته بودند، رودخانه‌ها جاری بودند و یک‌سوم سطح آن تحت سلطه یک اقیانوس کم‌عمق بود. برای درک اینکه چه اتفاقی باعث این تغییرات اقلیمی شدید شده است، دانشمندان در حال بررسی مواد معدنی و کربنات‌هایی هستند که در دهانه گیل پیدا شده‌اند؛ دهانه‌ای که زمانی پر از آب بوده است. این مواد معدنی توسط بازوی رباتیک مریخ‌نورد کنجکاوی جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شده‌اند.

کربنات‌ها می‌توانند شرایط اقلیمی گذشته را نشان دهند، زیرا هنگام تشکیل، برخی ایزوتوپ‌ها را در خود به دام می‌اندازند. تجزیه و تحلیل این ایزوتوپ‌ها نشان می‌دهد که مریخ دچار تبخیر شدید شده است و هر آب مایعی که وجود داشته، احتمالا موقتی بوده است. این شرایط به اقلیمی اشاره دارد که تنها می‌توانست دوره‌های کوتاهی از آب مایع پشتیبانی کند و احتمال وجود حیات باستانی بر سطح این سیاره را بعید می‌سازد، اگرچه امکان وجود حیات زیرزمینی همچنان وجود دارد.

یافته‌های ناسا نشان می‌دهد که مریخ ممکن است دوره‌هایی از قابلیت سکونت و غیرقابل سکونت بودن را پشت سر گذاشته باشد؛ آن هم با آبی که به‌طور فزاینده‌ای به‌صورت یخ به دام افتاده یا به نواحی بسیار شور تبدیل شده که برای حیات نامناسب هستند. این تحقیقات به دانشمندان کمک می‌کند تا تاریخ اقلیمی مریخ و احتمال وجود حیات در آن را بهتر درک کنند.